|
Onderstaande
bijdrage van Klervi Le Cozic verscheen
eerder in het Franse stripmaandblad Casemate
nummer 114 van mei 2018. |
 |
Over
een nieuw personage: "In Mutations
ontdekken we een nieuw personage met een hevig temperament:
Lana, de ex-vrouw van Brahim El Malik. Ik heb haar graag.
Dat komt goed uit, want ze komt nogal vaak voor in dit
vervolg."
Over documentatie: "Als je een vissersboot
wil tekenen, vind je daar binnen enkele seconden een voorbeeld
van. In Clownvisje, een politiestrip die zich
afspeelt in het Amerika van de jaren 1950, moest ik Amerikaanse
wagens tekenen. Documentatie vinden was niet altijd evident,
zelfs niet in boeken en films. Het gebeurde weleens dat
ik wagens tekende met een afwijkende carrosserie vooraan
en achteraan: de foto toonde dan niet het geheel, de rest
vond ik uit."
Over Romane: "Het wereldje van
Mermaid Project was heel rijk, en Leo en Corine konden
veel verhaallijnen uitwerken voor het vervolg van de avonturen
van Romane en Brahim. Ik teken hen heel graag, die meid
laat me niet in de steek. Ze vloeit vlot uit mijn tekenpen,
ik heb haar gezicht en haar kapsel goed in de hand. Ze
lijkt wat op sommige personages die ik al heb getekend
in andere strips, zoals Popotka, de indiaanse in een jeugdserie,
of Jim, de jongen uit mijn bewerking van Stevensons Schateiland.
Die vertrouwdheid tussen mijn personages vind ik leuk.
Tenminste als dat mijn gebrek aan verbeelding niet aantoont."
Over Romanes uiterlijk: "Het komt
wel eens voor dat ik Romanes uiterlijk verander, maar
ik behoud wel steeds haar tomboykantje. Momenteel vervolgt
ze haar avonturen als politieagente, als actieheldin.
Wat haar vrouwelijke kantje betreft, zien we later wel!"
 |
Over
walvissen en dolfijnen: "Voor deze scène
had ik beelden in gedachte van aangespoelde walvissen
of dolfijnen die ik in een krant zag. Ik herinnerde me
ook een reportage over vismethodes om dolfijnen in de
val te lokken."
Over beelden kiezen: "Het scenario
vermeldde: 'Prent 2, de boot wordt aangevallen door orka's
die op hen schieten met grote machinegeweren. De zee kleurt
rood van het bloed.' Ik koos liever voor het tonen van
de aanval van de boot in een kleinere prent om meteen
over te gaan op de scène met de dode walvissen
en de orka's in zee. Liever de gevolgen tonen dan de personages
die op hen schieten. Het zijn beelden, maar ze wogen voor
mij te veel door als het verhaal zich werkelijk zou concentreren
op de orka's die zich laten afmaken. Door me te focussen
op het technische aspect van de beelden houd ik een beetje
afstand van de boodschap."
Over het pakijs: "In dit album ging
mijn broer, de inkleurder, veel verder dan het wit om
het pakijs van Mozambique weer te geven. Hij koos voor
een palet met grijs, paars en wit."
Over dieren in de sneeuw: "Aanvankelijk
leek het idee van giraffen in de sneeuw ons sterk en interessant.
Maar waar vinden ze te eten in die omgeving? Bomen groeien
nauwelijks op pakijs. We komen wel hyena's en leeuwen
tegen. Dat zijn vleeseters die gemakkelijker eten vinden.
Ik heb voorstudies van die dieren getekend, ze zijn gewoon
wat witter sinds ze zich hebben aangepast aan hun nieuwe
omgeving. Voor de slede die de hyena's trekken, sprak
ik mijn bewerking van Jack Londons The Call of the
Wild weer aan."
 |
Over
variatie: "Dit lange gesprek tussen zittende
personages in het kantoor was niet simpel om te tekenen.
Je moet er iets op vinden om de kamer te verlaten. Vandaar
de prenten met de aanval van de vissers door de dolfijnen
en de foto's die uitgewisseld worden tussen de hoofdrolspelers.
Ik heb ook een zicht van de straat getekend met tekstballonnen
die uit de vensters van het kantoor komen. De reeks biedt
veel variatie om te tekenen: de zee, steden, een beetje
regenwoud uit Brazilië..."
Over auto's missen: "Sinds de grote
klimaat- en energiecrisis is het zwarte goud verdwenen
en vervangen door methaan. Dat was een kernintrige in
Mermaid Project. Auto's komen zelden voor, mensen verplaatsen
zich met de fiets of met paard en koets. Ik mis wagens.
Dat haal ik wel in een andere serie in."
Over twee fases: "Ik teken eerst
met potlood op papier, daarna inkt ik met penseel. Tussen
die twee stappen scan ik mijn tekeningen en druk ik ze
opnieuw af, want ik druk nogal hard op mijn potlood en
in de inktfase dreigt de inkt weg te lopen in de groefjes
van mijn potloodtekeningen. Van die twee fases heb ik
ook geprofiteerd om de vissersboot, die ik eerst naar
rechts had gericht, om te draaien."
Over fantasy: "In deel 5 van Mermaid
Project vielen orka's de installaties van Algapower
aan en doodden ze de mensen. Orka's wapenen was het logische
vervolg. Ik vond dat idee van Corine en Leo heel origineel,
het bracht een fantasydimensie bij aan het verhaal. Daarna
moest er min of meer iets geloofwaardigs op gevonden worden
om die krijgersharnassen aan te trekken..."
 |
Over
liefde: "Romane en Brahim draaien al sinds
het begin van de reeks om elkaar heen. Corine en Leo vonden
het leuk om een liefdesleven voor hen te bedenken. Dat
betekent een mooie bonus waardoor er wat humor en gevoelens
in dit politieverhaal kunnen glippen. Ik probeer in de
tekeningen enkele uitgewisselde blikken en dubbele bodems
te stoppen..."
Over samenspannen: "De close-ups
in de laatste strook tonen de intensiteit van de dialoog
aan. We begrijpen beter hoe Brahim en Romane samenspannen.
Ze vullen elkaars zinnen aan."
Over golflengte: "Als ik aan een
album begin, heb ik het hele album voor handen (maar niet
dat van de hele reeks). Daardoor weet ik waarheen we gaan
en wie belangrijk is in het vervolg. Een personage dat
bijvoorbeeld kort te zien is op de eerste pagina's kan
daarna weleens belangrijk zijn. In het algemeen stuur
ik mijn bladschikkingen en daarna mijn potloodtekeningen
naar Leo en Corine. Dat bevalt hen steeds meer. Sinds
het begin zitten we op dezelfde golflengte."
Over Brahims ruitjeshemd: "Ik kleur
de covers zelf in, maar sinds het begin van Mermaid
Project kleurt mijn broer Jean-Luc de albums in.
Nadat hij de eerste pagina's van Mutations onder
ogen kreeg, is hij een beetje boos op me omdat ik Brahim
een ruitjeshemd gaf..." |
