Grzegorz Rosinski over Thorgal 36	28/11 TOP
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 119 van november 2018. COMMENTAAR BIJ PAGINA 8 Over de ideale strip: "Ik had zin in avonturen in de jungle. Zonder al te veel dialogen. Mijn ideale strip zou er een zijn zonder tekst, een die uitsluitend bestaat uit beelden die voor zichzelf spreken. Die zin is ongetwijfeld ingegeven door wat ik als kind las in Polen. Ik knipte strips uit een Nederlands blad — Cisco Kid van Salinas bijvoorbeeld — en andere uit het Franse stripweekblad Vaillant. Ik kon uiteraard geen van beide talen lezen en ontcijferde de verhalen door me te baseren op de tekeningen. Dat was een uitstekende leerschool die me leerde vertellen." Over fumetti: "Ook vandaag nog blader ik altijd eerst door een strip en lees ik pas de Franse teksten als de tekeningen me fascineren. Het spijt me dat we er nooit in zijn gelukt om op lange termijn Italiaanse fumetti uit te geven. Ik hield erg van Dylan Dog en Tex Willer, reeksen die door fantastische tekenaars en geweldige scenaristen zijn gemaakt. Waarom wordt dat hier toch buitengesloten?" Over de natuur: "Ik begin met het tekenen van een abstract decor, niet echt figuratief, die stapje voor stapje realistisch wordt. Het belangrijkste is een klimaat, een sfeer te creëren. In zekere mate moet de lezer bij het bekijken van de platen zich een wilde jungle inbeelden vol struiken en bevolkt door dieren. Ik reken veel op de intelligentie, het talent van lezers. Het is volstrekt onnodig om elk blaadje aan een boom te tekenen, anders zie je de boom niet meer. En als je precies een boom zou tekenen, zie je het bos niet meer. Je moet de natuur aanvoelen, een omgeving en een rustpauze overbrengen. De natuur is mijn natuur." COMMENTAAR BIJ PAGINA 9 Over oude personages: "Ik was zo blij Zim, uit De Blauwe Ziekte, terug te zien. Dat kleine vrouwtje, een superschattige pygmee, maakte deel uit van de personages die je uitvindt en die je daarna met plezier terugziet. Het zijn als knipoogjes naar ons traject. Helaas duurt haar terugkeer aan de zijde van Thorgal niet lang. Je hoeft nog maar haar blik te zien om te begrijpen dat ze stapelverliefd is op hem." Over emoties: "Ik wou Zim heel knuffelbaar maken, plakkend aan het lichaam van Thorgal die ze met haar ogen verslindt. Die strook oogt vredig, het is een oase van rust en tederheid vóór de nieuwe confrontaties. Die lichaamsbewegingen komen spontaan. Alles zit in mijn hart, in mijn buik, niet in mijn hoofd. Zoals bij veel collega's, geoefende realistische tekenaars, komen dingen instinctmatig bij me. Maar het overbrengen van gevoelens is niet voorbehouden voor realistische verhalen. Toen Régis Loisel Mickey Mouse opnieuw uitvond (in Zombokoffie, red.) kwamen er veel emoties voort in de loop van de pagina's." Over inspiratie: "We vonden voor het vreselijke beest inspiratie in foto's van indrukwekkend reusachtige duizendpoten die mijn zoon Piotr naar ons stuurde. Hij bezorgde ons ook foto's — een van zijn passies — van angstaanjagende, magische en primitieve bossen. Ik geloof dat in Polen een van de oudste bossen staat, als