| Onderstaande
bijdrage van Paul Giner verscheen
eerder in het Franse stripmaandblad Casemate
nummer 75 van november 2014. Vertaald door Wim
De Troyer. |
 |
Over
natuur versus flikken: "Ik hou van de natuur
en ben redelijk vredelievend, ik had dus ook nooit gedacht
dat ik een reeks ging overnemen die zich afspeelt in New
York met flikken en knokpartijen! Ik voel mij eigenlijk
meer verbonden met een universum zoals Ragebol
van Frank Pé, maar Soda begeestert mij
door de originaliteit van de beperktheden. Als auteur
jezelf confronteren met werelden die jou niet zo bekend
voorkomen, staat je toe dat te overwinnen en te groeien.
Toen ik te weten kwam dat het vervolg van Soda
gemaakt zou worden zonder Bruno Gazzotti, die bezig was
met Alleen vertelde ik Philippe Tome, met wie
ik al bijna twintig jaar werk, dat ik beschikbaar was
indien hij een tekenaar nodig had."
Over stoppen met De Kleine Robbe: "Toen
ik aan Verrijzenis (het nieuwe Soda-album)
werkte, zette ik de samenwerking met Janry voor De
Kleine Robbe stop. In vijftien jaar hebben we samen
elke mogelijke taak vervuld. Ik ben begonnen met de pagina-indelingen
te tekenen voordat ik enkele decors inktte. Ik heb volledige
potloodtekeningen gerealiseerd, veel inktingen ook. Ik
bewaar veel goede herinneringen aan die taak die mij heeft
laten evolueren en leren door te kijken naar de anderen."
Over de pagina-indeling: "Philippe
voorzag me van een scenario met nogal precieze schetsen
voor de pagina-indelingen, waarbij ik vrij was om wijzigingen
aan te brengen. In het algemeen waren ze zo goed dat het
niet zinnig was er iets aan toe te voegen. Op deze plaat
zijn de eerst twee kaders zeer verticaal. De ene toont
de straat gezien vanuit de lucht, in de andere staat de
Freedom Tower. Dat soort van onverwachte indeling maakt
deel uit van de rijkdom van Soda, maar je mag
er ook niet zo in overdrijven dat je hoofd er van gaat
draaien."
 |
Over
proporties: "Drie of vier jaar geleden zijn
Philippe en ik veertien dagen naar New York gegaan om
ons ervan te doordringen. Dat liet me toe om een indruk
te krijgen van de schaal, ruimtes en volumes. In welke
proportie moeten we ons hoofd draaien om de toppen te
zien van de New Yorkse wolkenkrabbers?"
Over New York: "Ik was nooit eerder
naar de Verenigde Staten geweest, verre van mijn meest
aangewezen vakantiebestemming, maar ik geef toe aangenaam
verrast te zijn door New York en haar fantastische energie.
Er zijn hier zoveel films gedraaid dat je de indruk krijgt
dat je de stad kent, dat je er gewoond hebt. Ik hield
vooral van Harlem, maar ook van Chinatown dat ik getekend
heb in Luna Fatale, het vijfenveertigste album
van Robbedoes en Kwabbernoot. De stad is integendeel
veel te bruisend en te intens voor mij om in te wonen.
Ik verkies het platteland, in België. Ik woon naast
een kerkhof, in alle rust!"
Over voorgangers raadplegen:
"Het ware onvermijdelijk dat ik de platen van Luc
Warnant en Bruno Gazzotti zou raadplegen om maximaal Soda
te beheersen en de kamers van het apprtement en de lift
bijvoorbeeld te doen overeenkomen. Ik heb mijn voorgangers
niet geraadpleegd, maar ik heb lang in hetzelfde atelier
als Gazzotti samengewerkt waar ik hem ontelbare keren
zag tekenen, voortdoen en over Soda discussiëren
met Tome."
