Bij Silvester verscheen in juni 2010 het historische one-shot Auguria. Hieronder biedt auteur Peter Nuyten een blik op de totstandkoming van de cover van het album. Je kan op alle afbeeldingen klikken voor een grotere weergave.

Eigenaardig maar waar: hoewel ik omslagen normaliter altijd geheel zelf ontwerp en afwerk, is voor het eerst in mijn loopbaan als illustrator en vormgever het grafisch ontwerp aangepast door iemand anders en... met een prachtig resultaat!

STAP 1: Voor de omslag ben ik eerst op zoek gegaan naar een moment uit het verhaal met een passende atmosfeer, zowel in beeld als in de kleur die de algemene lading, die de omslag moet oproepen zonder het boek gelezen te hebben, zal kunnen dekken. Ik hield rekening met de mogelijkheid dat een dergelijk beeld misschien ook niet te vinden is of zelfs voldoet en ik dus een alternatief zou moeten bedenken. Want die weg is natuurlijk ook mogelijk. Zeker in de Nederlandse vormgeving van boekomslagen is dat over het algemeen erg gebruikelijk. Dus in feite moet ik komen tot een omslag dat absoluut geen betrekking heeft op een specifiek onderdeel in een verhaal, maar in beeld en typografie puur associatief herleid wordt. Helaas heb ik geen beelden van het complete making of-proces. Dat komt ook omdat ik veelal erg snel werk en niet de tijd neem om procesfoto's of scans daarvan te maken. Maar ik wil de lezer toch graag van dienst zijn het proces uit te leggen, gelukkig met een aantal bewaarde tussenfases.

STAP 2: Ik heb na wat doorbladeren in het nog niet gedrukte album vier onderdelen in het verhaal getraceerd en geïsoleerd. Er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden. Het is dus niet gezegd dat deze manier van werken de enige is. Vervolgens ben ik deze vier ideeën globaal gaan opzetten in een zogenaamde thumbnail. Dit een heel kleine, groffe schets van ± 7 x 9 cm, in dit geval snel op papier gezet en meteen in kleur(potlood). Daarin maak ik een opzet voor het idee van de omslag. Ik besteed hier geen uren aan. Dat idee moet snel ontstaan. Wanneer ik ermee klaar ben, scan ik deze thumbs allemaal in.

STAP 3: In het programma InDesign plaats ik de afbeeldingen in een opmaak op ware grootte. Ik ging uit van een klassiek aandoende typografie. Dus samen met deze thumbschetsen staat nu in feite alles al min of meer op zijn plaats. Daarna kies ik er een uit. Ik doe dat vaak samen met mijn vrouw omdat zij afzijdiger staat van het creatieve proces en daardoor een meer onbevangen, meer kritische blik heeft en dus redelijk onbevooroordeeld kan beslissen welk beeld het juiste kan zijn. Meestal staan onze neuzen opvallend genoeg dezelfde kant op, maar het komt ook wel eens voor dat we totaal andere ideeën hebben. In dit geval kiezen we uiteindelijk toch dezelfde proto-omslag.

STAP 4: De schets wordt nu ongeveer op 125% van het uiteindelijke publicatieformaat in zwart-wit op een laserprinter afgeprint. Of nog groter, maar dat hangt af van specifieke, fijne details in een tekening.

STAP 5: De afbeelding wordt nu al cleanend overgenomen op dikker aquarelpapier. Als de tekening geperfectioneerd is, span ik het op hardboard met aquareltape. Vervolgens schilder ik de achtergrond in en daarna het onderwerp. Ik begin met gouache van licht naar donker(der) te werken. De gehele illustratie wordt dus eerst in een lichte gewassen toon bewerkt en details worden aangezet. Dit vormt de basis voor verdere uitwerking. Omdat er in deze plaat verder geen achtergronddetails aanwezig zijn, hoef ik weinig rekening te houden met het 'loskomen' van de figuur, dat wil zeggen dat het altijd lastig is om de voorgrond subtiel gescheiden te laten van de achtergond. Dit is altijd een technisch probleem tijdens het schilderproces (vanweg details) en met name bij gouacheschilderingen. Gelukkig is het altijd mogelijk eventuele fouten weg te schilderen. Omdat ik schilderen een prettig proces vind, stoor ik me ook nooit aan de minder interessante onderdelen in een ontwerp.

STAP 6: Wanneer de afbeelding klaar is, wordt het gescand en gecontroleerd op eventuele oneffenheden, kleurdensiteit en formaat. Met name het contrast bepalen is belangrijk. In een grijs verleden werd dit proces door een lithograaf uitgevoerd. Tegenwoordig kunnen de meeste tekenaars dat zelf, en veel beter zelfs. Enfin, ik scan bij professioneel werk nooit met de standaardinstellingen. Ik heb door de jaren heen allerlei soorten scanprofielen aangemaakt die passen bij uiteenlopende types van werk dat ik doe. Ook het omzetten naar het juiste drukprofiel is belangrijk (in dit geval algemeen CMYK). Er wordt een opmaak voorbereid in InDesign of Illustrator (of een ander bruikbaar opmaakprogramma). Daarin wordt de typgrafie gemaakt zoals die ook op de schets aanwezig was. Ook de juiste kleur wordt samengesteld. En ook nu weer bekijkt mijn vrouw de plaat nauwkeurig op gemaakte fouten terwijl ze de opmaak en kleuren controleert. Meestal zie ik die zelf niet allemaal meer, een normale afwijking bij de meeste ontwerpers, ha!

STAP 7: Achteraf is de omslag door Studio Myx van uitgeverij Silvester opnieuw vormgegeven en is een en ander qua toonzetting in de achtergrond en de typografie veranderd, mijns inziens perfect gelukt. Vormgever en tekenaar Patrice van der Linden ging uit van een veel modernere, klassieke uitstraling en sloeg daarmee meteen de juiste toon! Ook ontwierp hij hiervoor een prachtige titelregel. Opvallend ook is de blauwe kleur in de achtergond en de schaduwen in het geheel. De figuur komt daardoor geheel los van de achtergrond, maar geeft meteen ook een mystieke lading aan het geheel. Ik ben er zeer tevreden over.

Bezoek ook www.peternuyten.nl