Alle bijdragen van Chris Evenhuis aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
17/03/2012 Omdat Chris Evenhuis in het eerste deel van het tweeluik Snooze twee verschillende werelden moest creëren, hanteerde hij ook twee verschillende inkt- en inkleurstijlen. Over dat facet van het hele werk legt hij zijn werkwijze uit.
12/02/2011 Wellicht is Chris Evenhuis momenteel Nederlands best bewaarde geheim. Hij heeft alleszins het tekentalent van een grote stripauteur. Na een eerste poging om de Franse markt te veroveren met een niet eens in het Nederlands vertaald tweeluik, werkt hij momenteel aan een tweede project: Notorious Circus.

 
17/03
 
 
Chris Evenhuis over Snooze 1
"De gebeurtenissen in Snooze (afgelopen week verschenen bij Dark Dragon Books) voltrekken zich in drie verschillende tijdslijnen. Voor iedere tijdslijn heb ik voor een specifieke tekenstijl gekozen.

Het hoofdverhaal speelt zich af in het heden. Deze scènes heb ik volledig digitaal getekend, op basis van potloodschetsen voor de lay-outs. Ik was in het begin namelijk nog niet zo zeker van mijn vaardigheden met inkt en digitaal valt alles op ieder gewenst moment nog makkelijk te corrigeren. Digitaal striptekenen bleek echter ook een vak apart. Een neveneffect van dat onwennige gaf de 'heden'-pagina's allemaal een soort surrealistische, afstandelijke uitstraling. Dit bleek gelukkig aardig te passen bij de manier waarop de hoofdpersoon, die vijftien jaar in coma heeft gelegen, de 'nieuwe' wereld om hem heen ervaart.




Digitale schetstest:


Een ander deel van het verhaal wordt verteld in flashbacks naar de vroege jaren 1990 van de vorige eeuw. Voor deze scènes heb ik dan toch maar de inktpennen opgepakt en de pagina's ouderwets op papier geïnkt en me lichtjes laten inspireren door Europese strips uit die periode en daarvóór (in mijn boekenkast voornamelijk Milo Manara en de onlangs overleden Jean Giraud). De inkleuring is hier wederom digitaal, zodat deze pagina's niet te sterk afwijken van de 'heden'-stijl.




De derde verhaallijn voltrekt zich in de droomwereld van de hoofdpersoon. Deze scènes ben ik gaan schilderen in waterverf, bijgewerkt met kleurpotlood. Ook hier heb ik de computer gebruikt om deze pagina's vooral qua kleur niet te sterk te doen afwijken van de rest van het boek.





Ook ziet de hoofdpersoon meerdere malen vrienden en vijanden uit zijn droomwereld doorsijpelen naar de realiteit in de vorm van hallucinaties. Hier komen de digitaal getekende echte wereld en de geschilderde droomwereld dus samen.

Voor deze scènes heb ik allereerst een digitale schets gemaakt voor het totaalplaatje en vervolgens de 'echte' personages en de droomfiguren apart uitgewerkt in elk hun eigen stijl. Om de geschilderde droomfiguren weer terug in het uiteindelijke plaatje te verwerken, heb ik ze gescand, via de computer zo zorgvuldig mogelijk 'uitgeknipt en qua kleur zoveel mogelijk afgestemd op de rest van het plaatje, om ze tot slot in een soort 'magische mist' te plaatsen. Hierdoor is de grens tussen geschilderd en digitaal getekend minder hard, en is voor de lezer direct duidelijk te zien dat deze figuren alleen in de beleving van de hoofdpersoon bestaan.



Vanaf deel twee van Snooze ben ik ook de flashbackscènes digitaal gaan inkten, wat een goede oefening is geweest voor mijn volgende album met scenarist Kid Toussaint, Notorious Circus (te verschijnen in juni), dat ik volledig digitaal heb geschetst en geïnkt. Maar daarover later meer..."

— Chris Evenhuis


 
12/02
 
 
Chris Evenhuis: "Notorious Circus"
Aanvankelijk was het de bedoeling om hier wat meer te vertellen over de totstandkoming van Snooze, mijn debuut in Frankrijk met scenarist Kid Toussaint, dat onlangs met het verschijnen van deel twee alweer is afgesloten. Misschien is het daarom interessanter om me hier meer te richten op mijn huidige project met dezelfde scenarioschrijver, Notorious Circus. Het album staat gepland voor het late voorjaar bij Editions Joker / Horizon en gelukkig staat deze uitgeverij wél graag open voor een vertaling.



Toussaint kwam ergens halverwege het tweede Snooze-deel met het idee voor dit project waar hij nog een geschikte tekenaar voor zocht. Hij beschreef een verhaal over een rondreizend circus in het Amerika van de Roaring Twenties. Tegelijkertijd is er ook nog eens een moordmysterie met in de hoofdrol de legendarische opsporingsambtenaar Eliot Ness. Qua tekenwerk niet te versmaden kost dus. Daarnaast is mijn eerdere samenwerking met Toussaint zeer goed bevallen, dus probeerde ik dit project zo snel mogelijk voor mezelf te claimen...



De beste manier om een project voor jezelf te claimen, is het aanleveren van zoveel mogelijk kleurrijk voorbereidend materiaal. Daarom ben ik direct begonnen met het ontwerpen van de hoofdpersonages, met name het gezelschap van Circus Kerzulec. Gelijk ook mijn favoriete onderdeel van de voorbereidingsfase. Zo inspirerend, fris en uitdagend dat ze in dit geval na twee dagen al op papier stonden. Of beter gezegd op het scherm daar ik, na enkele jaren aan computergames te hebben gewerkt, al mijn schetsen digitaal maak. Op die manier zijn eventuele wijzigingen een fluitje van een cent én je kunt alles net zo snel in kleur neerzetten.


Overigens veranderen tijdens dit proces in verreweg de meeste gevallen mijn allereerste schetsen nauwelijks qua ontwerp. Hier zitten alle frisse, intuïtieve, geïnspireerde ideeën nog in die meestal verloren gaan bij te veel nadenken, aanpassen of het maken van talloze thumbnailschetsen zoals bijvoorbeeld in de computergamesindustrie vaak de voorkeur geniet.


Personagevoorstellingen:

Voor het uiterlijk van Eliot Ness heb ik me wat creatieve vrijheid veroorloofd. Notorious Circus speelt zich af in een periode waarin Ness nog maar nét als FBI-agent werkzaam was en hier als groentje zijn allereerste moordzaak voorgeschoteld krijgt.
De echte Eliot Ness wordt omschreven als een vrij lange, welbespraakte, rustige man. Op archieffoto's zien we een doortastende blik. Zaken die prima van pas komen bij het ontstaan van een levende legende, maar ook de ruimte bieden om een beetje te speculeren. Onze Ness is jonger, voorzichtiger en zelfs een tikje neurotisch. Daarom heb ik hem een wat smaller gezicht (vooral rond de kaken) en lichaamsbouw gegeven, een beetje slungelig als een puber, z'n haar minder strak in de plooi, maar ik heb geprobeerd om het grote, brede voorhoofd en de karakteristieke neus en lippen te behouden. De blik in de ogen en lichaamstaal zullen veranderen naarmate het verhaal zich ontwikkelt.


Mack is de messenwerper van het circusgezelschap, en vervult enigszins een heldenrol in het verhaal. Met een bijnaam als Mack the Knife kon ik bijna niet onder een gelijkenis met Frank Sinatra uit. Maar het kon nóg iets 'rattiger'. Ik probeerde een scheut William Dafoe en op verzoek van Toussaint werd zijn aanvankelijk bruine kapsel wit.
Voor de kleding heb ik me laten beinvloeden door Arabische sprookjes omdat ik al heel lang zo'n sprookje in stripvorm heb willen tekenen. Soms neem ik graag alvast een voorschot op zulke droomprojecten.


Zakarias, een zeer getalenteerd illusionist, is in het dagelijks leven een wat verlegen jongeman met heimelijke romantische gevoelens voor Stella, de leeuwentemster. Zakarias' uiterlijk begon als muzikant Willy Deville, maar ontwikkelde vanaf de uitwerking van de eerste schets steeds meer naar een eigen gezicht, waar ik zeer gelukkig mee ben omdat het min of meer van nature kwam. Zakarias draagt een klassiek Victoriaans illusionistenpak van een onbekend merk.


Voor Stella, de leeuwentemster, aanvankelijk bedoeld als zwijgzame vrouw met steil bruin haar, was ik allereerst uitgegaan van een soort voluptueuzere versie van Sigourney Weaver, totdat ze steeds meer haar definitieve uiterlijk kreeg. Ik gaf haar bovendien op weinig subtiele wijze het haar van Roodhaar uit Storm omdat ik al jaren fan ben van de manier waarop Don Lawrence die rode manen schilderde en ik zelf ook een album lang zulk haar wilde tekenen.
Ook Stella's kleding begon als een Arabisch sprookjeskostuum, maar dan schaarser.


Om overkill te voorkomen heb ik het aanvankelijk witte haar van waarzegster Orsoya verruild voor het donkerbruine haar van Mack. Voor de rest is Orsoya vrijwel identiek aan een personage uit een compleet ander project dat ik al heel lang in de planning heb, maar waar ik voorlopig nog niet aan toe kom.


Verder zijn er nog Canio (een clown van bedenkelijk allooi), Pagliaccio (een clown die zijn oude dag tegmoettreedt), Mike Caron (een wat mysterieuze persoon met een bovengemiddelde interesse in de leden van het Circus die qua ontwerp de ideale androgyne-uitdaging bleek), fakir Vijay (met een al even bloot buikje als Stella omdat ik het niet kan laten om zo gauw ik daar gelegenheid voor zie naveltjes te tekenen ongeacht het geslacht of soort), de dwerg Mildred en de 'moeder' van Circus Kerzulec, Madame Loyal. Tot zover de karakterontwerpen. Later meer...?"

Surf ook naar logforgirls.web-log.nl