|
|
KLIK
voor andere strips van
Fred Vignaux
KLIK
voor andere strips van
Yann |
|
|
THORGAL 37
De Kluizenaar van Skellingar
Fred
Vignaux + Yann
Le Lombard | 48 p. | € 7,95 (SC) • € 15,95
(HC) |
| Een
van de betere van de laatste jaren |
Na
zesendertig delen is het de eerste keer dat Thorgal het zonder
zijn oorspronkelijke creatieve scheppers Jean Van
Hamme en Grzegorz Rosinski moet
stellen. Na het afscheid van Van Hamme werd Yves Sente
zijn vervanger, maar Thorgal-volgers weten hoe het
afliep met de plannen van Sente. Xavier Dorrison
ruimde een album op en Yann mocht de Viking
rijger weer naar huis brengen. Eenmaal thuis vond tekenaar
Rosinski het tijd om met het tekenen van de stripreeks op
te houden en begon de zoektocht naar een nieuwe tekenaar.
Roman Surzhenko leek een logische opvolger,
maar de keuze viel op een andere tekenaar uit het Thorgal-universum:
Fred Vignaux. Hij deed ervaring op met de
laatste twee delen van de spin-off over Kriss van Valnor die
hij zelf al had overgenomen van Surzhenko toen deze laatste
inviel na het afscheid van Giulio De Vita
als tekenaar. Nu is het tijd voor een nieuwe start voor de
Viking met een nieuw team. Hun eerste album is een van de
betere van de laatste jaren en eindelijk ook weer een afgerond
verhaal.
Terwijl hij zijn dagen vult met vissen en zijn gezin duikt
er een ongenode gast op uit zijn verleden als Shaïgan
zonder genade. Toen was Thorgal enkele albums de wrede handlanger
van Kriss van Valnor. Om met zichzelf in het reine te komen,
gaat Thorgal op weg naar het eiland waar de kluizenaar van
Skellingar verblijft. De weg naar de confrontatie met deze
moordzuchtige kluizenaar verloopt hobbelig en enige hulp van
de goden is gewenst. Of zij bereid zijn het sterrenkind te
helpen, ontdek je al lezend. Wel staat in de sterren geschreven
dat Yann op de goede weg is en dat de reeks Thorgal
nog genoeg uitdagingen biedt aan makers, fans en lezers. Dat
er afscheid wordt genomen van langlopende verhaallijnen en
diverse nevenreeksen is een moedige en juiste beslissing.
Of Fred Vignaux de ultieme opvolger van Rosinksi is, durven
we nog niet hardop uit te spreken. Zijn stijl komt wel overeen
met zijn stijl voordat Rosinski Thorgal begon met
schilderen. Maar bepaalde scènes vinden we te gehaast
uitgewerkt en van Thorgal verwachten we grafisch
meer dan gemiddeld. Er zijn ook scènes waarin Vignaux
de juiste stijl wel te pakken heeft, maar die zijn nog niet
constant genoeg.
Thorgal bewijst nog lang niet versleten te zijn,
maar de weg terug naar de top waar hij ooit thuishoorde, is
lang en zwaar. Of het lukt, moet de toekomst uitwijzen. |
|
DAI HEINEN --- november 2019 |
|
