Onderstaande
bijdrage van Jean-Pierre Fuéri
verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate
nummer 49 van juni 2012.
|
 |
Over
de vogels: "Voor de pagina's 27 en 28 heb
ik me enorm gedocumenteerd. Ik heb talloze foto's en films
geraadpleegd om die vogels heel trouw weer te geven. De
vogels van Kaap de Goede Hoop zijn zo specifiek. Ze leven
in enorme kolonies, zoals je kan zien in prent 3. Stéphane,
de scenarist, stuurde me nogal wat documentatie en prent
voor prent nauwkeurige aanwijzingen. Mijn Frans is niet
zo goed, maar we begrijpen elkaar! Hij benadrukte de fijne,
zwarte bek die snel bedreigend wordt. Ik probeerde ook
de blauwe ogen en hun gele kop sterker uit te werken om
hen nog gevaarlijker en agressiever te maken! Het was
de eerste keer dat ik zoveel dieren ineens moest tekenen."
Over de details: "Ik werk mijn bladschikkingen
eerst uit in potlood om te zien wat dat geeft. Wanneer
het me bevalt, komt de computer eraan te pas. Het toevoegen
van kleine prenten op grote, zoals hier met de prenten
5, 6 en 7 in de laatste prent, geeft er een bepaalde diepte
aan. Dat pas ik veel toe in Deep. Ik verplicht
me ertoe om mijn tekeningen zo maximaal mogelijk te detailleren,
ook al neemt dat veel tijd in beslag. Dat doe ik om twee
redenen: ten eerste is dat plezant en ten tweede is het
de beste manier om niet ontevreden te zijn over je werk."
Over The Birds: "Ik heb natuurlijk
gedacht aan die bekende scène uit The Birds
van Hitchcock toen ik deze pagina tekende en de pagina
met de aanval op het vliegtuig! Vooral voor prent 4, waarin
de vogels vliegen, deed ik een beroep op mijn verbeelding.
Het doel van die prent, en net zo goed de laatste prent
met de schoenen, bestond erin de lezer zo veel mogelijk
angst aan te jagen."
|
 |
Over
de fotograaf: "Ik heb de angstsfeer op deze
pagina nog wat proberen te accentueren, al vanaf de eerste
prent. Stéphane vroeg me vaak om veranderingen
aan te brengen. Hier bijvoorbeeld wilde hij de kadrage
van de fotograaf in prent 1 anders. Je ziet ‘m bewust
niet goed in beeld staan... Daardoor begrijp je niet meteen
dat hij dood is, toch niet tot prent 5."
Over de inkleuring: "De twee fotografen
zijn nevenpersonages en komen enkel op deze twee platen
voor. Ik ben dus nogal snel over hun gezichten en kledij
gegaan. Ik heb voor het hele album duidelijke aanwijzingen
aan de inkleurster gegeven en ik heb 'r zelfs geholpen
want ik ben zelf al vele jaren inkleurder."
Over de kleur van de zee: "We hebben
uiteraard veel met het kleur blauw gewerkt. Met al die
zee en de hemel is het werkelijk het dominante kleur in
het album. En we hebben erop gelet om de verschillende
kleurtonen blauw precies vast te leggen, vooral het kleur
van de zee die er niet hetzelfde uitziet als je ervoor
staat of van bovenaf bekijkt."
Over de locatie: "De laatste prent
was een van de moeilijkste om te tekenen op deze twee
pagina's. Het zicht over de baai moest overeenkomen met
de realiteit van het reliëf, van de zee, enzovoort.
Als ik een bestaande locatie teken, houd ik eraan dat
de lezers die deze plaats ook kennen het op slag herkennen.
