|
|
KLIK
voor andere strips van
Virginie Augustin
KLIK
voor andere strips van
Kid Toussaint |
|
|
40 OLIFANTEN 3
Dorothy, de Gaatjesmaakster
Virginie
Augustin + Kid Tousaint
Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 56 p. | € 19,95 (HC) |
| Op
een zucht van grote onderscheiding. Alweer |
Nu
de mannelijke boevenbende rond Stocker opgerold is, herademt
de Londense wijk Elephant & Castle. Maar lang heeft het
niet geduurd. De dames van het concurrerende 40 Olifanten
likten hun wonden, reorganiseerden zich en hervatten hun malafide
praktijken. Als je de bende zo ziet, lijkt ze onschuldig maar
ze telt dievegges, oplichters, helers en onverschrokken moordenaars
in haar rangen. De politie probeert een nieuwe strategie om
ook hen te klissen. Ze stuurt een volledige vrouwelijke politieploeg
naar de wijk. Hun eerste taak is om het hoofdkwartier van
de 40 Olifanten en het aanwezige rapalje kort en klein te
slaan. Op de achtergrond van deze strijd heeft de wijk last
van een seriemoordenaar die het enkel gemunt heeft op nonnen.
En hiervan ligt de publieke opinie wel wakker van!
Op een zucht van grote onderscheiding, dat was onze slotconclusie
van het vorige deel. De reeks heeft alles om groot te worden.
Een toffe setting, een sterk opkomende goede scenarist en
een geweldige tekenares. Scenarist Kid Toussaint
trekt in dit derde, losstaande deel, alvast gewoon de stijgende
lijn door. Het hele verhaal klopt, de dialogen boeien en de
vele verrassende plotwendingen lokken spontaan applaus uit.
Ook Virginie Augustin is in grote doen. De
zenuwachtige, ragfijne tekeningen gaan steeds meer de richting
op van haar overdonderend Had Meneer Nog Iets Gewenst?,
geschreven door Hubert. Deze laatste is de
inkleurder van 40 Olifanten en hij maakt de klus
helemaal af. Zijn pastelkleuren geven de reeks iets confronterend
liefs en de vijftig grijstinten bij de flashbackpagina's zijn
gewoon af.
Bijna konden we dit deel belonen met een grote onderscheiding.
Bijna. Het zou geweldig geweest zijn, mocht het verhaal net
zoals het eerste tweeluik wat meer lucht gekregen hadden.
Ook deze plot is sterk genoeg om gedragen te worden door twee
delen. Maar nu krijgen bepaalde elementen, zoals de invoering
van het vrouwelijke politieteam in een mannelijke wereld,
te weinig aandacht waardoor ze net iets te ongeloofwaardig
overkomen. Toch wel jammer.
Momenteel is Augustin bezig met een tweehonderd pagina's tellende
biografie in zwart-wit van een wat vergeten, atypische miljonairsdame,
opnieuw op scenario van Hubert. Hopelijk keert ze nadien terug
naar haar Olifanten want deze saga, deels gebaseerd op echte
feiten, mag wat ons betreft nog doorgaan.
40 Olifanten is en blijft een prima, wel onderbouwde
gangsterstrip die niemand zal teleurstellen. Topper. |
|
WOUTER PORTEMAN --- januari 2020 |
|
