Alle bijdragen van José Homs aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
07/10/2017 José Homs over Shi 1
 
José Homs over Shi 1
07/10
TOP
Shi 1
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 99 van januari 2017.

COMMENTAAR BIJ PAGINA 43
Shi 1
Over Millennium: "Ik heb de ultramoderne wereld van Millennium achter me gelaten voor het Engeland in het midden van de negentiende eeuw. Normaal gezien is het afscheid definitief. Nochtans... heb ik wel affectie voor sommige personages van Stieg Larsson. Wie weet..."

Over warm en koud: "De twee prenten van de bedelaarster, met koude, blauwe tinten, zijn een herinering aan de vorige scène die zich op straat afspeelt. Ze versterken de eenzaamheid van het onderdrukte meisje dat terug in de regen wordt gestuurd in Londen. En het accentueert de coconachtige eigenschap van de goed verwarmde en verlichte kelder. Dit tijdperk spreekt mij uitermate aan. Zidrou en ik wilden een fictief avonturenverhaal vertellen in een historisch concreet kader. Voor de rest hadden we vrij spel. Ik heb heel wat documentatie verzameld. Ik moest alleen anachronismen vermijden en geen historische blunders begaan. Dankzij documentatie uit die periode, waaronder daguerreotypes, kon ik een geloofwaardig Crystal Palace reconstrueren."

Over lingerie: "De onderkledij van van rijkere dames waren heel gevarieerd — ik vond een hele verzameling — maar heel zedig. Daar zoek ik naar als Zidrou een erotisch detail zoekt. Aan mij om daarmee te spelen. Daarom is de outfit van Jennifer gebaseerd op Victoriaanse illustraties (waarvan sommigen ronduit erotisch zijn) die eerder de lingerie tonen van courtisanes. Jennifer was een vrije vrouw. We kunnen ons voorstellen dat ze het fijn vindt om haar kleren uit te trekken."

Over actualisatie: "De vrouwen van toen hadden rondere vormen. Jennifer zou met haar fijne armen vandaag een fotomodel kunnen zijn. Maar als we willen dat de lezer zich identificeert met onze acteurs moeten we hen actualiseren."


COMMENTAAR BIJ PAGINA 44
Shi 1
Over details: "Een inzet van meerdere prenten op een aflopend beeld. Dit systeem gebruik ik vaak. Het houdt het werk esthetisch bij elkaar en het geeft er persoonlijkheid aan wat me onderscheidt van mijn collega's. Ik amuseer me met het schaven aan details in elke prent die de pagina's wat lichter maken. Dat kan geen kwaad, want de Victoriaanse stijl is het summum van overladenheid."

Over een relatie: "Textiel dat naar beneden glijdt, lichamen die onthuld worden... Natuurlijk proberen we hier een wat ambigue relatie op te bouwen tussen de meisjes. Ze zijn zo mooi en verschillend en het was dan ook geen onmogelijke opgave. Toevallig waren de eerste scenario's die ik van Zidrou heb getekend intimistische verhalen over een stel dat samen een bad neemt."

Over de demon: "Nee, die demon is geen van de vele yokai uit de Japanse verbeelding en die zogezegd in hun steden spoken. Ik wilde absoluut een eigen originele demon creëren en hem een echte persoonlijkheid geven. Om hem samen te stellen, heb ik me gewoon gebaseerd op klassieke Japanse tatoeages. En dit is slechts het begin. Shi wil vier zeggen, er komen vier albums en normaal gezien dus vier demonen."

Over de eerste afspraak: "Onze eerste afspraak vond plaats in een keldertje in Barcelona. We hebben gedronken, gelachen, over films, strips en boeken gepraat. Toen ik wegging dacht ik nog dat we amper over ons stripproject hebben gepraat. Maar alles was al aanwezig in dat weinig ernstige gesprek. Mijn liefde voor de Japanse cultuur, oude, muffe gebouwen, mooie meisjes en het avontuur. Al wat in Shi zit dus!"


COMMENTAAR BIJ PAGINA 45
Shi 1
Over stoom: "Ik weet het, we zullen wel commentaar krijgen dat het water nog warm is en dat er stoom zou moeten zijn zoals op de vorige pagina. Daar heb ik het over gehad met Zidrou. De pagina is al zo volgeladen en stoom zou een zekere verwarring scheppen. Mijn inkleuring bevat veel textuur en daar ook nog eens stoomwolkjes aan toevoegen, zou niet werken. Ik hoop dat de inkleuring de gewenste warmte duidelijk maakt."

Over de baby: "De dode baby die haar moeder in haar armen houdt, is van curciaal belang, het is een symbolisch element en trekt ons verhaal op gang. Moest hij dan al niet wat eerder getoond worden? Dat denk ik niet. Het zou dan een grotesk beeld geweest zijn dat niets zou bijgedragen hebben aan het verhaal. Vooral omdat hij ook in de volgende delen voorkomt. Als hij elke keer op een expliciete manier zou getoond worden, zou hij zijn aandoenlijke karakter verliezen en zou het zelfs een bijna komisch personage kunnen worden."

Over de oven: "In deze ruimte wordt de was gedaan, zoals de mand met linnen, het strijkijzer en vooral de oven met steenkool aangeven. Er is onderaan links een stuk van de oven te zien (let erop dat we hier opnieuw enkele prenten op een grote aflopende prent plaatsen). Daar houdt Zidrou erg van. De oven is een beetje verder van belang en Zidrou wilde niet dat de lezer die op het laatste moment zou ontdekken. Maar we krijgen die beetje bij beetje te zien. Hier is hij gedeeltelijk te zien. Op de volgende pagina zien we hem grotendeels in de schouw met een zak steenkool ernaast. Dit model is terug te vinden in wasplaatsen van huizen uit die tijd. Hij moest zowel water als de ruimte verwarmen om het linnen te drogen."



COMMENTAAR BIJ PAGINA 46
Shi 1
Over expressies: "Op de vorige pagina geven het gezicht van de huismeid en de ladderzatte zoon goed hun toestand weer. Hier is Jennifers gezicht vervormd door de woede. Ik benadruk graag de gevoelens van mijn personages en toon graag hun bij voorkeur heetgebakerde expressies. De Engelse satitische krant die we tonen, heeft echt bestaan. Ik vond een voorpagina van die Punch."

Over het Crystal Palace: "Ik hou van mijn personages, ik waardeer ook hun grote verhalen die een deel van onze geschiedenis vormgeven. In het eerste deel ben ik tevreden van het Crystal Palace. Ik moest het exorbitant tonen, een maximale indruk van luxe geven, een luxe die de ijdelheid en hoogmoed van de machtigen symboliseert en die duidelijk de kloof tussen de hogere klasse en de volksklasse toont. Ik bespaarde dus niet op het decor en gaf er mijn spektakelvisie op. Maar alles had zijn aangename kant en was leuk om te tekenen. En een mooi meisje zoals hier schenkt mij even veel plezier als het Crystal Palace."

Over Cole: "Henry Cole heeft echt bestaan, hij was de bouwpromotor van het Crystal Palace-project. Maar daar stopt de realiteit. De ondankbare rol die wij hem gavenn, is pure fiuctie."

Over de inkleuring: "Ik kleur in met de computer met een techniek die dicht aanleunt bij mijn rechtstreeks in kleur geschilderde platen. Met de computer werk ik sneller en de correcties zijn veel eenvoudiger om uit te voeren."