Agent 327: Hulde aan de Jarige
ALBUM MET KORTVERHALEN
Agent 327: Hulde aan de Jarige
 
AGENT 327
Hulde aan de Jarige

Romano Molenaar / Rob Derks / Paul Teng / Willy Linthout / Pieter Hogenbirk / Gerard Leever / Dana Jippes / Hanco Kolk / Hajo de Reiger / Robert van der Kroft / Dick Matena + Bruno De Roover / Douwe Steinoord / Eric Hercules / Wily Linthout / Kees de Boer / Gerard Leever / Daan Jippes / Hanco Kolk / Peter van Leersum / Thom Roep / Dick Matena
Uitgeverij L | 48 p. | € 8,95 (SC) • € 18,95 (HC)
Aanstekelijk
In 2017 vierde Agent 327 zijn vijftigste verjaardag. Zeventien tekenaars en scenaristen werden toen aan elkaar gekoppeld voor hommagekortverhalen die eerst in Eppo en daarna in album verschenen. Dit jaar verschijnt opnieuw zo'n album, deze keer voor de tachtigste verjaardag van Martin Lodewijk. Voor ons volstaat zelfs een geringere aanleiding om uiteenlopende auteurs, elk met hun kwaliteiten, een kortverhaal te laten tekenen en/of schrijven met Martin Lodewijks personages die sowieso nooit vervelen.

Aan elke felicitatie in stripvorm is te merken dat de tekenaars en scenaristen hier veel pret aan hebben beleefd, en dat werkt aanstekelijk op de lezers. Met moddervette knipogen freewheelen ze met de geijkte elementen uit de stripreeks, van de obligate vermomming aan het begin van het verhaal tot het dollen met de rondingen van Olga Lawina. Ofwel voeren ze oude personages op of ze geven een eigen, hypermoderne twist aan het grote voorbeeld, met aandacht voor de (Nederlandse) actualiteit (waarbij het voor een Vlaamse lezer soms een grotere inspanning vergt om te kunnen volgen).

Het niveau van dit tweede album is dermate hoog dat het wel lijkt alsof alle medewerkers willen aantonen dat ze al bij de eerste selectie van twee jaar geleden hadden moeten zitten. Om maar te zeggen dat hier geen reservekandidaten voor zijn opgetrommeld. En ja, de technisch onbeholpen tekeningen van Willy Linthout slaan als een tang op een varken (al gebruikt hij zelf een koe) te midden het begaafdere tekenwerk van zijn collega's. Het gewaagdere toontje maakt veel goed. Lastiger vinden we de bijdrage van Daan Jippes. Die man is een genie, dat geloven we echt, maar wel het soort genie dat in zijn denkprocessen stappen overslaat om tot een vertelling te komen waar wij, als dommer lezertje, geen touw aan vast kunnen knopen. Zijn met ADHD opgejut verhaal maakte ons heel zenuwachtig. Niettegenstaande die hindernis zijn z'n tekeningen een en al vakkundigheid.

Alle tekenaars letten er ook voor op hun eigenheid niet te laten domineren door de figuren en het bronmateriaal waarmee ze eenmalig mogen spelen. Elke tekenaar staat in dit album stevig op zijn benen. Ze verzaken niet aan hun eigen tekenstijl of ze trappen niet in de val om Martin Lodewijk zomaar na te bootsen. Dan zou het geen hommage meer zijn, maar een lullige poging om Martin Lodewijk van zijn troon te stoten. De scenaristen blinken tegelijk uit in originaliteit als dat ze de geest van de ware Agent 327 proberen te vatten dankzij uitgekiende scenario's waarbij in slechts vier pagina's telkens heel wat te lezen valt.

Mocht Lodewijk er ooit mee kappen, weten we niet of zijn eventuele opvolgers uit een van beide jubileumalbums kunnen voortvloeien, maar Uitgeverij L heeft hoe dan ook een dankbaar experiment uitgedokterd. Het valt dan wel tegen dat voor de cover een niet zo beste illustratie van Martin Lodewijk is gebruikt. Het lijkt meer op een onaffe, krampachtig getekende ontwerpversie dan de gedecideerde zwierigheid die we doorgaans van de grootmeester gewoon zijn.
DAVID STEENHUYSE --- april 2019

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: