Alle bijdragen van Olivier TaDuc aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
• 06/06/2013 Met de Aziatische fantasyreeks Witte Klauw is het voor de van origine Vietnamese tekenaar Olivier TaDuc een beetje een thuismatch zou je denken. Zijn inspiratie haalt hij toch elders, bijvoorbeeld uit films en van Bruce Lee! En de hele nieuwe aanpak met rechtstreekse inkleuring maakte er een lijdensweg van.
 
Olivier TaDuc over Witte Klauw 1
06/06
 TOP
Onderstaande bijdrage van Damien Perez verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 58 van april 2013.
COMMENTAAR BIJ PAGINA 22
Over Koreaanse en Chinese cinema: "Witte Klauw bood de gelegenheid om in een volstrekt Aziatische wereld te werken, iets wat ik niet kon doen in Chinaman dat een hommage is aan de western. Witte Klauw lonkt naar de Koreaanse en Chinese cinema. A Chinese Ghost Story en Musa zijn me ferm bijgebleven."

Over Aziatische origine: "Ik heb mijn Aziatische landschappen totaal uitgevonden. Ondanks mijn Vietnamese afkomst heb ik nooit in het land gewoond. Mijn vader kwam op zijn zeventiende naar Frankrijk. Het gebrek aan reiservaring heb ik gecompenseerd met een invasie aan beelden! Ik had ervan kunnen profiteren om op reportage te gaan naar Azië. Maar om het echt goed te doen, had het me minstens drie maanden gekost. Mijn rechtstreeks in kleur geschilder kostte me veel tijd, het album zou nog niet in de winkel gelegen hebben... En toch is dit album sterk gevoed met mijn fascinatie voor Azië. Dat continent in je geest en via je tekeningen bezoeken, is niet onbelangrijk. Ik vertrek vanuit mijn origine via mijn albums die allemaal een Aziatische dimensie bevatten."

Over sensatie boven demonstratie: "Ik had de oneindige mogelijkheden van de strip kunnen aanwenden om aan Suo-de-Rode een leger van duizend mannen te geven. Maar het treffen tussen twee legers tonen interesseerde me niet. Een kleine troep vond ik geloofwaardiger. Ik verkies sensatie boven demonstratie. Hier zijn dat de hemel, de sfeer die me interesseren. Met het irreële oranje wilde ik een fantasydimensie toevoegen aan het landschap en misschien ook de komende gebeurtenissen voor Suo-de-Rode aankondigen."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 23
Over Dzjengis Khan: "Voor het uiterlijk van Suo-de-Rode dacht ik aan Dzjengis Khan zonder op te zoeken hoe hij er kon uitzien, maar veeleer door te denken aan welke acteur hem kon vertolken. Voor zijn mannen en hun uitrusting inspireerde ik me op de Mongolen die China aanvielen net zoals Suo het koninkrijk van Shatira aanvalt. Ik laat Koreanen, Chinezen verschijnen zonder dat ze aldus benoemd worden om het fantasykader van Witte Klauw te respecteren."

Over contemplatieve beelden: "Ik zou niet kunnen zeggen welke Aziatische schilders me hebben beïnvloed voor mijn landschappen. Als ik er een moet kiezen, dan wel de Japanse tekenaar Tsuyoshi Nagano. Ik hou van contemplatieve beelden waarvan ik er enkele in dit album inlas, bijvoorbeeld op de volgende pagina. De liefde voor dit soort beelden komt ook van Daniel Hulet die me in De Paden van de Roem veel liet reizen door zijn mooie bladschikkingen met aflopende prenten."

Over anatomie: "Ondanks zijn zeer harde voorkomen behoudt Suo-de-Rode een voldoende neutrale expressie. De tijd doet 'm nog geen grimassen maken, uiterlijk heeft de spanning zijn hoogtepunt nog niet bereikt. Het kostte me veel anatomisch werk om Suo te tonen vanuit alle standpunten. Mijn verleden als student geneeskunde kwam hier niet speciaal voor van pas. De gespecialiseerde anatomie die men ons onderrichte op de universiteit leerde me meer om pezen en spieren te tekenen dan houdingen! Meer dan precisie is het belangrijkste me vast te houden aan de realiteit zoals ik me die voorstel. Die zin zit er al in sinds kleins af in, ik streef er ook de laatste vijfentwintig jaar aan mijn tekentafel naar."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 24
Over rechtstreekse inkleuring: "Tot vóór Witte Klauw werkte ik alleen rechtstreeks in kleur voor covers. Dus zonder rekening te hoeven houden met de homogeniteit van een prent ervoor of erna. Ik had al wel altijd een oog voor de kleuren en werkte bijvoorbeeld voor Chinaman nauw samen met de inkleurster zodat de sfeer zo dicht mogelijk aansloot met wat ik in mijn hoofd had. De inkleuring van de eerste Chinamans gebeurde op blauwdrukken waardoor het moeilijk was die te retoucheren. Ik heb me dus lang moeten inhouden totdat ik vroeg of het werk ook op de computer kon gedaan worden waardoor ik makkelijker kon ingrijpen. Die zorg voor de inkleuring liet me toe om deze voor dit album, mijn eerste rechtstreeks in kleur, goed voor te bereiden."

Over de lijdensweg: "De inkleuring van de eerste pagina's was een lijdensweg. Ik vroeg me af waarom ik me in dit avontuur stortte! Ik was begonnen in aquarel voordat ik het gevoel had dat het me ontsnapte. Ik ben teruggekeerd naar ecoline, die stabieler is, en heb mijn papier op basis van vezels vervangen door papier op basis van katoen. Aanvankelijk maakte ik roughs in kleur op de computer om te bekijken welke richting ik uit kon. Beetje bij beetje won ik zelfvertrouwen en liet ik deze stap over. In zowel aquarel als ecoline vloeit het water waar het wil, en dit soort ongelukjes maakt me blij."

Over hertekeningen: "Ik heb maar drie prenten in het hele album hertekend om personagehoudingen die vloekten met een realistisch verhaal, een aanpak die ik had overgenomen van Mon Pépé Est un Fantôme (een niet-vertaalde reeks van TaDuc, red.), te herwerken. De enige echte kleurverandering gebeurde op de eerste pagina. De hemel in de eerste prent schilderde ik met te veel stress en besmeurde ik met acrylverf om bepaalde zaken te accentueren."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 25
Over de ene en de andere tekenstijl: "De tekenstijl van Witte Klauw is een beetje 'besmet' met die van Mon Pépé Est un Fantôme, vooral op de eerste pagina's met de talrijke komische scènes. Je kan niet zomaar vrij uit een bepaald grafisch referentiekader, waarin je jarenlang hebt gewerkt, vertrekken, vooral om terug te keren naar de tekenstijl die je voordien gebruikte! Het is van belang vooruit te gaan en op natuurlijke wijze te evolueren, met alle foutjes van dien. Ik realiseer alle potloodschetsen, alle inktwerk, alle kleuren op meerder pagina's tegelijk voor een zo groot mogelijke uniformiteit.

Over martial arts: "Als kind was ik fan van Bruce Lee en bedreef ik karate en aikido. Martial arts, een essentieel onderdeel van de Aziatische cultuur, zijn heel belangrijk voor mij. Witte Klauw moet die dus ook bedrijven. Op deze pagina wilde ik simpelweg een deel van haar capaciteiten tonen."

Over het hoofdpersonage: "Het was moeilijk om Witte Klauw op punt te zetten. In het begin was ze een brunette, met een witte lok die op een klauw leek. Maar dat kapsel maakte haar verschrikkelijk veel ouder. Na enkele probeersels gaf ik haar een volledig witte haartooi. Het verhaal functioneert volgens hetzelfde principe als Comanche, een serie waar ik gek op was. Witte Klauw is in se niet het hoofdpersonage van de serie, maar wel het meest karakteristieke rond wie veel personages zwermen die nog voor veel verrassingen zullen zorgen voor de lezers..."