Alle bijdragen van Daniel Brecht aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
• 13/04/2013 Daniel Brecht werd oooit door Jean Giraud gevraagd om Marshal Blueberry over te nemen, maar daar stak uitgeverij Dargaud een stokje voor. Met die anekdote als opener gaat het in het kort over zijn werk aan het tweeluik Death Mountains, op scenario van Christophe Bec, waarin pioniers van het wilde westen genoodzaakt werden mensen op te eten. Smakelijk!
 
Daniel Brecht over Death Mountains
13/04
 TOP
Onderstaande bijdrage van Paul Giner verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 58 van april 2013.
COMMENTAAR BIJ PAGINA 35
Over Marshal Blueberry: "Als grote fan van Jean Giraud en Blueberry gooide ik me midden jaren 1990 in het westerngerne. Alleen in een hoekje leerde ik paarden en karavanen tekenen voordat ik er de uitgevers mee afstruinde. Zonder succes. Nadat ik hem een dossier opstuurde, contacteerde Jean Giraud me om me op de overname van Marshal Blueberry te zetten. In die periode haakte William Vance af voor het derde deel. Probleem, Dargaud wilde geen onbekende tekenaar en vertrouwde het vervolg liever toe aan Michel Rouge die tevoren zijn scenarist Greg verloor voor Comanche."

Over vorkheftrucks en vrachtwagens: "Death Mountains is mijn eerste gepubliceerde reeks, maar niet mijn eerste strip. Ik had bijna Alamo op scenario van Erik Svane beëindigd voor Soleil. Het verhaal is door iedereen gekend door de vele filmversies en ik tekende het met wat tegenzin. Ik leverde volgens contract mijn pagina's binnen het jaar. Toen de deadline verstreek had ik niet meer dan een dertigtal pagina's. Het album kwam er niet. Naast het tekenen van strips ben ik freelance-illustrator voor veiligheid op het werk waarvoor ik vorkheftrucks, vrachtwagens en fabrieken teken."

Over het voorstel van Christophe Bec: "Christophe Bec stelde me Death Mountains voor nadat hij mijn tekeningen op het tekenforum van Café Sale zag. Hij waarschuwde me ervoor dat het niet om een 'echte' western ging. In de grond komt het tweeluik in de buurt, want de legende van het wilde westen is niet zoals Hollywood het zou vertellen, maar lijkt eerder op Little House on the Prairie, toch wat het gelukkige aspect betreft! Met de nachtscènes, in de regen, de pioniers en hun koetsen in de modder raakte ik snel af van het universum van Giraud."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 36
Over het eten van een mens: "Het tekenen van de kannibalistische scènes heeft me niet echt gekweld. Het blijft suggestie, ook al zijn ze expliciet, want we wilden niet de richting opgaan van de horror zoals in de zombieverhalen die je in strips, op tv of games vindt. We legden het accent op het eten van een mens in plaats van op het eten van menselijk vlees."

Over Mary Graves: "Mary Graves moest schattig en leuk zijn, zonder een babe te zijn. Ik leerde het personage gaandeweg kennen. Ik weet niet of Christophe er hetzelfde over denkt, maar ik heb de indruk dat ze echt van Snyder hield, haar verloofde die door James Reed werd gedood. Dan kwam Stanton met wie ze goed opschiet... Sommige personages zoals Reed, Donner of Stanton zijn zodanig aanwezig dat Death Mountains ook vanuit hun standpunt had kunnen verteld worden."

Over de wet van het konvooi: "We worden niet verondersteld om James Reed te haten. Hij is een man met macht, die gast heeft geld, doet wat hij wil, koopt iedereen en beschouwt zichzelf als een heerser. Maar in het wilde westen is hij net als alle anderen onderworpen aan de wet van het konvooi. Ondanks zijn geld ontsnapt hij niet aan zijn proces en wordt verbannen voor moord. Na verloop van tijd leren we in het tweeluik dat de man lang niet onverschillig staat tegenover anderen."

Over de afwezigheid van documentatie: "Mijn koetsen zijn geloofwaardig maar minder afgewerkt dan degene van Michel Blanc-Dumont in De Jonge Jaren van Blueberry. Hetzelfde geldt voor mijn tweespannen. Ik heb geen documentatie opgezocht voor de locaties waar de pioniers passeerden. Ik stelde ze liever voor op basis van mijn verbeelding door het lezen van magazines en boeken over de verovering van het wilde westen. Van zodra men me documentatie opdringt, gaat het me niet af!"