|
Alle
bijdragen van Chris Evenhuis
aan de rubriek De
Commentator bundelen we op deze
pagina.
Klik verder naar de volgende onderwerpen:
• 17/03/2012
Omdat Chris Evenhuis in het eerste deel van
het tweeluik Snooze twee verschillende
werelden moest creëren, hanteerde hij
ook twee verschillende inkt- en inkleurstijlen.
Over dat facet van het hele werk legt hij
zijn werkwijze uit.
• 12/02/2011
Wellicht is Chris Evenhuis momenteel Nederlands
best bewaarde geheim. Hij heeft alleszins
het tekentalent van een grote stripauteur.
Na een eerste poging om de Franse markt te
veroveren met een niet eens in het Nederlands
vertaald tweeluik, werkt hij momenteel aan
een tweede project: Notorious Circus. |
|
|
|
Chris
Evenhuis over Snooze 1 |
"De
gebeurtenissen in Snooze (afgelopen week
verschenen bij Dark Dragon Books)
voltrekken zich in drie verschillende tijdslijnen.
Voor iedere tijdslijn heb ik voor een specifieke
tekenstijl gekozen.
Het
hoofdverhaal speelt zich af in het heden.
Deze scènes heb ik volledig digitaal
getekend, op basis van potloodschetsen voor
de lay-outs. Ik was in het begin namelijk
nog niet zo zeker van mijn vaardigheden met
inkt en digitaal valt alles op ieder gewenst
moment nog makkelijk te corrigeren. Digitaal
striptekenen bleek echter ook een vak apart.
Een neveneffect van dat onwennige gaf de 'heden'-pagina's
allemaal een soort surrealistische, afstandelijke
uitstraling. Dit bleek gelukkig aardig te
passen bij de manier waarop de hoofdpersoon,
die vijftien jaar in coma heeft gelegen, de
'nieuwe' wereld om hem heen ervaart. |
Digitale schetstest:
Een ander deel van het verhaal wordt verteld in
flashbacks naar de vroege jaren 1990 van de vorige
eeuw. Voor deze scènes heb ik dan toch maar
de inktpennen opgepakt en de pagina's ouderwets
op papier geïnkt en me lichtjes laten inspireren
door Europese strips uit die periode en daarvóór
(in mijn boekenkast voornamelijk Milo Manara
en de onlangs overleden Jean Giraud).
De inkleuring is hier wederom digitaal, zodat deze
pagina's niet te sterk afwijken van de 'heden'-stijl.
De derde verhaallijn voltrekt zich in de droomwereld
van de hoofdpersoon. Deze scènes ben ik gaan
schilderen in waterverf, bijgewerkt met kleurpotlood.
Ook hier heb ik de computer gebruikt om deze pagina's
vooral qua kleur niet te sterk te doen afwijken
van de rest van het boek.
|
|
|
Ook ziet de hoofdpersoon meerdere malen vrienden
en vijanden uit zijn droomwereld doorsijpelen naar
de realiteit in de vorm van hallucinaties. Hier
komen de digitaal getekende echte wereld en de geschilderde
droomwereld dus samen.
Voor deze scènes heb ik allereerst een digitale
schets gemaakt voor het totaalplaatje en vervolgens
de 'echte' personages en de droomfiguren apart uitgewerkt
in elk hun eigen stijl. Om de geschilderde droomfiguren
weer terug in het uiteindelijke plaatje te verwerken,
heb ik ze gescand, via de computer zo zorgvuldig
mogelijk 'uitgeknipt en qua kleur zoveel mogelijk
afgestemd op de rest van het plaatje, om ze tot
slot in een soort 'magische mist' te plaatsen. Hierdoor
is de grens tussen geschilderd en digitaal getekend
minder hard, en is voor de lezer direct duidelijk
te zien dat deze figuren alleen in de beleving van
de hoofdpersoon bestaan.
Vanaf deel twee van Snooze ben ik ook de
flashbackscènes digitaal gaan inkten, wat
een goede oefening is geweest voor mijn volgende
album met scenarist Kid Toussaint,
Notorious Circus (te verschijnen in juni),
dat ik volledig digitaal heb geschetst en geïnkt.
Maar daarover later meer..."
— Chris Evenhuis |
|
Chris
Evenhuis: "Notorious Circus" |
|
Aanvankelijk
was het de bedoeling om hier wat meer te vertellen
over de totstandkoming van Snooze,
mijn debuut in Frankrijk met scenarist Kid
Toussaint, dat onlangs met het verschijnen
van deel twee alweer is afgesloten. Misschien
is het daarom interessanter om me hier meer
te richten op mijn huidige project met dezelfde
scenarioschrijver, Notorious Circus.
Het album staat gepland voor het late voorjaar
bij Editions Joker / Horizon
en gelukkig staat deze uitgeverij wél
graag open voor een vertaling.
Toussaint kwam ergens halverwege het tweede
Snooze-deel met het idee voor dit
project waar hij nog een geschikte tekenaar
voor zocht. Hij beschreef een verhaal over
een rondreizend circus in het Amerika van
de Roaring Twenties. Tegelijkertijd
is er ook nog eens een moordmysterie met in
de hoofdrol de legendarische opsporingsambtenaar
Eliot Ness. Qua tekenwerk
niet te versmaden kost dus. Daarnaast is mijn
eerdere samenwerking met Toussaint zeer goed
bevallen, dus probeerde ik dit project zo
snel mogelijk voor mezelf te claimen...