We hebben nu eenmaal onze professionele trots. Maar al
het werk aan de decors, bovenop die veelvoud aan vogels,
in volle vlucht dan nog, daar is tijd in gekropen!"
| COMMENTAAR
BIJ PAGINA 32-33 / KLIK OP DE AFBEELDING
VOOR EEN GROTERE WEERGAVE |
|
|
 |
Over
de chaos: "De eerste twee prenten waren
makkelijker om te tekenen dan de voorgaande. Prent 2,
met een groot zicht op het personage, was natuurlijk een
meevaller. Zelfs het overzichtsbeeld van het boorplatform
voor het vernield wordt in prent 1 vormde geen moeilijkheid.
Ter compensatie bezorgden de prenten 3 en 4 me heel wat
last en oponthoud. Voor ik die begon te tekenen, had ik
heel wat films bekeken over ongelukken op zee, instortende
gebouwen en boten die overstroomd raken om exact te zien
wat er gebeurt, hoe het valt, wat een ladder doet als
die in elkaar stuikt, enzovoort. Het doel van die prent
is echt de indruk van totale chaos te geven!"
Over de walvis: "De moeilijkheid
bij prent 4 bestaat in het aantal piepkleine details dat
het bevat. In prent 5 moet je begrijpen dat de walvis
eraan komt, maar ook dat het enorm en oppermachtig is
en alles kan vernielen."
Over tekenen op reëel formaat: "Als
ik een grote prent moet tekenen zoals de eerste twee maak
ik die rechtstreeks op het werkelijke formaat. Hetzelfde
geldt voor de kleinere prenten. Ik verkies om die verhoudingen
te behouden, zelfs als ik achteraf heel wat correctiewerk
heb."
Over de waterdruppels: "Ik dacht
dat de laatste prent vanzelf zou gaan. Een personage doen
acteren, vormt geen probleem. De waterdruppels waren integendeel
een ander pak mouwen. Die heb ik heel wat keren opnieuw
getekend tot Stéphane en ik er tevreden over waren.
Uiteindelijk volgt deze prent de lijn van de mate waarin
er gewerkt werd voor het hele album! Ik wacht met even
veel ongeduld op het vervolg, ik ontdek graag het verhaal
met mondjesmaat terwijl ik het teken."
Over de dubbelpagina: "Ik hou veel
van deze dubbelpagina, een van de geslaagdste van het
album en wellicht de spectaculairste. De eerste twee prenten
zijn natuurlijk overheersend. Ook hiervoor heb ik me ruimschoots
gedocumenteerd voordat ik die machtige walvis in prent
2 tekende. Het is een bultrugwalvis (Megaptera Novaengliae)
en ik heb bijzonder veel zorg besteed aan de textuur van
de huid met zijn vol oneffenheden, het oog, de manier
waarop het dier uit de oceaan springt."
Over het boorplatform: "En ik heb
ook ontzettend veel tijd gespendeerd aan het raadplegen
van foto's en films over het leven van dit soort walvis.
En dan moest ik die nog tientallen keren hertekenen! Ook
de golven, het water in prent 1, de positie van het dier,
de staart, enzovoort. De bultrugwalvis heeft sowieso al
een indrukwekkende grootte in realiteit, maar ik heb die
nog wat overdreven zodat de lezer doorheeft dat het bij
machte is het boorplatform makkelijk te vernielen. Dat
boorplatform in volle zee bestaat effectief. En ook hier
doorstond ik weer heel wat moeilijke momenten want ik
wilde die zo trouw mogelijk aan het origineel tekenen,
hoewel er weinig info over beschikbaar is op het internet."
Over de val: "Ik heb de realiteit
verweven met mijn verbeelding. Dat wordt moeilijker als
het er kleiner en gedetailleerder uitziet zoals in prent
3 en 4! Prent 5 viel gelukkig mee. Maar in het begin had
ik er te veel in gezet, te veel ladders, te veel puin.
Daardoor kon je het personage niet meer zien vallen. Stéphane
heeft me al die materiële details laten versimpelen
zodat de val duidelijker te zien is. Hij had gelijk, zo
is het sterker." |
