Onderstaande bijdrage van Lise Benkemoun verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 41 van oktober 2011.

COMMENTAAR BIJ PAGINA 4

Over de Pipinto's: "Alles begint met de Pipinto's, de personages die ik heel graag heb. Ze hebben een rolletje in het begin van het verhaal waarna ze zichzelf wat opdringen. Ze zijn makkelijk en natuurlijk om te tekenen, heel tekenfilmachtig, ik amuseer me veel met hen. Ze gaan me makkelijker af dan realistische personages..."

Over de kleuren: "Een klassiek contrast tussen warme en koude kleuren tussen het oranje vuur en het blauw van de nacht. Nochtans viel dat in het begin niet mee... Nob heeft de eerste vijf delen ingekleurd, daarna had hij er de tijd niet meer voor. We hebben 'm vervangen door Cyril Vincent, een goeie inkleurder, maar iemand die dikwijls zijn stempel wil doordrukken. En dat is niet altijd wat ik hem vroeg... Bovendien heeft hij de neiging om 'echte' kleuren te gebruiken, dus blauwe luchten, groen gras, enzovoort, terwijl ik het meer fantastisch zie, met violette luchten, roze gras,... Maar we zijn het eens geworden!"

Over de boot: "Crisse denkt dat er in elke plaat een prent moet zijn zoals de achtste, die eruit springt en de lezer leidt. De andere zijn anekdotischer. Ik pak de pagina dus aan zoals deze prent! Omdat het ook de moeilijkste is, volgt de rest vanzelf van zodra ik er tevreden over ben. Het tekenen van de boot was een uitdaging. Ik doe zulke dingen niet graag… Ik las onlangs Aan Boord van de Morgenster van Riff Reb's (vertaald door Silvester, red.), ik heb zijn werk bekeken en ik ben eraan begonnen. Ik startte met een droog penseel en deed zomaar wat met zwarte inkt. Daarna nam ik grotere penselen met witte verf en verfijnde de tekening met afwisselend wit en zwart. Het duurde lang en het kon ook mislukken. Totdat 80% van het werk was gedaan, leverde het niets op. En toen kwamen de golven! Uiteindelijk ben ik er meer dan tevreden over."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 5

Over de realiteit: "Dit is niet mijn favoriete pagina. Van zodra je echt beter naar mijn boot kijkt, naar de masten en touwen, heb ik altijd de indruk dat mijn gevoel voor perspectief fout is. Ik probeer dan vals te spelen. Ik heb nochtans naar veel internetbeelden gekeken, maar ik hou me nu eenmaal niet trouw aan de historische realiteit. Met deze boot, de beroemde Mayflower, heb ik allicht talloze fouten gemaakt. Collega's spotten soms met me, maar het is goed bedoeld. Ik heb het niet originele idee gehad om deze pagina in sepia te kleuren. Het werkt, hé?"

Over de frustratie: "Voor de eerste drie delen van Luuna heb ik veel personagestudies gemaakt. Behalve voor de cover heb ik dat voor dit album niet te veel gedaan. Voor een prent zoals de zesde teken ik het gezicht en als de emotie past, dan is 't oké! Ik voel me wel gefrustreerd door tekenaars als Joann Sfar die in staat zijn dit soort zaken in amper drie minuten te klaren met even veel efficiëntie. Ik spendeer aan elke plaat en alle details telkens even veel tijd. Uiteindelijk vraag ik me af of dat allemaal wel nodig is..."

Over de naakte Luuna: "Ik beeld me Luuna altijd naakt in en vervolgens kleed ik haar aan. In prent 7 is haar blik het belangrijkst. De cape (heel praktisch) camoufleert haar. De natuurdecors, de bergen, het woud, de dieren teken ik het liefst. Mijn ergste nachtmerrie zou het tekenen van een wandelende menigte in New York zijn!"

COMMENTAAR BIJ PAGINA 6

Over correcties: "Dit is het soort pagina's met een verrassing. Aanvankelijk zag ik deze plaat helemaal anders! Ik zou de inkleurder nooit om een violetroze sfeer hebben gevraagd in deze stijl, maar het is mooi! Ik veranderde er niets aan! Nochtans kan je met de computer en Photoshop veel makkelijker dan vroeger aanpassen en je hebt de neiging te blijven corrigeren. Soms pruts ik wat in Photoshop om zelf een voorstel uit te werken dat ik in mijn hoofd had. Ik weet het, ik kan het niet laten."

Over het blauwe spook: "Ik heb zelf de geestverschijning van de onzichtbare Lynx niet goed uitgewerkt. Cyril kent ook het scenario en weet dat het om een spook gaat. Hij heeft daarom die kleine blauwe sliertjes toegevoegd rond het gezicht en boven het hoofd, en het werkt! Als ik zo'n plaat terugkrijg, weet ik of het werkt of niet vanaf het moment dat ik die op de computer open."

Over dualiteit: "Luuna is een serie over dualiteit. Met het goede en het kwade, de zwarte wolf en de witte, enzovoort. Een klassiek thema, zowel in de films en als literatuur. Hier komt ook nog jong tegenover oud bij kijken. Lynx is de perfecte leraar en het jongetje is de leerling."

Over de filters: "De laatste prent heeft een heel andere sfeer want het is het begin van een miniverhaaltje op twee pagina's. Er moest dus een duidelijk verschil zijn tussen deze prent en de rest van de pagina. Met dit bordeaux werkt het wel. Om daartoe te komen, waren nogal wat filters nodig. Aanvankelijk bestond de prent in realistische kleuren, door de filters kwamen we tot dit resultaat."