het al niet het vroegste oerbos is." COMMENTAAR BIJ PAGINA 10 Over Kuifje: "Thorgal heeft een baard sinds Het Offer dat meer dan tien jaar geleden is verschenen. Hij is geen Kuifje die in al zijn avonturen dezelfde, ietwat belachelijke broek draagt en het hoofd van een smiley heeft met altijd hetzelfde gezicht in gelijk welke situatie waarin hij zich bevindt, onbeweeglijk, altijd goed geschoren. Hoe kan je nu geloven in zijn verhalen?" Over scheren: "Thorgal komt van de ene heikele situatie in de andere zonder echt de tijd te hebben zich te scheren. Met wat trouwens? Hij heeft geen scheermes en zal zijn kin niet scheren met zijn zwaard! Men zegt me soms dat hij bijna onherkenbaar is. Dat hoop ik net. Laat zelf eens een baard groeien zoals de zijne en kijk dan eens in de spiegel. Je zal jezelf ook niet herkennen." Over geloofwaardigheid: "In feite start alles bij het scenario. Ik ben altijd op zoek naar een maximale geloofwaardigheid zodat de lezer zich met het personage kan identificeren. Daarom is Thorgal voor mij vooreerst een realistisch verhaal met echte problemen die in elke familie zouden kunnen gebeuren. Dat is veel belangrijker dan enkele magische trucjes." Yann over sf: "Men vraagt me soms waarom ik een beetje sf in Thorgal binnenloods. Zonder daar een groot fan van te zijn, hield ik van de wachter in De Meester van de Bergen. Zoals de personages in Paul Andersons Avontuur in het Verleden komen en gaan de andere wachters zonder al te veel over hun wereld te vertellen. Sf vanuit dat standpunt zou me kunnen interesseren." COMMENTAAR BIJ PAGINA 1 Over terug naar de oude tekenstijl: "Lezers waren verrast door mijn rechtstreeks kleurgebruik in het vorige album Het Scharlaken Vuur. Het was soms lastig om de platen te schilderen, maar daar is een reden voor: ik heb die aflevering gemaakt onder medische behandeling. De dokters konden me niet verzekeren dat ik het zou kunnen voltooien. Sindsdien drukten mijn zoon Piotr, mijn uitgever, iedereen me erop terug te keren naar mijn oude tekenstijl. Ik heb nog altijd dezelfde gevoeligheid in de vingers, dezelfde precisie, maar ik geloof niet dat ik nog in staat ben terug te keren naar de tekenstijl van de eerste albums." Over illustraties: "Maar ik heb vooral zin om illustraties te maken, schilderijen op dubbele pagina's, zonder tekst of dialoog. Zoals ik met Jean Van Hamme heb gedaan in ons one-shot Western. Die vijf dubbelpagina's vol sfeer, natuur, een kerkhof, een straat vol leven voor een saloon, enzovoort, gaven ritme aan dat complete verhaal van 64 pagina's." Over herdrukken: "Ik stel me bijvoorbeeld graag een herdruk voor van alle Thorgal-albums — wat mijn uitgever wel zal bevallen — met in elk album vier onuitgegeven dubbelpagina's. Ik weet niet of een andere tekenaar dat al heeft gedaan. Dat trekt me al lange tijd aan. Grote illustraties met grote ruimtes om het verhaal ademruimte te geven. Ik heb altijd graag boeken geïllustreerd. Ik ben in de stripwereld terechtgekomen en ben er niet meer uit weggegaan omdat de lezers en mijn uitgever me niet lieten gaan, maar in mijn ziel ben ik een illustrator."

