|
KLIK
voor andere strips van
Jim
KLIK
voor andere strips van
Antonin Gallo |
|
|
DETOX 2
De Aanvaarding
Jim
/ Antonin Gallo + Jim
Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 88 p. | € 24,95 (HC),
de SC verschijnt in februari |
Overrijpe
yogasnuivers |
Mathias
d'Ogremont is een volbloed alfaman. Gejaagd, machtsgeil en
hyperrationeel gooit hij zich in zijn job. Maar plots sterft
zijn beste medewerkster en tevens maîtresse aan een
hartaanval. Op de vooravond van Mathias' jaarlijkse familievakantie
wordt ze begraven. En daar, aan de rand van haar graf, beseft
de directeur-generaal dat het anders moet. Hij vlucht gewoon
weg en lult zich binnen in een exclusieve detoxcursus. Mathias
komt terecht in een zweverige wereld die mijlenver van zijn
realiteit staat. Hij protesteert. Hij rebelleert. Hij cultiveert
zijn eigen egoïsme. Maar de holistische leiders laten
zijn chakra's niet met rust, en dwingen hem de hele ontgiftingssessie
uit te zitten. Veel keuze heeft hij niet. Hij wordt aan zijn
lot overgelaten. Hij, zijn zorgen en zijn lichaam botsen volop
met de natuur die hij haat en die hem lijkt te haten. Als
plots een buslading overrijpe naturisten op het yogasnuiversdomein
aankomen en die collectief een gebed aanheffen tegen het smelten
van het poolijs, wordt het voor de bedrijfsleider te veel.
Veel te veel.
Detox is een verhaal naar de moeilijke zoektocht
naar evenwicht. Het is een voortdurende slingerbeweging tussen
enerzijds woelen in gretigheid en anderzijds het cultiveren
van dagen zonder noodzaak om productief te zijn. Wat we vreesden
na het eerste deel, komt helaas uit. Matthias, ons persoonlijk
spiegelbeeld en held, breekt uiteindelijk en geeft zich volledig
over. Hiermee trapt scenarist en personagetekenaar Jim
een open deur in. Hoe jammer die voorspelbaarheid ook is,
Jim doet het wel met stijl. Detox is grappig. Detox
is logisch. Detox is zelfs geloofwaardig, ondanks
het karikaturiseren van de hoofdrolspelers. Maar onze chakra's,
die zweren bij realisme, werden er wel niet blij van. Gelukkig
is dit tweeluik gebaseerd op een waargebeurd verhaal, en eindigt
de strip met een epiloog waar wij alle vrede mee hebben.
Een dikke troef is het tekenwerk van Jim (de personages) en
Antonin Gallopin (de decors). Jim speelt
met een subtiele mimiek en eert het kleine gebaar. Bovendien
pakt Gallo(pin) uit met een consequent doorgedreven inkleuring
vol oker, bruin en grijstinten. Dat geeft de strip een wat
aards, warm gevoel.
Een tof thema, rake dialogen, subtiele tekenaars en een juiste
inkleuring... Ingrediënten genoeg om een tweeluik af
te leveren dat volledig op ons atletisch lichaam is toegeschreven.
Persoonlijke topper. |
WOUTER PORTEMAN --- januari 2021 |
|