De beste manier om een project voor jezelf
te claimen, is het aanleveren van zoveel mogelijk
kleurrijk voorbereidend materiaal. Daarom
ben ik direct begonnen met het ontwerpen van
de hoofdpersonages, met name het gezelschap
van Circus Kerzulec. Gelijk ook mijn favoriete
onderdeel van de voorbereidingsfase. Zo inspirerend,
fris en uitdagend dat ze in dit geval na twee
dagen al op papier stonden. Of beter gezegd
op het scherm daar ik, na enkele jaren aan
computergames te hebben gewerkt, al mijn schetsen
digitaal maak. Op die manier zijn eventuele
wijzigingen een fluitje van een cent én
je kunt alles net zo snel in kleur neerzetten.
Overigens veranderen tijdens dit proces in
verreweg de meeste gevallen mijn allereerste
schetsen nauwelijks qua ontwerp. Hier zitten
alle frisse, intuïtieve, geïnspireerde
ideeën nog in die meestal verloren gaan
bij te veel nadenken, aanpassen of het maken
van talloze thumbnailschetsen zoals bijvoorbeeld
in de computergamesindustrie vaak de voorkeur
geniet.
Personagevoorstellingen:
Voor
het uiterlijk van Eliot Ness heb ik me wat
creatieve vrijheid veroorloofd. Notorious
Circus speelt zich af in een periode
waarin Ness nog maar nét als FBI-agent
werkzaam was en hier als groentje zijn allereerste
moordzaak voorgeschoteld krijgt.
De echte Eliot Ness wordt omschreven als een
vrij lange, welbespraakte, rustige man. Op
archieffoto's zien we een doortastende blik.
Zaken die prima van pas komen bij het ontstaan
van een levende legende, maar ook de ruimte
bieden om een beetje te speculeren. Onze Ness
is jonger, voorzichtiger en zelfs een tikje
neurotisch. Daarom heb ik hem een wat smaller
gezicht (vooral rond de kaken) en lichaamsbouw
gegeven, een beetje slungelig als een puber,
z'n haar minder strak in de plooi, maar ik
heb geprobeerd om het grote, brede voorhoofd
en de karakteristieke neus en lippen te behouden.
De blik in de ogen en lichaamstaal zullen
veranderen naarmate het verhaal zich ontwikkelt.
|
Mack
is de messenwerper van het circusgezelschap,
en vervult enigszins een heldenrol in het
verhaal. Met een bijnaam als Mack the
Knife kon ik bijna niet onder een gelijkenis
met Frank Sinatra uit. Maar
het kon nóg iets 'rattiger'. Ik probeerde
een scheut William Dafoe
en op verzoek van Toussaint werd zijn aanvankelijk
bruine kapsel wit.
Voor de kleding heb ik me laten beinvloeden
door Arabische sprookjes omdat ik al heel
lang zo'n sprookje in stripvorm heb willen
tekenen. Soms neem ik graag alvast een voorschot
op zulke droomprojecten.
|
Zakarias,
een zeer getalenteerd illusionist, is in het
dagelijks leven een wat verlegen jongeman
met heimelijke romantische gevoelens voor
Stella, de leeuwentemster. Zakarias' uiterlijk
begon als muzikant Willy Deville,
maar ontwikkelde vanaf de uitwerking van de
eerste schets steeds meer naar een eigen gezicht,
waar ik zeer gelukkig mee ben omdat het min
of meer van nature kwam. Zakarias draagt een
klassiek Victoriaans illusionistenpak van
een onbekend merk.
Voor
Stella, de leeuwentemster, aanvankelijk bedoeld
als zwijgzame vrouw met steil bruin haar,
was ik allereerst uitgegaan van een soort
voluptueuzere versie van Sigourney
Weaver, totdat ze steeds meer haar
definitieve uiterlijk kreeg. Ik gaf haar bovendien
op weinig subtiele wijze het haar van Roodhaar
uit Storm omdat ik al jaren fan ben
van de manier waarop Don Lawrence
die rode manen schilderde en ik zelf ook een
album lang zulk haar wilde tekenen.
Ook Stella's kleding begon als een Arabisch
sprookjeskostuum, maar dan schaarser.
Om
overkill te voorkomen heb ik het
aanvankelijk witte haar van waarzegster Orsoya
verruild voor het donkerbruine haar van Mack.
Voor de rest is Orsoya vrijwel identiek aan
een personage uit een compleet ander project
dat ik al heel lang in de planning heb, maar
waar ik voorlopig nog niet aan toe kom.
Verder
zijn er nog Canio (een clown van bedenkelijk
allooi), Pagliaccio (een clown die zijn oude
dag tegmoettreedt), Mike Caron (een wat mysterieuze
persoon met een bovengemiddelde interesse
in de leden van het Circus die qua ontwerp
de ideale androgyne-uitdaging bleek), fakir
Vijay (met een al even bloot buikje als Stella
omdat ik het niet kan laten om zo gauw ik
daar gelegenheid voor zie naveltjes te tekenen
ongeacht het geslacht of soort), de dwerg
Mildred en de 'moeder' van Circus Kerzulec,
Madame Loyal. Tot zover de karakterontwerpen.
Later meer...?" Surf
ook naar
logforgirls.web-log.nl |
|
|