|
|
KLIK
voor andere strips van
Jordi Lafebre
KLIK
voor andere strips van
Zidrou |
|
|
MOOIE ZOMERS 5
1975, London Calling
Jordi
Lafebre + Zidrou
Dargaud | 56 p. | € 9,95 (SC) |
| De
warmste week |
Er
zijn zomers en er zijn winters. Het zit de Faldéraults
wat tegen. Madeleine is haar werk als schoenenverkoopster
kotsbeu. Even voor sluitingstijd kwam de jongste dochter Pépète
de winkel binnengehold. Er hing een briefje aan de deur dat
haar vader in het ziekenhuis was. Merde... En dat net voor
de feestdagen! Pierre was inderdaad in het hospitaal, maar
zelf was hij ongedeerd. Zijn leermeester Garin, die hem enkele
jaren voordien kwetsend zijn eeuwige assistent had genoemd,
heeft echter een trombose gekregen. Zijn rechterkant is nu
verlamd waardoor hij nooit meer zijn held Zagor zal kunnen
tekenen. Zijn uitgever zit trillend als een espenblad naast
het bed van zijn cash cow. Zeven miljoen exemplaren staan
op het spel. Zeven miljoen in het Frans alleen al. Een flauwe
glimlach komt op het bleke gelaat van Garin als hij Pierre
ziet staan naast zijn ziekbed. Hij wil hem iets zeggen. Thuis
is Louis volop aan het puberen. Hij ontdekt de punk, de meisjes
en vooral The Wall van Pink Floyd. Na lang sparen
heeft hij tickets gekocht voor hun concert in London. Straks
is het zover, maar net nu wil zijn vader de uitgeregende vakantie
van vorige zomer overdoen. Met het hele gezin. Allemaal! The
Happiest Days of Our Lives, my ass.
Al enkele jaren tovert het duo Jordi Lafebre
en Zidrou met hun nostalgiestrip Mooie
Zomers een brede tandpastaglimlach op ons gezicht. Eeuwig
positivisme, naïeve liefde, warme pastelkleurtjes,...
al vier albums volharden ze in hun vrolijkheid. En hoewel
de formule kristalhelder is, blijven we genieten van de reeks.
Net zoals de comedyserie 'Allo 'Allo! zijn de ticks,
vaste gewoontes en pure routine van de Faldéraults
gefundenes fressen voor het succes van de reeks. Het gezin
heeft die ijkpunten nodig om de snel veranderende wereld aan
te kunnen.
Intussen genieten de auteurs volop van hun variaties op hetzelfde
thema. De dialogen blijven knetteren. De tekeningen blijven
je tegemoet lachen. Gelukkig is Zidrou zo slim om elk album
af en toe even uit de band te springen. Nu eens is de dochter
de spilfiguur, dan is het even de omgeving of een kleine gebeurtenis
die het verhaal in gang zet. In dit album verplaatst Zidrou
het hele tijdsframe van de winter naar de winter. Een geslaagde
zet. Het album fonkelt. Enkel de onvervulde verhaallijn rond
Louis kon beter uitgewerkt worden.
Whatever. Deze London Calling is een album
dat je hart doet opgloeien. Zelfs in de winter zomert het. |
|
WOUTER PORTEMAN --- december 2018 |
|
