| |
 |
 |
Alle
bijdragen van Hans van Oudenaarden
aan de rubriek De
Commentator bundelen we op deze pagina.
Klik verder naar de volgende onderwerpen:
• 07/11/2013
Hans van Oudenaarden komt met Rhonda niet uit
het niets, maar hij zet er zich verdikke wel prominenter
mee op de kaart. Hij heeft ook een duidelijke kijk op
strips en op het vak, over graphic novels, Sherilyn
Fenn... en glijmiddel. |
|
|
 |
|
Hans
van Oudenaarden over Rhonda 1 |
|
 |
 |
Over
Hanco Kolk: "Charmant, attent en ongelofelijk
lief. Super getalenteerd, maar vooral super mens. Scenarist
Hanco Kolk en ik hebben in de jaren 1990 al eens een poging
gewaagd een stripserie met de naam Rhonda te
creëren. Sjors & Sjimmie Striblad wilde
de serie wel voorpubliceren en er was meteen ook belangstelling
uit het buitenland. Als tamelijk onervaren tekenaar ging
de productie echter erg traag, en toen die voorpublicaties
uiteindelijk, om allerlei redenen die niets met ons te
maken hadden, dreigden niet door te gaan, hebben we besloten
het project na een pagina of twintig maar even te pauzeren.
Dat werd dus een pauze van een jaar of zestien."
Over The Beach Boys: "Brian Wilson
kan niet genoeg worden bewonderd als componist. Het verhaal
speelt zich af in de VS in het jaar 1964. Het jaar dat
The Beach Boys Help Me, Rhonda uitbrachten. Een
stripgenieke tijd vanwege de kapsels, de kleding, de auto's
en natuurlijk de nostalgie. Maar ook de veranderende moraal
en de drugs. De titel refereert eraan, dat eigenlijk iedereen
in dit verhaal iets van Rhonda wil, terwijl de lezer na
een tijdje gaat denken dat het meisje er beter aan zou
doen, zichzèlf eens te helpen. Ik vond het trouwens
erg grappig dat je Help Me ook op z'n Nederlands
kunt lezen, zonder dat de betekenis verandert. Rhonda
is trouwens een van oorsprong Spaanse naam. Erg Californisch."
Over het personage Rhonda: "Slim,
grappig, energiek. Kwetsbaar. Ik wilde een protagonist
die iets meer diepte zou hebben dan de spreekwoordelijke
stripheld. Hoewel de actie nooit ver weg is, is het Rhonda-personage
hopelijk ook op andere niveaus interessant. Het wordt
in het eerste deel duidelijk dat Rhonda niet alleen op
de vlucht is voor haar belagers, maar ook op de vlucht
is voor een paar traumatische herinneringen. En Rhonda
verliest aan het eind van deel 1 ook helemaal de controle
over de gebeurtenissen. Helemaal niet zoals het hoort
bij een echte held."
Over Rhonda's verleden: "Gelaagd
en complex. Hou je maar vast, er komt nog heel veel aan.
Tja, als ik hier teveel zou verklappen van Rhonda's verleden,
dan hoefde je de volgende delen niet meer te lezen. Laat
ik het erop houden dat Rhonda's verleden uiteindelijk
ingewikkelder, veel ingewikkelder blijkt dan ze zelf beseft."
 |
Over
Sherilyn Fenn: "Mooiste wenkbrauwen ever!
De cultserie Twin Peaks uit de jaren 1990 werd
mede een succes door deze wonderbaarlijke vrouw. De serie
kende een maffe, benauwde sfeer vol onuitgesproken dreiging.
In de oerversie van de strip wilde ik het Rhonda-character
een beetje het uiterlijk van deze Fenn meegeven. Maar
zoals zo vaak in strips, paste het uiterlijk van de stripheld
zich in de loop van het verhaal zelfstandig aan."
Over realisme en karikaturen: "Alle
strips zijn op de keper karikaturaal. Uiteindelijk zijn
tekeningen altijd maar interpretaties van de werkelijkheid.
Ook strips die meer realistisch ogen, zijn toch vereenvoudigingen
en vertekeningen van werkelijke beelden en situaties.
Het is wel zo dat ik het vaak niet helpen kan om, zelfs
bij m'n meer realistische werk, houdingen en situaties
soms een beetje naar het karikaturale 'aan te zetten'."
Over de graphic novelaanpak: "Het
zou geweldig zijn als de zogenaamde 'graphic novel' en
de klassieke strip elkaar een beetje zouden kunnen ontmoeten
in mijn Rhonda. Al was het alleen maar om aan
te tonen dat, wat mij betreft, de graphic novel in feite
helemaal niet bestaat als een afgescheiden, apart genre.
Het verkleinen van het formaat, het weglaten van kleur
en het complexer maken van de taal is op zich toch niet
voldoende om een heel nieuw genre te definiëren.