Over stijve tekenstijl:
"Ik ondervond heel wat druk bij deze plaat want het
is de eerste keer dat Soda thuiskomt en dat we zijn mama
zien. Het is er misschien aan te zien, maar ik heb de
indruk dat mijn tekenstijl een beetje stijf is!"
 |
Over
Soda's schedel: "Het was een uitdaging om
de weinig natuurlijke schedel van Soda te begrijpen. In
realiteit zou hij er met zijn vooruitstekende jukbeenderen
niet erg menselijk uitzien. Ik had integendeel geen probleem
om Mary te tekenen, de moeder van de held. Wat Tchaikovsky
betreft, zijn partner, slaagde ik erin haar net zo sexy
te maken als voorheen."
Over het kostuum: "Ik ondervond
geen specifieke moeilijkheid om het priesterkostuum te
tekenen dat talloze keren door Warnant en Gazzotti was
getekend. Voor zijn politiejas heb ik een van de mijne
als model genomen. Kwestie van niet slaafs de vorige versies
te kopiëren."
Over het gebouw: "Soda woont in
een gebouw met veel verdiepingen. In werkelijkheid zijn
deze New Yorkse gebouwen niet zo hoog. Ik heb diverse
gezichtspunten moeten uitvinden zonder aan geloofwaardigheid
in te boeten. Op deze plaat opent Soda het raam en kijkt
naar buiten. De scène moest er zowel mooi als onrustig
uitzien, zowel duizelingwekkend als vertrouwd. Zonder
al te veel tekst, zonder de indruk te geven dat het veel
te vertellen heeft, zegt deze plaat net veel over het
wereldje en de sfeer van Soda."
Over de inkleuring en het zwart: "Alle
ruimte tussen de prenten is in dit album zwart. Die ingreep
bevalt me ten zeerste en komt overeen met het donkere
verhaal dat een reflectie is van de rouw en de evenementen
na 9/11. De inkleuring is verzorgd door Stéphane
De Becker, de inkleurder van de serie sinds het eerste
deel. Ik had hem niet veel te zeggen, hij kent het wereldje
van Soda beter dan ik."
 |
Over
de metro: "Een twintigtal jaar geleden voelden
Tome en Janry al de onveiligheid in de New Yorkse metro
aan. Vandaag staan er overal camera's en is er nauwelijks
graffiti te zien. Tijdens ons verblijf in New York wisten
we nog niet hoe belangrijk de metro in het album zou worden.
Als ik dat geweten had, zou ik er veel meer foto's van
genomen hebben!"
Over de cover: "Het was geen sinecure
om de cover te tekenen. We hadden beslist om het wereldje
vanSoda te herdefiniëren, terug te keren
naar de basis en aan de lezers te denken die de serie
zouden ontdekken via dit album. Vandaar een priester met
een geweer, een hand in een handschen met twee ontbrekende
vingers. De illustratie is rechtstreeks in kleur gemaakt
met vloeibare acryl en uit tubes, met een beetje gouache,
en dat alles op Schoellerpapier. De vogel op de gekleurde
achtergrond is achteraf toegevoegd op de computer. Als
ik die ook rechtstreeks in kleur zou geschilderd hebben,
zou het me uren delicaat werk gekost hebben."
Over projecten: "Philippe en ik
hebben in onze laden nog altijd het eerste deel van Rages
liggen, een sciencefictionsaga met dieren die in een tiental
delen is voorzien. Het eerste van tachtig pagina's is
al lang geleden afgewerkt, maar het album verscheen nooit.
De collectie waarvoor het was voorzien (Cosmo van
Dargaud, red.) is opgedoekt. Phil en ik zijn niet
van het type om iets in de steek te laten en Rages
zal vroeg of laat verschijnen! Wat mijn andere projecten
betreft, pak ik nu het tweede deel van het tweeluik Soda
aan. Ik heb een contracy getekend voor twee delen. Daarna
zien we wel!" |
