Suske en Wiske 201,
geschreven en getekend
door Paul Geerts
(eerste druk uit 1985) |
(krantenaankondiging van 30 juli 1984, ingekleurd
voor de albumuitgave)
Het dinges is een elektronisch kruipende camera van Miako,
een Japans meisje. Ze wil er foto's mee maken van een Vlaamse
jongen en zijn herdershond omdat haar ernstig zieke zusje
erdoor zou genezen. Onze vrienden willen helpen en beleven
het trieste verhaal van Nello en Patrasche, die na jaren
van armoed sterven in de Antwerpse kathedraal.
|
|
 |
K.C.:
Oftewel Kruipende Camera, een op rupsbanden rijdende
robot met ingebouwde camera die gebeurtenissen uit het
verleden kan vastleggen. Even 'karaktervol' als Wiske. |
 |
Miako
Shakatika: Dochter van een Japanner die K.C.
uitvond. Als fabrieksbaas leidt hij een onderneming voor
elektronische apparaten in Tokio. Komt met K.C. in Hoboken
om haar doodzieke zusje te redden. |
 |
Nello
en Patrasche: Arme jongen met zijn hond. Getalenteerd
tekenaar. Devote bewonderaar van Rubens' schilderij Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart.
Sterft in 1875 samen met zijn hond voor het schilderij. |
 |
Tolleke: Muzikale draaitol die door K.C. gevonden
wordt. K.C. moet haar verliefdheid negeren, zijn taak
gaat voor. Hij redt haar nogmaals van een brand, ze zal
wachten op hem. |
 |
Watanabe:
Industriële spion in opdracht van een concurrent
van Miako's vader. Wil K.C. bemachtigen. Komt tot inkeer
nadat K.C. een kogel voor Miako opvangt. |
|
| |
 Het
in Hoboken gesitueerde verhaal van Nello en Patrasche
komt rechtstreeks uit het boek Een Hond van Vlaanderen
(1872) van de Engelse Marie-Louise de la Ramée
(alias Ouida) dat onder de titel Frandas no Inu onmetelijk
bekend is in Japan. Het is er opgenomen in de klassieke
kinderliteratuur waardoor miljoenen Japanse kinderen vertrouwd
zijn met het verhaal. Het Dreigende Dinges verscheen
dan ook in een Japanse vertaling.
Standaard Uitgeverij publiceerde in 1985 trouwens een
geïllustreerde versie van de originele roman Een
Hond van Vlaanderen met aquarellen van Vandersteen. |
|
 |
"Patrasche...
De mensen hebben ons niet meer nodig... Wij
zullen Hem zien... Het hiernamaals. Hij zal
ons niet scheiden... Hier zullen wij samen sterven..."
Er vloeien nogal wat traantjes
in dit verhaal. Hier beseft Nello dat het einde
nakend is. |
|
 |
|
