Mooie Zomers 4
AFGEROND VERHAAL
Mooie Zomers 4
KLIK
voor andere strips van
Jordi Lafebre

KLIK

voor andere strips van
Zidrou
MOOIE ZOMERS 4
1980, Krijger op Rust

Jordi Lafebre + Zidrou
Dargaud | 56 p. | € 9,95 (SC)
Goede luim met vraagtekens
Stormenderhand won scenarist Zidrou zieltjes van stripminnende lezers, maar de laatste tijd moeten we hem in onze besprekingen meer en meer op de vingers tikken voor makkelijkheidsoplossingen en trucjes die ons niet altijd zinnen. We willen het niet zo ver drijven door te beweren dat hij door de mand aan het vallen is, maar misschien moet er op redactioneel niveau bij uitgeverijen wat meer weerwerk geboden worden. Daar denken ze wellicht dat zolang hij verkoopt er niets moet aangepakt worden, maar succes kan rap keren. In het vierde deel van Mooie Zomers brengt Zidrou ons weer in een goede luim, al laten we ons niet zomaar indommelen zonder vraagtekens te plaatsen.

Dit album vertelt over de vakantie van de Faldéraults in 1980. De jaarlijkse vakantie staat voor de deur en deze keer kan dat in een eigen buitenverblijf in de Provence, want de familie kocht een sleutelklare villa die het voor het eerst te zien zal krijgen. Voor een keer haalt Pierre zijn deadline voor hij met zijn gezin op vakantie kan trekken en zijn uitgever belooft hem zelfs een grote oplage met promotionele ondersteuning voor zijn nieuwe superheldinnenreeks. Dan moet hij nog wel een reuzeposter tekenen... een goeie week werk. Verdomd, toch weer een late start. Gelukkig is dochter Julie al oud genoeg om voor chauffeur te kunnen spelen. Pierre komt wel na dankzij het treinticket dat voor Nicoles liefje en rijkeluiszoontje Jean-Manu is bedoeld. Wanneer het gezin herenigd is, blijkt er van een villa geen sprake te zijn. De aannemer vluchtte met de voorschotten naar Tahiti. De Faldéraults zijn niet de enige gedupeerden, maar met hun aanstekelijk enthousiasme om hun vakantie niet te vergallen, maken ze vrienden bij hun nieuwe 'buren' en wordt het alsnog een mooie vakantie. Zelfs Jean-Manu ziet er de geneugten van in en is maar wat blij dat hij zijn vakantie kan doormaken bij het liefhebbende gezin.

Zidrou grossiert in snedige citaten en levenswijsheden om een punt te maken... nogal veel punten. Zijn fichebak met leuke citaten zal nu wel uitgeput zijn. Dat de Faldéraults een vat vol optimisme zijn, wisten we al door de voorgaande delen, ook al slaat het drama soms toe, maar soms kan die blijde boodschap tegennatuurlijk lezen en wordt het snel ongeloofwaardig. Op den duur geloof je dat het optimisme nogal makkelijk grenst aan naïviteit die alleen maar vraagt om bedonderd te worden. De goedaardigheid druipt ook van Jordi Lafebres getekende gelaatstrekken waarbij de emotie "blijdschap" te vaak vastgeroest lijkt. Kan het wat minder? Onze praktisch ingestelde geest wil trouwens nog weten hoe het verder verliep met hun villa en of de aanklacht tegen de gevluchte aannemer gevolg kreeg.

En toch... trappen we nog steeds graag in de trucen van Zidrous foor. Je kan bijna niet anders ervaren dan dat de vrolijkheid van de personages ook afstraalt op de lezer. Bezwaren kan je tijdens het lezen makkelijk van je afschudden als je deel wil uitmaken van de fun. We willen niet het klagend ventje zijn dat aan de kant commentaar staat te leveren en daardoor het plezier van de anderen verpest, als ze al rekening zouden houden met pretbedervers. Gewoon meedoen met de polonaise is echt wel plezanter dan luidop te zeggen hoe stom dat wel is terwijl de rij dansers jou laat zitten. Het grotere plaatje biedt per nieuw album bovendien extra inkijkjes op de levensloop van de personages. Alsof je jaarlijks een fotoalbum mag inkijken of een diavoorstelling mag ondergaan en er een boel anekdotes bij krijgt. Nu krijg je een mooie getekende strip en verneem je niet alleen de verbloemde feiten, maar ook de mindere kantjes, de pech en de tegenslagen.

Volgende afspraak: een kerstvakantie in 1979!
DAVID STEENHUYSE --- juni 2018

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: