De net bij Casterman gelanceerde reeks De Herinnering van Abraham is een stripadaptatie van de roman van Marek Halter. Het vertelt de geschiedenis van zijn voorvaderen, te beginnen met Abraham ten tijde van de bezetting van de Romeinen in Jeruzalem, een kleine tweeduizend jaar geleden, tot Mareks grootvader Abraham die omkwam in het getto van Warschau. Doordat de eerste Abraham zijn levensverhaal opschreef en zijn nazaten door de eeuwen heen elk hun eigen verhalen eraan toevoegden, biedt hun levensverhaal niet alleen een uniek persoonlijk familie-epos, maar ook een historisch fresco met een geschiedenis van het joodse volk.
Toen we Ersel om een bijdrage verzochten voor deze rubriek naar aanleiding van het eerste album in deze reeks stuurde hij ons kopieën van vijf pagina's uit het album die waren uitgewerkt in potlood met de inktversie erbij. Met dit als basis konden we het eventjes over de potloodfase hebben, maar er was dus toch nog meer te vertellen. Klik op alle afbeeldingen voor een grotere weergave.

Eigenlijk valt er over de potloodtekeningen niets speciaals te vertellen. Voor het inkten worden alle lijnen die te veel zijn weggewerkt. Steven Dupré (die de scènes met Marek Halter tekende) vroeg me waarom ik het inkten niet in Photoshop doe door de hardere lijnen eruit te puren. Maar ik ben geen computerfreak. Ik zou het wel graag kunnen, maar ik ben nog van de oude school.
In potlood leg ik steeds veel schaduwen. Die dienen om de latere inkleuring aan te duiden. Alle pagina's in potlood en de geïnkte platen worden via de ftp-server van Casterman doorgestuurd naar Studio 9, een inkleurstudio in Shanghai. Door de schaduwpartijen in potlood weten zij beter waar ze hun schaduwen moeten leggen.
Soms bevatten de pagina's in potlood meer details. Hier zie je dat er op het voorhoofd van Abraham meer rimpels zijn dan in de geïnkte versie. Ik haalde me de oudere Abraham met baard uit de bijbel voor de geest, maar Marek zei dat zijn voorvader jonger was.
Naast de grote verhalen over de indianen behoren de bijbelse tijdperken tot mijn favoriete periodes. Mijn eerste proefplaten waren een project over het onstaan van het christendom van de apostelen tot het Vaticaan. Dat was nog voor uitgeverij Loempia. Als je de film Agora, met Rachel Weisz, net uit op dvd, over de bibliotheek van Alexandrië bekijkt dan sta je perplex van de gelijkenissen met het heden. Het fascisme van de christenen toen staat gelijk aan dat van fanatieke moslims van nu.
Mijn documentatie haal ik uit boeken van lang, lang geleden. Ik erfde de uitgebreide bibliotheek van mijn vader (Frank Sels, nvdr). Vooral de historische en educatieve boeken van uitgeverij Osprey komen dikwijls van pas voor uniformen.
Ik gebruik nu toch ook al meer internet. Via Amazon koop ik veel fotoboeken. En re-enactment, waarbij liefhebbers het verleden herspelen in de kledij van toen, is eveneens een dankbare bron. Op zulke meetings zie je alle soorten kledij door de eeuwen heen door elkaar, maar er zijn ook zwaarden en schilden te zien en hoe ze bewegen. In Tongeren bezocht ik een battle tussen Galliërs en Romeinen. De foto's die ik nam, speelde ik ook door aan Philippe Delaby die ze kon gebruiken voor het tweede deel van Murena. Ik sta vooraan in het album vermeld als dank voor "mijn waardevolle documentatie".
Nu maak ik drie strips per jaar door minimum drie pagina's per week te tekenen. Het zijn lange dagen en ik slaap weinig. Ik doe het nu toch al sinds mijn vijftiende waarbij ik acht jaar voor mijn vader werkte. Ik ben nu dus 32 jaar bezig.
Ja, er is de verleiding om meer strips te maken over indianen. Maar ik wissel graag af, ik werk liever aan kortere reeksen. De Pioniers van de Nieuwe Wereld is de reeks waar ik al het langst aan verbonden ben.
Ondertussen ben ik alweer bezig aan nieuwe reeksen. De Zoeaaf is net uit in het Frans (weldra ook in het Nederlands bij Glénat, ndvr) en ik word in Frankrijk nog steeds gevraagd voor nieuwe projecten. De Herinnering aan Abraham kwam er door Medea dat ik maakte voor Casterman. Het was eigenlijk de bedoeling dat Renot vanaf deel 2 zou meeschrijven, maar de situatie veranderde en nu schrijft Morvan de hele reeks. Afhankelijk van het succes van de eerste delen kan de reeks tien of zo'n zestien delen tellen. Ik teken ook nog een ander deel, maar verschillende tekenaars wisselen elkaar af. Steven Dupré bijft wel alle scènes met Marek tekenen.
Ik moest het eerste deel in vier maanden tijd tekenen. Het is een hondenstiel. Zo blijven we steeds met veel plezier doortekenen... en ook voor het plezier van de lezers."