Grzegorz Rosinski over Thorgal 35	26/11 TOP
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 95 van augustus-september 2016. COMMENTAAR BIJ PAGINA 5 "Thorgal is terug. In eerste instantie is dat in een delicate positie. Ik concentreer me op de efficiëntie van de plaat. Mijn zorg bestaat uit het zo professioneel mogelijk maken van een scène. Dit is een van de eenvoudigste die ik ooit heb gemaakt. Ik voel geen enkele emotie als ik dramatische scènes teken. Het is theater! Het stripverhaal verhoudt zich meer met het theater dan met films. Mijn personages zijn acteurs op platen." COMMENTAAR BIJ PAGINA 6 "Ik was er slecht aan toe toen ik deze plaat tekende. In het ziekenhuis kon ik enkel het storyboard tekenen, mijn geliefkoosde werk. Ik druk me daarbij vrij uit, met open geest, en vanuit het hart. Het storyboard is poëtisch, eenmalig, nooit voltooid, ver van het arsenaal aan technische problemen. En niemand beoordeelt me dan op die tekeningen. Mijn storyboard is heel uitgewerkt. Mijn zoon en de uitgever willen dat graag gebruiken, je krijgt het misschien nog te zien." COMMENTAAR BIJ PAGINA 7 "Een kleine herinnering aan de aanwezige partijen want na de vorige aflevering zijn er vele maanden verstreken. Ik teken graag scènes met menigtes. Enkele elementen moesten op deze plaat nog gepreciseerd worden. Let erop dat behalve de gekende personages in het verhaal er geen enkel gezicht nauwkeurig is weergegeven. Hetzelfde geldt voor de grote gevechtscènes. Ik laat aan de lezer graag de mogelijkheid om zich zijn eigen verhaal via het onze in te beelden." COMMENTAAR BIJ PAGINA 8 "Door magie komt Aniël aan het woord, hij is tien jaar ouder. Daar ging ik niet mee akkoord. Hij is bestolen van zijn mooiste tijd, de kindertijd. Ik had een andere oplossing voorgesteld: een valse, meer volwassen Aniël. Dat was mogelijk door de badscène in het vorige album. De jongere versie zou dan nog altijd bestaan en in handen zijn van de rode magiërs. Dat vond ik veel interessanter. Maar ik kon niemand ervan overtuigen. Nu is het te laat." COMMENTAAR BIJ PAGINA 9 "Ik hou niet van magie, het is een lapmiddel voor scnaristen die een gebrek aan verbeelding hebben. Ik heb liever concreetheid. Denk je dat het makkelijk is om een politieroman te schrijven met een onverwacht en geloofwaardig einde? Nee, dat is werken. Door het magische aspect hou ik niet van het heroïc fantasygenre. Ik herinner me nog dat ik aan Jean Van Hamme vroeg om minder en minder magie in Thorgal te gebruiken. Doorblader maar eens de oude albums, je zal zien dat hij er rekening mee hield." COMMENTAAR BIJ PAGINA 10 "Ik breng niet graag het afhakken van hoofden in beeld. Dat geëtaleerde geweld overal stoort me. Men vergeet dat Thorgal in de eerste plaats een familiehistorie is, daar verwacht de lezer zich aan. Wij, schrijvers, filmmakers, schilders, alle auteurs van beelden zijn verantwoordelijk voor dit soort geweld. Ik ben ervan overtuigd dat het geen vraag is van het publiek, maar hij heeft geen keuze. Zelfs goede films worden vaak de nek omgewrongen door onnodig geslachtsverkeer." COMMENTAAR BIJ PAGINA 11 "Ik toon dus geen onthoofdingen, maar wel hoofden en bloed. Daar ben ik toe verplicht. Al die horror komt door de zombiehype. Ik haat hypes! Hypes gaan voorbij. Ik toon liever menselijke gevoelens. Zoals Thorgal op deze plaat die geschokt is door de uitspraak van zijn zoon dat Thorgal niet van hem hield. Op het gevaar af belachelijk over te komen in de ogen van sommigen zijn liefde, trouw, verantwoordelijkheid en eer voor mij superbelangrijke waarden." COMMENTAAR BIJ PAGINA 16 "Ik had liever pagina 15 besproken met de illustratie die uit een prentenboek lijkt te komen. Maar goed. In deze periode werkte ik half thuis en half in het ziekenhuis waar ze me probeerden te redden. Ik heb de laatste prent volledig veranderd. Het was eerst een binnenzicht waarin je alleen de kantelen zag. Xavier Dorison had gelijk door me Bag Dadh in vlammen te tonen. Op zijn vraag heb ik ook enkele ladders getekend om aan te tonen dat het om een belegering gaat." COMMENTAAR BIJ PAGINA 17 "Zich bekeren of sterven. Hier bieden de christenen die keuze aan de muzelmannen... Ik ben er geen grote