Groot, klein, dik, dun, slim, dom. Wat mij betreft is
het allemaal strip. Dat woord 'strip' vat het toch helemaal
samen in al z'n rijkdom!"
 |
Over
Chicago en Hollywood: "Chicago. De eeuwige
wind, de bovengrondse rail, de ornamentiek, de desolate
Southside. De muziek, Gotham City. De meest enge en intrigerende
Amerikaanse stad. Ik ben nogal een Google Earth-Street
view-toerist. Ik vind het geweldig om, met koffie
en een koekje erbij, door de meest nare buurten van Chicago
te zwerven. Allerlei steegjes in te gaan, waar ik in het
echt nooit in zou durven. Heerlijk! Er bestaan trouwens
ook prachtige sites met geweldig fotomateriaal van de
stad. Hollywood, LA is natuurlijk vooral poen en autoweg.
Deze stad heeft eigenlijk nauwelijks iets menselijks.
Je kunt er niets zonder auto en niets zonder (veel) geld.
Ontspoord kapitalisme in z'n meest ongenadige vorm. Ondanks
alle glamour zie je hier natuurlijk wel de lelijkste kant
van de mens het best. Dat is natuurlijk wel weer interessant."
Over tekentechniek: "Het ambacht
lijkt opeens terug. Jonge mensen, jonge stripmakers, vragen
me de laatste twee jaar opeens allerlei technische tips.
Daar moest je een paar jaar geleden toch niet om komen!
Toen zou zoiets als 'techniek' toch alleen de 'puurheid'
maar kunnen bederven. Ik maak mezelf wijs dat ook de stripliefhebbers
meer geïnteresseerd lijken in de meer technisch complexe
strips. De crisis heeft de kopers misschien ook weer kritischer
gemaakt."
Over de 'spontane' lijnvoering: "Het
is net als golfen. Heeeeeel goed kijken, paar keer beetje
in de lucht slaan, de slag al helemaal 'voor je zien'
en dan in één zwiep erop. Gecalculeerde
spontaniteit. Ik werk nog met aquarelpenseel op papier.
Theoretisch zou een Cintiq onder de rechterhand en ctrl-Z
onder de linker eigenlijk meer spontaniteit moeten opleveren.
Je kunt dan immers eindeloos en zonder angst van alles
uitproberen. Gewoon effe ctrl-Z en je probeert het nog
een keer. Op een of andere manier is het tegenovergestelde
het geval. Op de computer ogen m'n lijnen vaak juist minder
'makkelijk'. Misschien ben ik minder zen achter de computer,
of heb ik gewoon de juiste programmatuur nog niet kunnen
vinden."
Over actie en beweging: "Potlood
altijd proberen lekker los vast te houden. Dat helpt.
Anders dan cinema, kent strip eigenlijk geen beweging
zonder de hulp van de lezer. Strip is een opeenvolging
van suggestieve tekst en stilstaande plaatjes, waarbij
de lezer nauwelijks beseft dat hij eigenlijk zèlf
het werk doet. Alles gebeurt in het hoofd van de lezer.
Wat dat betreft staat strip veel dichter bij de klassiek
roman. Actieplaatjes met animatie-elementen zijn een soort
glijmiddeltje bij dit proces."
 |
Over
de trilogie: "Met dan ook een écht
einde in deel 3. Ik wil de lezers niet te veel zekerheden
geven. Het verhaal is geconcipieerd, geschreven en daarna
opgeknipt over drie albums. Ik heb geen plannen met een
langlopende serie met deze heldin. Detective Rhonda of
zo. Ik moet er niet aan denken. Okéééééééééé,
laat ik heel eerlijk zijn, misschien dat een... gigamongous
verkoopsucces me aan het wankelen zou kunnen brengen.
Neenee, dat heb ik niet gezegd!!!"
Over deadlines: "Alleen voor reclamewerk.
Het is niet anders. Reclamewerk gaat, om financiële
redenen, altijd voor. Daar moet elke uitgever voor wijken."
Over Eppo: "Heel fijn dat Eppo
weer bestaat. Alleen daarvoor al moet Rob van Bavel een
standbeeld verdienen. Een echt, geurig, koel, tastbaar
papieren blad! Drukinkt op houtpulp! Waar vind je dat
nou nog in dit pixeltjestijdperk! Strip en papier, die
horen toch bij elkaar. Ik vind strip op het scherm er
altijd een beetje stom uitzien. Het tekenwerk oogt vaak
opeens heel goedkoop en vluchtig op zo'n scherm. Geen
beweging, geen geluid. Voorpublicatie is om heel veel
redenen trouwens erg fijn. Een stripblad heeft iets opvoedends.
Een blad laat lezers kennis maken met strip waar hij niet
meteen zelf naar op zoek zou zijn gegaan."
Over de Franse uitgave: "Beduusd.
Het is geweldig om m'n strip in het Frans te hebben. Hoewel
er vierduizend Franstalige strips per jaar schijnen uit
te komen, blijft het toch reuzespannend om met mijn werk
deze enorme markt te mogen betreden. Trouwens, het Duitse
ZACK-magazine en het Britse THE STRIP! gaan
Rhonda ook voorpubliceren..."
Over andere projecten: "Puppy
from Hell. Nog op zoek naar een betaalde voorpublicatie."
|
|
|