Suske en Wiske 84
(oorspronkelijk nummer 30,
eerste druk uit 1957)
(herdrukken met aangepaste cover) |
(krantenaankondiging van 21 januari 1957, niet
opgenomen in de albumuitgave)
In een verborgen Japans koninkrijk bestaat er onenigheid
over wie de troon mag bestijgen. Een duistere figuur in
zwarte kimono wil de mening van een onpartijdige Europese
stem: Lambik! Die ziet zijn stem in de vorm van een microfoon
in een zeepbel verdwijnen. Onze vrienden trekken naar Japan
om Lambiks stem terug te halen. Wie is eigenlijk de drager
van de zwarte kimono? En wie mag de troon van het verborgen
koninkrijk bestijgen?
|
|
 |
Butagasaki:
Beeld van een goede geest wiens naam doet denken
aan butaangasmerk Butagaz. Alleen als het beeld spreekt
kan prinses Sholo-Fly de troon bestijgen, maar het beeld
speelt stommetje. |
 |
Komikio:
Sterrenwichelaar die voor Sholo-Fly de sterren
leest. Manipuleert haar en ook Lambik met zijn 'gave'. |
 |
Sholo-Fly:
Prinses van een door woeste bergen van de beschaving,
in de middeleeuwse tradities gebleven rijk in Japan.Zolang
het beeld van Butagasaki niet spreekt, kan ze haar overleden
ouders niet opvolgen. |
 |
De
stem van Lambik: Nadat Lambik een speciaal kopje
thee drinkt, ontsnapt zijn stem in een ballon. Ziet eruit
als een microfoon. Is even hooghartig als zijn eigenaar.
Krijgt nog gezelschap van Lambks geweten. |
 |
Man
in zwarte kimono: Wil voorkomen dat Sholo-Fly
de troon bestijgt. Bereidt een pakje thee om de stem van
een Europeaan te vangen en het beeld te doen spreken volgens
zijn wil. Is in werkelijkheid Komikio. |
|
| |
Voorafgaand aan de aankondigingsstrook in de krant verschenen
op 18 en 19 januari 1957 twee aankondigingssplaatjes.
Op de eerste wijst Wiske de locatie aan waar het volgende
avontuur zich zal afspelen. Op de tweede moet de lezer
maar zelf de titel van het verhaal bij elkaar puzzelen
want Jerommeke heeft er geen tijd voor. Het gebeurde wel
vaker, maar niet altijd dat er één of meerdere
aankondigingsplaatjes verschenen. De laatste keer gebeurde
bij De Zingende Zwammen in 1960. |
|
 |
"Ik
wou eigenlijk schrijven "Duizend maal bedankt!"
Maar ik ben niet zeker of duizend met een d
of een t geschreven wordt."
Om geen dt-fout te maken,
schrijft Lambik dan maar duizend briefjes met
"Bedankt" erop aan een Japanse schipper
die hem van de verdrinkingsdood redde. |
|
 |
|
