|
|
KLIK
voor andere strips van
Romano Molenaar
KLIK
voor andere strips van
Rob van Bavel |
|
|
STORM - DE KRONIEKEN VAN ROODHAAR 5
De Reuzen van het Gebroken Rif
Romano
Molenaar + Rob van Bavel
Don Lawrence Collection | 48 p. | € 8,95 (SC) •
€ 18,95 (HC) |
| Bijzondere
wereld |
Er
was eens een toffe strip, Storm, getekend door Don
Lawrence en geschreven door Martin Lodewijk.
Toen het eerste album verscheen, was ondergetekende nog niet
geboren en mijn broer vond de albums later bij een opkoper
van troep en rotzooi. Dus op de dag dat broerlief enthousiast
in de kamer kwam en riep "Dit moet je zien!" was
Don Lawrence al enkele jaren dood en was de glorietijd van
Martin Lodewijk als topscenarist voorbij. Dat kon de pret
niet drukken. We hadden meteen een doos vol en ontdekten niet
enkel nieuwbakken helden, maar daarenboven een onbekende wereld
waarin de vreemdste wezens rondscharrelden en curieuze tuigen
door de lucht vlogen. Dankzij albums zoals De Wentelwereld
en De Levende Planeet zouden we in geen tijd van
lezer tot bewonderaar opklimmen.
Toch zat er van bij aanvang een haar in de boter. Wat was
dat met de rol van Roodhaar? Dat mijn kersverse heldin zich
liefst luchtig kleedde en een hekel aan bh's leek te hebben,
maakte haar een bondgenoot. Maar dat ze mentaal net zo weinig
om het lijf had, begreep ik niet. Roodhaar is een vechtersbaas,
kan prima boogschieten, is trouw, verbeten... maar wat zit
er in dat hoofd van haar? Wat voelt ze, heeft ze hersens,
een hart? Martin Lodewijk propte zijn Storm-universum
vol met de waanzinnigste fantasieën en liet Roodhaar
als een lege doos (sorry) door zijn verhalen hossen. Vreemd.
Dat kan interessanter, moet iemand die was uitgekeken op de
blote tieten hebben gedacht. "Geef haar een eigen reeks
en je zal wat zien." Dat valt tegen.
De Reuzen van het Gebroken Rif is reeds het vijfde
deel in deze spin-off en als vanouds vliegen Rob van
Bavel (scenario) en Romano Molenaar
(tekeningen) er meteen vol in. Kiley vermoordt de kapitein,
Roodhaar doodt eerst Kiley en schakelt even later zichzelf
uit en dan zijn we slechts enkele pagina's ver in dit exorbitante
relaas. Het mag duidelijk zijn: wat tomeloze fantasie betreft,
moet van Bavel niet voor zijn bevlogen leermeester Lodewijk
onderdoen. Ook nu barst het verhaal weer van de excentrieke
decors, bizarre situaties, buitenissige creaturen en verrassende
plotwendingen. Was het een opwelling of begreep van Bavel
dat hij na veertig platen de zeepbel moest doorprikken? Het
gebeurt letterlijk en er blijft weinig over om verder mee
te gaan. Dat is niet erg, wat verdwijnt was enkel lucht.
Wat collega's na dagen ploeteren bereiken, tekent Romano Molenaar
uit de losse pols en met zijn personages toont hij zich een
waardige plaatsvervanger van de onnavolgbare Don Lawrence.
Dat de achtergronden nogal slordig worden afgehaspeld, is
een kwaaltje maar ook met de kleuren gaat het de verkeerde
richting uit. Er is een verschil tussen schilderen en inkleuren,
maar dit is geen van beide. Dit heet digitaal kledderen en
smeren. Het zijn kleine tekortkomingen die het leesplezier
vooralsnog niet bederven. De bijzondere wereld van Storm én
Roodhaar blijft fascineren, maar de makers mogen niet zelfgenoegzaam
achterover leunen.
Dus heren scheppers, jullie hebben ondertussen vijf keer de
kans laten liggen om Roodhaar menselijker te maken, nu is
het uur van de waarheid aangebroken. We hebben onze heldin
lang genoeg zien springen, rollebollen, knokken, strijden,
hengsten en houwen... In het volgende deel mag het wat meer
zijn. Grafisch én inhoudelijk. Geef die Rode een smoel
en een eigen stem. Daarna mag ze wat mij betreft weer lustig
oorlogvoeren. |
|
FLO VAN DIJCK --- juni 2019 |
|
