Onderstaande
bijdrage van Paul Giner verscheen
eerder in het Franse stripmaandblad Casemate
nummer 80 van april 2015. |
|
Fabio
Mantovani over Tseu Hi: "Mijn eerste kennismaking
met het personage Tseu Hi dateert niet van gisteren. Ik
herinner me nog dat ik haar als keizerin zag in 55
Days at Peking, een oude film uit 1963 van Nicholas
Ray met Charlton Heston. Het was geen makkie om een jong
meisje van zestien jaar te tekenen die door haar vader
aan een aan opium verslaafde keizer werd geschonken. Ik
heb haar volwassener weergegeven dan het historische personage
zodat ik haar vrouwelijkheid meer kon uitspelen terwijl
ik ook haar trekken een beetje Oosterser maakte."
Fabio Mantovani over China ten tijde van Tseu
Hi: "Wanneer ik Tseu Hi in beeld bracht,
heb ik er altijd aan gedacht dat Chinezen in die periode
niets van waarde bezaten. In plaats van voor een bruidsschat
te zorgen zodat hun dochter kon trouwen, joegen ouders
hen liever uit het huis, als ze hen al niet hebben gedood
bij hun geboorte. Haar vader stuurde haar naar de Verboden
Stad waar Tseu Hi een vluchtig leven als concubine wacht
voor ze op straat belandt. Tseu Hi vecht en doet er alles
aan om te overleven, tot ze zelfs een 'bloedkoningin'
wordt die over dit feodale China heerst."
Fabio Mantovani over Amerika en Frankrijk: "Ik
startte mijn carrière in 1996 bij de Italiaanse
uitgever Star Comics voor wie ik verschillende strips
maakte voor ik het vierde deel van Lothario Grimm
tekende dat in 2006 verscheen bij Les Humanoïdes
Associés. Ik heb ook gewerkt voor de Amerikaanse
markt aan Star Trek en Angel waar je
door de extreme deadlines geen tijd hebt om grondig te
werk te gaan. De focus ligt daar meer op de dynamiek en
de personages. In Frankrijk geldt het omgekeerde. Daar
kan je tijd nemen om de vertelling en de bladschikking
uit te werken en ernaar streven dat elke prent even verzorgd
is als een illustratie."
|
Philippe Nihoul over handlanger Li: "De
eunuch Li en Tseu Hi hebben een gemeenschappelijk doel
waardoor ze een vriendschappelijke band kunnen opbouwen.
Ze maken allebei hun handen vuil voor hun onderlinge belangen.
Omdat hij haar donkerste geheimen kent, wordt Li de handlanger
van de keizerin, en vice versa."
Philippe Nihoul over de samenvattende scène:
"Deze scène vat de heerschappij van
Tseu Hi helemaal samen. Ze waagt een gok. Alles wat ze
bereikte, heeft ze te danken aan haar moed, haar koppigheid
en haar politiek gevoel. Tseu Hi weet hoe ze moet terugvechten,
zonder zich ooit te laten verslaan."
Philippe Nihoul over marionetten: "Het
probleem bij de keizerlijke dynastieën is dat ze
nooit wisten met wie ze te maken zouden krijgen. Keizer
Xianfeng was onbekwaam, losbandig, voortdurend onder invloed
van opium of alcohol. Niet echt een voorbeeld. Niemand
wilde zich van hem ontdoen tijdens zijn heerschappij want
de aanwezigheid van een marionettenkeizer kwam de ministers
goed uit. Maar Tseu Hi heeft niet de intentie om een marionet
te zijn."
Philippe Nihoul over de zonnekoning: "De
keizer van China, de zoon van de zon, werd beschouwd als
een levende god. Een hofhouding, een harem en ministers
cirkelden voortdurend om hem heen, net als in Frankrijk
ten tijde van Lodewijk XIV. Let op de alomtegenwoordigheid
van de draak, een heilig dier in China die tegelijk het
land en de keizer symboliseert."
