 |
"Toen
ik begon te schrijven aan Mijn Begrafenis leek
het mij interessant om een verhaal te vertellen vanuit
het standpunt van een antiheld. Uit kleine observaties
die ik de voorbije jaren heb neergepend in mijn schetsboek
en uit semi-autobiografische kortverhalen zijn de personages
dan stap voor stap gegroeid.
De setting, een begrafenis, is er pas later bijgekomen
toen ik die kleine fragmenten aan elkaar probeerde te
lijmen. Ik wou vooral geen klassiek verhaal vertellen
dat chronologisch van A naar Z gaat. Tot een maand voor
de deadline zijn er nog scènes geschrapt en bijgeschreven.
Bij de uitwerking van het boek had ik er oorspronkelijk
voor gekozen om een dik zwart potlood te gebruiken. Zo'n
potlood leent zich uitstekend om zwartvlakken te zetten,
maar ik miste toch wat finesse in de lijntekening. Toen
ik ongeveer dertig bladzijden afgewerkt had, besloot ik
om heel de boel opnieuw te tekenen met een vulpotlood
van 0,5 millimeter dikte.
Hiermee kon ik veel fijner te werk gaan en vooral in de
gezichten van de personages was het makkelijker om subtiele
emoties weer te geven. Oorspronkelijk was het ook de bedoeling
om één steunkleur te gebruiken in de tekeningen.
Op aanraden van enkele collega-striptekenaars ben ik uiteindelijk
voor full colour gegaan.
Onder de computerinkleuring steekt een papieren laag die
voor extra textuur zorgt in het beeld. Deze laag zorgt
voor cohesie tussen de korrelige potloodtekeningen en
de vlakke computerinkleuring, die geen enkele textuur
vertoont.
Als documentatie gebruikte ik vaak zelfgenomen foto's.
Soms was het moeilijk om het juiste beeld te vinden en
dan kwam het internet handig van pas, zoals in onderstaand
voorbeeld.
Hier en daar heb ik met nieuwe technieken geëxperimenteerd.
Voor onderstaand prentje heb ik een schets op een fotokopieermachine
gelegd en die meermaals verschoven terwijl dat toestel
het beeld scande. Het resultaat was een zigzageffect,
waardoor het lijkt alsof mijn hoofdpersonage in een bedwelmende
roes zit.
Toen
het boek af was, restte mij enkel nog een
cover te tekenen. Geen makkelijke klus gezien dat coverbeeld
representatief moet zijn voor het verhaal dat je binnenin
te lezen krijgt. Onderstaande voorstellen hebben het niet
gehaald.
Uiteindelijk ben ik voor een beeld gegaan dat bij de titel
aansluit. Je krijgt een overzicht van de locatie waar
de begrafenis zich afspeelt: de binnenkant van een kerk.
Stijn Dams, de vormgever, zorgde voor een gepaste
typografie en plaatste de titel en mijn naam centraal
in het beeld.
Nadat Ria Schulpen van uitgeverij Bries
de taal had opgepoetst en alle dt-fouten er had uitgehaald,
was het boek drukklaar." |