voorstander van om elementen uit oude albums opnieuw te gebruiken, zoals deze vliegende schepen uit Qâ, maar ik begrijp waarom Xavier het heeft gedaan. Daardoor kunnen onze personages vluchten uit Bag Dadh. Het is geoorloofd. Zoals Jean Van Hamme zei: we maken strips, dus kunnen we alles wat we willen inbeelden..." COMMENTAAR BIJ PAGINA 18 "... waarom dan geen sneeuw in Bag Dadh? Ik teken heel graag historische scènes, grote gevechten. Ik kon The Great War van Joe Sacco wel waarderen. Dat fresco deed me denken aan Dans la Rome des Césars van Gilels Chaillet. Maar ik verkies een close-up van Thorgals blik boven een orgie van lijken. Ogen kunnen zoveel vertellen. Door het wat bij te werken, heb ik de belichting in de laatste twee prenten aangepast. En ik ben er misschien nog niet mee klaar." COMMENTAAR BIJ PAGINA 19 "Ik heb een beetje realisme in deze scène gebracht. Zou jij zomaar van zo hoog in het water springen? Ik heb daarom touwen en doeken voorzien die hun sprong uitstellen en waardoor ze kunnen zien waarin ze terechtkomen, in het water of op de rotsen. Ik probeer de fantasie van scenaristen geloofwaardig te maken. De gebarricadeerde deur zal door de rode magiërs vernield worden. We hadden misschien een realistischer idee moeten vinden om tot dit resultaat te komen. COMMENTAAR BIJ PAGINA 26 "Ik wist niet zo goed wat ik met die gaten in het gewelf moest doen, hier in de kamer van Aniël en wat verder in het verhaal als ze vluchten. Ik lokaliseer graag de lichtbron. Een magisch vuur doet het gewelf dus instorten. Maar wat daarna? Al die vallende stenen zouden op de hoofden van de arme Thorgal en Aniël moeten vallen! Heeft de scenarist daar niet aan gedacht? Dat gebeurt af en toe." COMMENTAAR BIJ PAGINA 27 "Kijk, ik denk eraan dat er geen touwen van de vliegende schepen op de binnenkoer uitkomen. Bij herlezing valt je altijd wel iets op. Ik zal ze nog tekenen (uiteindelijk heeft hij dat niet gedaan, red.). Ik ben niet tevreden over het zwaard van de beul dat Thorgal heeft gepakt. Ik heb aan een hele reeks ander zwaarden gedacht en uiteraard, zoals gewoonlijk, koos ik het slechtste model. Je kan aan de vorm niet zien waarom dat zwaard beter geschikt is dan een gewoon lemmet om beter hoofden af te hakken." COMMENTAAR BIJ PAGINA 28 "Eén enkele pijl van Petrov doorboort twee kerels. Met welk wapen is dat mogelijk? Laten we het houden op een kruisboog. As ik er beter op let, heb ik spijt. Het ziet er allemaal primair uit, niet nauwlettend uitgewerkt. Je voelt dat er geen documentatie aan te pas kwam. Langs de andere kant ben ik geen ingenieur en ons Bag Dadh is een fictieve wereld. Ik hoed me voor muggenzifters: daar correspondeer ik niet mee en ik geef mijn mailadres niet aan hen." COMMENTAAR BIJ PAGINA 29 "Ik val misschien in herhaling, maar ik ben ook niet tevreden over de paarden. Het enige wat me troost, is dat ik het album kon voltooien in onmogelijke omstandigheden, tussen het wisselen van een scenarist en mijn verblijf in het ziekenhuis. Het zicht van de brandende stad is volgens mij wel geslaagd. Let op de bladschikking met drie klassieke stroken. Over het algemeen houd ik me daaraan. De lezer heeft er nood aan om ons te volgen in een kader dat niet de hele tijd verandert." COMMENTAAR BIJ PAGINA 30 "Nadat ik deze plaat had afgewerkt, heb ik een volledig andere versie bedacht. Op de eerste versie zie je Thorgal vechten met zijn tegenstander die valt en zich op een hekken spietst. Nu komt Lehia tussenbeide en doodt de slechterik. Daar is een goede reden voor. Ik ben gehecht aan dit meisje en ik zie haar in de toekomst wel als partner van Jolan. Daar dacht ik al aan toen ik haar voor het eerst tekende. Het was dus een goed idee om haar hier uit te spelen." COMMENTAAR BIJ PAGINA 31 "De feeks Salouma pleegt in koelen bloede een moord. Ik weet niet wie die vrouw is en waar ze voor dient. Ik hou niet van haar. Er is werkelijk te veel volk in deze cyclus. Ik heb liever verhalen op een historische achtergrond met slechts enkele personages. Een held en zijn vrouw, een heldin en haar man. En een slechterik. Want het is pas goed als er een slechterik is. Als je te veel mensen toevoegt, dwaal je onvermijdelijk af."

