|
KLIK
voor andere strips van
Grzegorz Rosinski
KLIK
voor andere strips van
Yann |
|
|
THORGAL 36
Aniël
Grzegorz
Rosinski + Xavier Dorison
Le Lombard | 48 p. | € 7,95 (SC) • € 15,95
(HC) |
Afscheid
van een vakman |
In
1977 begonnen Grzegorz Rosinski en Jean
Van Hamme aan De IJskoningin, het eerste
verhaal over het personage Thorgal. De reeks groeide uit tot
een van de meest gewaardeerde bestsellers. Van Hamme stopte
in 2006 na negenentwintig albums en Yves Sente
volgde hem op met een cyclus die langzaam op gang kwam en
waarin verschillende verhaallijnen werden uitgezet die allemaal
in deel 36 zouden samenvloeien en leiden tot een grote finale.
We weten inmiddels dat Sente van de uitgeverij niet de kans
kreeg zijn ideeën af te ronden en het vorige album werd
geschreven door de door Le Lombard aangetrokken
scenarist Xavier Dorison die veel bijpersonages
snel van het toneel liet verdwijnen. Maar Dorison was in de
ogen van vader en zoon Rosinski te radicaal met zijn ideeën
en dat zagen ze liever anders. Exit Dorison. Lang was onduidelijk
wie deel 36 zou mogen schrijven en uiteindelijk viel de keuze
op Yann. Een veilige keuze, want hij is een
vakman die al veel reeksen op zijn naam heeft staan, inclusief
de Thorgal-spin-offs over Wolvin en Thorgals jonge
jaren. Op de koop toe maakte Rosinski bekend dat deze lanverwachte
Thorgal zijn laatste is, zijn opvolger is Fred
Vignaux. Zou Rosinski met een ware cliffhanger afscheid
nemen of wordt het een eerbetoon aan wellicht de grootste
stripviking aller tijden?
Eigenlijk is het geen van beiden geworden. Yann serveert een
safe, maar weinig spannend verhaal. Thorgal en zijn metgezellen
stranden in het land waar eerder De Blauwe Ziekte zich
afspeelde. Dat album — nota bene een favoriete strip
van Rosinski volgens dit
interview! — was niet bepaald een van de beste en
in de toekomst kan Thorgal maar beter niet meer terugkomen
in deze contreien, want het wordt nergens echt boeiend. Hij
wordt betrokken bij een aanval op zijn oude vrienden en helpt
op een wat onlogische manier iedereen uit de brand. Pas wanneer
er over het lot van Aniël wordt beslist, legt Yann zijn
betere kaarten op tafel, maar dat is redelijk (te) laat. Wel
is hij zo slim om enkele losse eindjes achter te laten waardoor
er genoeg aanknopingspunten zijn voor nieuwe avonturen van
de familie Aegirsson. Dat zullen voortaan weer complete verhalen
per album worden.
Alleen de grootste tekenaars, zoals Jean Giraud
of Hermann, kunnen net als Rosinski hun tekenstijl
zo laten evolueren dat je er als lezer alleen maar bewondering
voor kan hebben. De laatste jaren ging Rosinski steeds meer
schilderen in plaats van tekenen. Dat ging ten koste van details
en sfeer, maar zijn kleurschepping maakte dat weer deels goed.
Voor zijn prestaties en kwaliteiten kunnen we alleen maar
lof hebben, hoewel we het zonde vinden dat zijn afscheidsalbum
niet het ultieme verhaal is geworden. |
DAI HEINEN --- november 2018 |
|