DEEL 4 VAN INTEGRALE REEKS IN ZES DELEN KLIK voor andere strips van Jijé KLIK voor andere strips van Jean-Michel Charlier JAN KORDAAT integraal 4 1956-1958: 6. De Zwarte Zon - 7. De Diamantbende - 8. De Zaak Barnes - 9. Het Boze Oog Jijé + Jean-Michel Charlier / Philip Gillain Arboris | 256 p. | € 39,95 (HC) Veranderingen Bij het derde deel van de integrale Jan Kordaat was het te merken dat Scratch Books niet veel zin meer had om de reeks verder uit te geven. Het dossier was prima verzorgd, waarbij alle moeite werd geleverd om Franstalige afbeeldingen uit het weekblad Spirou te vervangen door Nederlandstalige uit Robbedoes, maar in tegenstelling tot de eerste twee integrales verslofte de uitgeverij het de gebundelde stripverhalen opnieuw te letteren. De oorspronkelijke lettering was zeer slordig en wisselvallig van schrijfstijl en intussen zijn aardig wat spellingsregels aangepast. Arboris neemt nu Jan Kordaat over en hanteert gelukkig hetzelfde formaat en de algemene grafische vormgeving van kaft en binnenwerk. Enkel het logo van de uitgeverij en het team medewerkers verandert. Ook de verhalen zijn keurig opnieuw geletterd. Qua spelling en te vermijden schrijffouten is het nog niet vlekkeloos. Sowieso kwam er in 1956 voor de stripreeks ook een verandering. Jijé maakte zijn herintrede als tekenaar en nam het stokje van Eddy Paape over. De toedracht daarvoor kan je lezen in het achtergronddossier van deel 3. Uit het dossier van deel 4 leren we dat het niet zo goed boterde tussen de twee en dat Paape naar eigen zeggen blij was dat hij ervan af was. Met Jean-Michel Charlier creëerde hij in 1958 de avonturenreeks Flip Flink die niet het nodige respect van uitgeverij Dupuis kreeg waarop Paape naar concurrent Kuifje overstapte om er Luc Orient te lanceren op scenario van Greg. Een andere verandering is het verdwijnen van reporter Kobus als sidekick. De stuntelende fotoreporter Gerrit maakt al snel zijn intrede in het door Jijé zelf geschreven Jan Kordaat tegen de Zwarte Zon. De tekenstijl verschilt met de voorgaande afleveringen van Eddy Paape. Jijé tekent net wat flamboyanter, losser, soepeler en minder stijf dan Paape, vinden we. Het is ook duidelijk dat Jijé intussen het werk van Milton Caniff, en in het bijzonder diens Steve Canyon, leerde kennen. Uiteindelijk blijft Jan, mede door toedoen van scenarist Charlier, die De Diamantbende schreef, en zijn eigen zoon Philippe, die het pseudoniem Philip gebruikte, een pure actieheld die avonturen beleeft op soms exotische locaties en niet talmt bij het uitvoeren van opdrachten, nu als privédetective. In deze bundel neemt Jan Kordaat het op tegen gevaar uit het Verre Oosten met een atoomaanvaldreiging (tevens een persoonlijke vrees van Jijé), raakt hij verzeild in twee ontvoeringszaken en een geval van spionage. Omdat Charlier te laat was met het doorsturen van het einde van De Diamantbende schreef Jijé zelf de laatste platen. Hij bracht iemand aan het hoofd van de bende die volledig afwijkt van Charliers versie. Dat oorspronkelijke einde kan je nu voor het eerst in geschreven vorm lezen. Het is toegevoegd na Jijés einde. In De Zaak Barnes beleeft Jan een avontuur in Mexico waar hij wordt bijgestaan door een schrander jongetje. Dat land kende niet veel geheimen voor Jijé omdat hij er zelf een tijdlang woonde, samen met zijn gezin, André Franquin en Morris. Het Boze Oog herinneren we ons vooral door de schitterende schurk, een knipoog naar Jijés collega Guy Bara, de Belgische tekenaar van onder meer Max de Ontdekkingsreiziger die overal ter wereld in kranten gepubliceerd werd. Veel achtergrond over dat alles en nog veel meer wordt uitgespit in het leerzame dossier. We moeten er eerlijk in zijn dat tekeningen en scenario's vandaag gedateerd zijn, maar wel het soort gedateerdheid dat ruimschoots te verdragen is voor wie gewoon nog eens een gouwe ouwe wil lezen. Hoe dan ook bezit het werk van Jijé een oorspronkelijke klasse waarbij we begrijpen dat Jan Kordaat ooit een van de populairste reeksen uit het weekblad Robbedoes was. Dat zich dat niet meteen vertaalde naar een overweldigend succes als albumreeks wordt ook in cijfers uitgedrukt in het dossier. Nog twee delen en extra veranderingen kunnen we in de volgende integrales verwachten. DAVID STEENHUYSE --- augustus 2019

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: