|
UITZICHT MET KAMER
Mattias
Ysebaert
Oogachtend | 80 p. | € 22,00 (HC) |
Volwassen
worden in duizend prentjes |
Laura
is een groentje. De eerstejaars fotografiestudente zit nog
maar net op kot (op kamers, Nederlandse stripvriend) in het
onterecht verguisde Schaarbeek. Het is allemaal nog wat onwennig.
Zo is Brussel nog veel te groot voor haar. Beducht zet ze
haar eerste stapjes in de echte wereld. Net zoals haar voeten
in die rotlaarzen zit ze nog wat gekneld tussen vroeger en
nu. Maar je ziet hoe Laura geniet en verwonderd is van de
vele verborgen schatten van de hoofdstad. Die ontdekkingsreis
zit wel goed. Opgroeien in een studentenkot is andere koek.
De andere bewoners proberen haar wegwijs te maken in het kot-
en het ware leven, maar spannen haar vooral voor hun eigen
kar. Laura leert snel bij. Ontgroenen heet dat. En dan is
er nog mama. Haar moeder kan haar dochter mentaal niet loslaten.
Als een overbezorgde kloek bedelft ze Laura onder de goede
raad die je hoort te negeren. Andere koek is dat haar kot
uitkijkt op een andere kamer. En telkens als ze naar de overkant
van de straat kijkt, staat een oudere vent haar aan te staren
vanuit zijn kamer. Ze wordt er tureluurs van.
Uitzicht met Kamer is een feest van herkenning. Toen
de dieren nog spraken, studeerden we immers in dezelfde buurt.
Er lijkt nog niets veranderd. De typische studentensfeer,
de Brusselse Noordwijk die balanceert tussen prostitutie en
historische grandeur (ooit treffend verstript in Bruxxxel
Noord), de bemoeienissen van je moeder,... Mattias
Ysebaert beschrijft het allemaal netjes gedoseerd,
raak en vooral met veel gevoel. De hoofdplot is ons wat te
voor de hand liggend, maar houdt zeker steek.
Uitzicht met Kamer verrast ons vooral op grafisch
gebied. Ondanks de loodzware, naar Edmond Baudoin
refererende cover, zijn de tekeningen van de klasgenoot van
Stephan Louwes (die vorig jaar debuteerde met Limbo)
opvallend toegankelijk. Ze nippen wat aan Christophe
Blain, Aimée de Jongh en aan Mattias Ysebaerts
grote voorbeeld Grzegorz Rosinski. Het is
nog wat zoeken naar een eigen identiteit, maar qua opmaak
en stijl drukt de jongeman uit Kampenhout alvast zijn stempel.
Net zoals een mangaka gunt hij elke actie een apart prentje,
maar hij propt die kleine acties samen op een enkele pagina.
Pagina's met meer dan twintig prentjes zijn schering en inslag,
en jagen het ritme in de hoogte. Gelukkig gunt hij ons even
vaak wat rust met enkele geweldige, paginagrote prenten. Straf
én heel beloftevol.
Uitzicht met Kamer was de masterproef van de student
Beeldverhaal. Ondanks nog wat schaafwerk, is Ysebaerts debuut
er eentje dat het zeker verdient om uitgegeven te worden.
Kamer met uitzicht, uitzicht met kamer. Het is een wereld
van verschil, maar het levert een prima, uiterst toegankelijk
stripdebuut op. |
WOUTER PORTEMAN --- februari 2020 |
|
|