Fabio Mantovani over de standbeelden: "Ik
heb de imposante en spectaculaire standbeelden heel graag
getekend, ze zijn zo typerend voor de Chinese esthetiek.
Ik had bijna de indruk dat ik aan een fantasystrip werkte."
|
Fabio Mantovani over de Verboden Stad: "Voor
een geloofwaardige synthese van het tijdperk heb ik gebruik
gemaakt van diverse boeken en websites die ik van het
Chinees naar het Italiaans moest vertalen om details te
vinden zoals het kleur van de kledij van de Groot-Eunuch.
Informatie over de Verboden Stad was bijzonder moeilijk
te vinden. Talloze zalen maakten deel uit van de troonzaal
zonder er dan nog bij stil te staan dat de keizer nooit
in dezelfde kamer sliep. Een betrouwbaare voorstelling
over dat interieur is onmogelijk want ook vandaag nog
is het belangrijkste gedeelte van het gebouw gesloten
voor het publiek."
Fabio Mantovani over de kleuren: "Meer
nog dan trouw te blijven aan de Chinese cultuur —
die erg kleurrijk is — liet de inkleuring me toe
om gevoelens en sfeer over te brengen met enerzijds lichte
kleuren voor empathische en opwindende momenten, anderzijds
beperkte, gesatureerde kleuren wanneer personages overweldigd
zijn door de gebeurtenissen en zich verloren voelen. Ik
speel enom veel met de belichting."
Fabio Mantovani over moeilijke scènes:
"Sommige scènes waren moeilijk te
tekenen, vooral de dood van een moeder naast haar baby.
We wilden tonen hoe wreed het feodale China was, vooral
voor vrouwen die soms met onverschilligheid werden gedood.
Ik heb de kleuren van de martelscène door de Oosterse
priester verzadigd om ze zo kil mogelijk te maken."
Philippe Nihoul over de martelingen: "Zonder
te vervallen in theatraliteit wilden we het geweld tonen
zonder meer. Oorlogsgevangenen werden ontzettend slecht
behandeld, onthoofdingen waren schering en inslag. We
hebben het niet voor niets over Chinese martelingen!"
|
Philippe Nihoul over het overtreden van de regel: "De
maîtresse van de nacht, de uitverkoren concubine
die werd gekozen om het bed van de keizer te delen, moest
de slaapplaats verlaten voor de zon opkwam. Stel je de
verbazing van de dienaar voor wanneer hij Tseu Hi in het
bed aantreft en die dus een onaantastbare regel overtrad
die al tientallen jaren bestond! Dat is een revolutie."
Philippe Nihoul over Fabio: "Het
staat Fabio vrij om aan de historische personages een
gezicht te geven zoals hij zelf wil, wat hem niet belette
om minutieus werk te verrichten en zich documenteerde
over de kledij en de stoffen. Hij is zelf belast met alle
werk voor het zoeken van beelden. Menigtes, het paleis
met ongelofelijke decors,... Ik dacht dat het al welletjes
was met de zeeslag die later in het album voorkomt. De
stakker. Hij deed het goed, zonder ooit te klagen."
Fabio Mantovani over de zeeslag: "De
zeeslag? Daar was ik gek op! Het zoeken naar documentatie
is een van de interessantste onderdelen van het creatieve
proces. Ik had er geen enkele moeite mee om schepen te
tekenen want die fascineren me."
Philippe Nihoul over de samenwerking: "Bij
het afwerken van de synopsis voor deel 2, begon ik het
scenario uit te schrijven in opeenvolgende stukken voor
Fabio. We hebben het er nog niet over gehad, maar ik sta
klaar om weer met hem te werken want de samenwerking verliep
goed."
Fabio Mantovani over volgende projecten: "Ik
werk aan het tweede deel van Tseu Hi en heb momenteel
geen andere projecten. Ik geef al bijna twintig jaar les
in een tekenschool en in de vrije tijd die ik nog over
heb, kan ik geen projecten naast elkaar uitvoeren." |