|
|
KLIK
voor andere strips van
Cyril Bonin |
|
|
AMOROSTASIA 3
... en Eeuwig
Cyril
Bonin
Blloan | 120 p. | € 22,50 (HC) |
| Niet
te veel bij nadenken |
Het
slotstuk van deze trilogie betekent ook het einde van de vreemde
epidemie die de wereld enkele jaren 'ontromantiseerde', maar
verwacht geen verklaring of reden voor de ziekte die verliefden
letterlijk deed verstijven, of voor hun plotse genezing: Amorostasia
is geen reeks voor rationele geesten. Aan liefde en lust is
dan ook niks redelijks.
Even recapituleren. In Parijs — romantische hoofdstad
van de wereld — breekt een pandemie uit die al wie (nog)
verliefd is, doet verstenen in een gelukzalige coma. De overheden
proberen grip te krijgen op het uitvallen van grote delen
van de bevolking door stringente preventieve maatregelen:
verplichte antihormonale medicijnen, censuur van mogelijk
lustopwekkende kunst, stigmatisering van verleidelijke vrouwen...
Journaliste Olga stelt vast — door niet te verstijven
— dat de liefde tussen haar en haar vriend Thomas verdwenen
is. Toch valt ze ten prooi aan amorostasia, samen met de opportunistische
playboy Kiran (die dames laat verstijven om hen te beroven).
Echter, beiden worden later — gescheiden van elkaar
— de eerste geliefden die ontwaken uit hun verstijving
en zij blijken voortaan immuun te zijn voor de ziekte, en
daarom de ideale proefkonijnen voor onderzoek naar een remedie.
In deel 3 wonen Olga en Kiran samen. Het huiselijke bestaan
valt Kiran zwaar, zeker nu hij ook een regulier baantje als
elektricien heeft. Ook politiek verandert er wat: de Franse
president is geamorostaseerd — en zijn vrouw niet, tiens!
— en er komen nieuwe verkiezingen. Niet de misogyne
haviken halen het, maar de veel schappelijkere première
dame zelf. Zij neemt het op voor de geviseerde vrouwen en
schroeft heel wat maatregelen terug. Wat niet belet dat er
in de straten van Parijs een gek losloopt die 'verleidsters'
aanvalt met een schaar... Olga wijst een baan als minister
in het kabinet af om verder journalistiek te bedrijven, onder
meer over een kunstenaar die nu wel zijn provocerende schilderijen
van verstijfde mensen kan exposeren. Zijn theorie komt nog
het dichtst bij een verklaring voor de epidemie: de liefde
is evident, maar 'zodra we ons ervan bewust worden en onszelf
vragen stellen, lopen we het risico onze gevoelens weg te
cijferen — de rede schakelt de gevoelens uit'. Kirans
sexappeal wordt inmiddels opgepikt door een modeontwerpster.
Jonge vrouwen zijn dol op hem. Net als Olga in het tweede
deel is hun grootste wens te verstenen voor Kiran. Olga is
hier natuurlijk niet blij mee. Ze begint zelf een andere verklaring
te volgen voor haar immuniteit: is ze nog wel verliefd op
Kiran? Even later duikt Thomas weer op… Terwijl wereldwijd
de versteenden beginnen te ontwaken, verrast de finale, die
tegelijk tragisch en mooi is.
Het was allicht niet gemakkelijk een slot te bedenken voor
een reeks die vertrok vanuit zo'n sterk en origineel idee,
die doet reflecteren over 'ware' liefde en de waarde van genegenheid
en vriendschap. Hoe onwaarschijnlijk de ziekte ook is,
Cyril Bonin slaagde erin ze geloofwaardig te maken.
Zeker hoe de mensheid er — op haar gebruikelijke destructieve
manier — op reageerde. Deel 3 laat hier echter wat steken
vallen: de politieke ommekeer is niet alleen onverwacht, maar
ook niet plausibel. De gek met de schaar creëert wat
spanning, maar is bizar in zijn methoden en al helemaal in
zijn identiteit, zoals later blijkt. De finale — zowel
voor de epidemie als voor Olga — wordt bovendien wat
geforceerd. Zoals we al zeiden: niet te veel over nadenken.
Overigens zijn wij de soms saaie, grijze platen en de typische
Bonin-blikken van de personages (hoofd iets gebogen en ogen
naar boven gericht) na bijna vierhonderd pagina's wel stilaan
beu.
Slotsom: Amorostasia is een uitzonderlijke en verdienstelijke
poging om een reeks graphic novels te maken rond een altijd
boeiend thema, die sterk begon, maar net geen hoogtepunt bereikt.
We blijven met een coïtus interruptus achter. |
|
KOEN DRIESSENS --- mei 2019 |
|