Grzegorz Rosinski over Thorgal 34	09/11 TOP
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 64 van november 2013. COMMENTAAR BIJ PAGINA 20 Over golvend papier: "Ik kon voor een keer een tijdlang Vikings en stormen achter me laten en de eerste plaat die jullie me laten zien is een drenkeling, maar dan in het zand! Het is eens wat anders. Deze scène viel niet mee. De perspectieven overtuigden mijn zoon Piotr niet. Door de meerdere verflagen begon het papier te golven wat het inscannen ervan bemoeilijkte. Het deert me niet, mislukte tekeningen, mislukte kleuren, dat is materie waarmee je kan werken. En dekkende kleuren geven een absolute vrijheid. Onder het zand komen imperfecties terug. Ze maken deel uit van de materie, aan de schaduwen, ze geven meer realisme." Over de eerste indruk: "Ik werk altijd per dubbele pagina’s. In een boekenwinkel open je een album en zie je twee pagina’s in zijn geheel. Het is de eerste indruk die telt, die je de zin geeft of niet om het boek te kopen." Over literatuur: "Yves Sente bezorgt me een compleet scenario dat ik altijd als een roman lees en niet als een opeenvolging van prentbeschrijvingen. Ik lees een roman en die illustreer ik. Dat is alles. Ik voel me nauwer verwant met literatuur dan met een stripscenario." Over grote vegen: "Ik maak geen enkele potloodschets meer. In het begin van mijn carrière waren die al summier, hun sporen gaf me bijkomende materie zoals hierboven beschreven. Tegenwoordig leg ik met grote vegen met grote penselen vast hoe de algemene sfeer er voor elke dubbele pagina uitziet. Je kan er voorbeelden van zien in de indrukwekkende monografie die aan me is gewijd (verschijnt in december bij Le Lombard, red.)." COMMENTAAR BIJ PAGINA 21 Over zijn dieet: "Met Yves Sente discussieer ik over de omgevingen die ik in de volgende Thorgal-albums graag zou behandelen. Ondanks mijn 72 jaar blijf ik optimistisch! Normaal ook, want ik kom net terug van een vakantie in Polen en ik voel me heel goed in mijn vel. Ik ben vijftien kilo kwijt dankzij een dieet van groenten en fruit. In het begin was het zwaar om het vol te houden, maar je wordt het gewoon. Ik voel me heel goed met mijn buikje! En ik ben niet alleen. Ik las in Casemate dat Didier Conrad zienderogen vermagerde voordat hij Asterix aanpakte. Wat Yves Schlirf betreft, de uitgever van Dargaud Benelux, hij is pas veranderd, je herkent 'm bijna niet meer!" Over licht: "Het grootste deel van mijn inspiratie zocht ik bij de gevoeligheid van de oosterse schilders uit die tijd. En in hun schitterende lichtspel. Ik ontving net de eerste exemplaren van deze Thorgal. Onderweg gaat er altijd min of meer licht uit mijn tekeningen verloren, maar het resultaat is aanvaardbaar." Over realistische tekenaars: "Ik voel me goed bij de tekenaars van De Werelden van Thorgal, met Giulio de Vita en Roman Surzhenko. Deze laatste is een wonderkind, misschien de beste realistisch tekenaar van het moment. Ik hou ook van het werk van Philippe Delaby die me opvolgde voor De Klaagzang van de Verloren Gewesten. Dat is mijn familie. Uiteraard zijn er andere fantastische realistische tekenaars, maar zij leggen zich toe op de huidige maatschappij, wat me tegenhoudt om helemaal in hun verhalen te geloven." Over geld: "Ik heb me nooit de vraag gesteld hoeveel ik verdien. Mijn vrouw onderhandelde met de uitgever. Ze zei me: 'Het is al lang geleden dat je tarieven werden aangepast, we moeten daarover discussiëren!' Tegenwoordig (Rosinski's echtgenote overleed in 2009, red.) regelen mijn kinderen mijn zaken. Als ik aan geld denk, kom ik niet aan werken toe." COMMENTAAR BIJ PAGINA 22 Over dromen delen: "Ik heb tonnen documentatie over de oosterse stijl, de kledij. Nochtans is er niets dat echt uit deze periode stamt. Ik laat me inspireren door de sfeer die de documentatie oproept en ik doe de ronde. Uiteindelijk bewaar ik niets in mijn werkkamer, behalve souvenirs. Waarheid is niet het belangrijkste. Ik vind liever een wereld uit, ik geef liever leven aan personages en ik maak het verhaal liever geloofwaardiger. Daarom teken ik niet graag onze beschaving. Iedereen tekent die! Ik deel liever mijn dromen met de lezers." Over minischilderijen: "Men zegt me dat sommige van mijn prenten doen denken aan schilderijen. Maar heeft men al schilderijen gezien van twee centimeter op acht? Nee. Ik beschouw ze ten hoogste als ideeën voor schilderijen die ik graag, soms, zou herwerken op groot formaat. Die droom realiseer ik misschien nog, afhankelijk van mijn levensduur." Over herinneringen: "Ik wil niet dat men me zegt dat mijn verhalen goed getekend zijn. De klare lijn, dat is goed, maar je ziet meteen dat het om een tekening gaat! Ik wil integendeel dat je opgaat in mijn tekening, mijn beelden, en dat je veel later niet meer goed weet of het om een herinnering uit een film, roman of een strip gaat." Over de laatste afwerking: "Dikwijls zou ik vroeger willen stoppen met mijn werk. Je ziet zeer snel wat er van belang is. Ik moet me eraan herinneren dat mijn beelden geen schilderijen zijn, ook al worden ze in die geest gemaakt. Beginnen aan de laatste afwerking lukt me steeds moeilijker omdat ik het overbodig vind. Ik vrees altijd dat ik er mijn dynamiek door verlies, die vrijheid die ik voel bij het schilderen van grote lijnen die er zo'n beetje om het even hoe en waar op komen te staan, maar die in feite heel vastgelegd zijn." COMMENTAAR BIJ PAGINA 23 Over grote prenten: "Over het algemeen teken ik drie stroken per pagina, maar af en toe las ik graag een grotere prent in of zelfs een volledige pagina. Ze laten het toe de uitstraling van het gehele boek samen te vatten en ze verrijken de beeldende rijkdom. Herinner je je nog datik in Western vijf tekstloze pagina's inlaste op dubbele pagina's?" Over dromen: "Ik heb dromen... Daarom heb ik altijd een Thorgal-canvas bij de hand. Ik werk er af en toe aan om mijn penselen schoon te maken om geen verfresten te hebben. Ik heb dromen... Uiteraard kunnen die schilderijen verzameld worden in een portfolio, maar ik zou op een dag graag een herdruk zien van Thorgal op groot fomaat waar die schilderijen in opgenomen kunnen worden. Helaas hangt dat niet echt van mij af. Dromen botsen met de werkelijkheid. Het is niet makkelijk om te maken wat je in je hoofd hebt. De klassieke manier van uitgeven bevalt me, maar met mijn tekentechniek worden de zonnen die ik vormgeef kleine gloeilampjes!" Over het gevaar van signeren: "Ik heb een groot probleem aan mijn hand gehad. In Angoulême beging ik op een dag devergissing om in te gaan op een signeersessie 's morgens en 's namiddags. Mijn hand begon op te zwellen door urenlang en zonder pauze noodgedwongen dezelfde handbewegingen uit te voeren, onder druk van lezers. Die handicap duurde zes maanden, ik werkte zo goed en zo kwaad als mogelijk met die hand vol miserie. Men heeft het tegen auteurs niet genoeg over de gevaren van het signeren. En dat alles om hun tekeningen te koop terug te vinden op internet! Nu ben ik hersteld. En zolang ik aan de slag kan met minstens drie vingers ga ik ermee door."

Portfolio van Grzegorz Rosinski	08/12 TOP
Onderstaande bijdrage van Frédéric Bosser verscheen eerder in het Franse stripmaandblad dBD nummer 69 van december 2012. Illustratie voor Academie voor Schone Kunsten (1960) "Om me te amuseren, tekende ik mijn medestudenten aan de richting Schone Kunsten in Warschau. Ik sta ook in beeld, maar niemand herkent me... (de liggende persoon, red.) Ik was superslank! (lacht) Ik heb nog steeds contact met meerdere onder hen. Sommigen maakten carrière in het métier, anderen zochten andere horizonten op..." Coverillustratie voor eerste Thorgal-roman (2009) "Deze illustratie werd gemaakt voor de eerste Thorgal-roman, Enfant des Étoiles, geschreven door Amélie Sarn naar de reeks Thorgal. Ik vind het jammer dat dit project werd stopgezet na slechts twee delen. Ik maak graag dergelijke illustraties waarbij ik kan spelen met de voor- en achtergrond. In één beeld vat ik een verhaal samen." Angst voor het witte blad, collectieve portfolio, uitgegeven door RTBF Namur en BD Durbuy (1985) "Deze tekening maakte ik bij mijn aankomst in België voor een collectieve portfolio. We moesten tekenen wat ons bang maakt. Ik ben er trots op dat ik hetzelfde idee had als de grote André Franquin." Coverillustratie voor Diadem Tamary (1968) "Mijn eerste stripverhaal! Kapitein Zbik is een heel bekend personage in Polen. De censuur wilde deze cover verbieden, ze beweerden dat de politieman zijn pet niet op had, voor hen een symbool van macht. Ik heb hen geantwoord dat ik er die best bij wilde tekenen op voorwaarde dat hij werd gevloerd, wat nog erger voor hen was. Uiteindelijk won ik het pleit en werd dit beeld gepubliceerd..." Illustratie voor het cd-boek Le Petit Lutin Noir voor kinderen (2006) "Een beeld uit het kinderboek dat bij uitgeverij Alice verscheen. Een schattig sprookje. Ik denk zelfs dat het in dit genre een van de mooiste boeken is dat ik al heb mogen lezen. Nadat ik het heb gelezen, stelde ik aan Philippe Malempré voor om het te illustreren. Als de kans zich voordoet, dan wil ik dit nog wel eens doen. Het spijt me alleen dat het slecht is gedrukt en dat de kleuren niet het niveau behalen van de originelen." Childeric II en Zijn Leger, muurschilderij voor Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, Brussel (2009) "Een van de drie schilderijen in opdracht van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. Ik stelde Childeric II en zijn leger, de doop van Clovis en een Merovingische dorpsscène voor. Dit dateert uit de periode waarin ik er niet meer in slaagde strips te maken. Mijn enige oplossing bestond erin me helemaal te verliezen in het schilderen. Het is een historisch schilderij op groot formaat zoals ik ze graag schilder. En als je goed kijkt, dan vind je Thorgal..." Coverillustratie voor de integrale editie van De Klaagzang van de Verloren Gewesten (2007) "Ik ben dol op dit zeer minimalistisch beeld. Het roept een herinnering op, dat van een jong meisje op wie ik verliefd werd op mijn veertiende. Ik heb haar gezicht uit het hoofd getekend. Later vond ik een foto van haar terug en ik zag dat ik me niet had vergist bij het weergeven van haar. Het enige verschil is dat ze zwart haar had, maar dat wist ik al! (lacht)" Personagestudies voor De Chninkel (1986) "Voordat ik aan De Chninkel begon, kreeg ik de opdracht om het universum van Tolkien te illustreren, maar het kwam er niet van door de erfgenamen! De eerste voorstudies heb ik gebruikt voor schetsen van De Chninkel. Ik benadruk dat Jean Van Hamme me geen enkele aanwijzing gaf voor de personages die ik uiteindelijk makkelijk heb kunnen ontwerpen." Zelfportret (2004) "Dit heb ik gemaakt voor een retrospectieve in de Conciergerie van Parijs. De tekening is er erg op gesmeten. Mijn smoel interesseert me niet en ik ben geen liefhebber van zelfportretten. (lacht) Da's ook de reden waarom ik me niet scheer." Schilderij voor het boek L'Illustration Universelle des Droits de l'Homme (2006) "Indien mogelijk, spendeer ik graag mijn tijd aan goede doelen zoals mensenrechten of Amnesty International. Dankzij dergelijke giften kunnen deze instanties scholen bouwen of hulp verlenen aan hulpbehoevenden." Coverillustratie voor De Herinnering aan Abraham deel 1 (2009) "Ik ben dol op historische... en theologische schilderijen. Ik heb met plezier deze opdracht van uitgeverij Casterman aanvaard. De personages beneden heb ik met vlekken gesuggereerd. Ik ben geen fan van fotografische details en ik hou er niet van om details en een beweging in een minifractie van een seconde vast te leggen. Ik suggereer liever vormen en algemene bewegingen. Daardoor staat het de toeschouwer vrij om de details in te beelden die hij wil. Jammer dat de serie na twee delen stopte. Er waren er tien voorzien en ik had de andere coverillustraties al in mijn hoofd." Eerste voorstudies voor Thorgal "Dit zijn mijn allereerste voorstudies voor de reeks Thorgal op basis van de opgeschreven elementen die Jean Van Hamme me bezorgde. Ik maak eigenlijk weinig potloodschetsen en het merendeel van mijn personages vond ik meteen uit en vertrouwde ze rechtstreeks toe aan het papier. Je kan nog zoveel schetsen ter wereld maken, maar als ze niet van toepassing zijn voor het te vertellen verhaal dienen ze tot niets. Dat is de reden waarom mijn personages voortdurend evolueren en waarom ze er niet exact hetzelfde uitzien van de ene prent in de andere." Coverillustratie voor het THorgal-buitenreeksalbum Het Ontstaan van de Werelden (2012) "Ik heb geprobeerd de serie samen te vatten in één illustratie. Ook hier speel ik heel instinctief met de voor- en achtergronden (zie ook het tweede beeld in deze portfolio, red.). Ik leer dagelijks bij over de compositie van een beeld. Het is amusant om in de twee beelden op te merken hoeveel de Thorgal-familie is uitgebreid in de loop van de jaren. Met Jean hebben we een complete wereld en universum ontwikkeld. Daar ben ik heel trots op, vooral nu andere teams het voortzetten." Coverstudie voor De Werelden van Thorgal: Kriss van Valnor 1 (2010) "Dit is een tussenstap vooraleer de definitieve cover er kwam. Het is de eerste cover in De Werelden van Thorgal. Iedereen was tegen ons toen we met Yves Sente en mijn kinderen beslisten om dit concept te ontwikkelen dat ik al vele jaren in gedachte had. Omdat onze uitgever het idee fel bekritiseerde, demotiveerde me dat. Ik heb het nooit gehad voor makkelijke zaken. Vandaag staat iedereen achter De Werelden van Thorgal en de verkoop is goed." Coverstudie voor de integrale versie van De Wraak van Graaf Skarbek (2008) "Dit is het beste wat ik ooit heb gemaakt, uiteraard na mijn kinderen! Dit is de eerste keer dat ik mezelf kon zijn. Omdat niemand deze stijl van me verwachtte, genoot ik van een totale vrijheid voor dit project. Dat had al het geval kunnen zijn voor De Chninkel als men ervoor had gekozen het te presenteren in de vorm van een graphic novel en niet als een stripalbum. Voor Skarbek werkte ik op grote formaten, prent per prent. Ergens heb ik er mijn fysieke manier voor tekenen mee bevrijd. Mijn zoon zegt me dikwijls dat mijn enige beperking het blad is..."

Grzegorz Rosinski schildert	30/04 TOP
h Zie in het onderstaande filmpje hoe bovenstaand schilderij tot stand kwam.