Suske en Wiske 100
(eerste druk uit 1969)
(herdrukken met aangepaste cover) |
(start voorpublicatie in het weekblad Kuifje op 26 februari
1958)
Dit verhaal speelt zich af in de zestiende eeuw waarin het
rijk van de Azteken ontdekt werd. De gouverneur van Cuba
wil indruk maken op de Azteken en schenkt hen een verguld
paard. Niet iedereen is echter zo blij met het geschenk.
Onze vrienden raken meer en meer verwikkeld in een gevaarlijke
strijd.
|
|
 |
Axaya:
Hoofdpriester die de komst van de blanken (onze
vrienden en het gouden paard) met lede ogen aanziet. Neemt
de plaats in van de keizer. |
 |
Capitano:
Spaanse kapitein van het schip de Vittorio die
van "een kuststadje der Nederlanden" naar Midden-Amerika
vaart. Werkt voor de gouverneur van Cuba die jaloers is
op de veroveringen van Fernando Cortez. |
 |
Mitlo:
Aztekenjongetje dazt van alles heeft gezien dat
. onze vrienden in gevaar brengt en hen daarvoor waarschuwt.
|
 |
Montezuma: Keizer van de Azteken die onze vrienden
en het gouden paard verwelkomt. Axaya nam echter zijn
plaats in om het paard te offeren. |
 |
Pepita:
Verguld paard, ijdel en elegant. Door de Spaanse
veroveraars bedoeld als cadeau voor de Azteken. Kan dansen. |
|
| |
 Het
duurde een halfjaar na De Groene Splinter totdat
er met Het Gouden Paard weer een Suske en
Wiske-verhaal in Kuifje verscheen. Het werd
ook het laatste. Hoewel Vandersteen al was begonnen aan
De Sonometer (een verhaal over geluidsoverlast
en een uitvinding van professor Tellenbol, zie fragment
hierboven) kwam de samenwerking met Kuifje tot
een einde. Studio Vandersteen moest verder uitgebouwd
worden na het vertrek van Karel Boumans (die samen met
Eduard De Rop Het Gouden Paard inktte) in 1959
terwijl Vandersteen net meer reeksen wilde publiceren.
Ook het negatief gedoe achter de schermen van Kuifje
speelden mee in zijn beslissing. Hergé kon het
moeilijk verkroppen dat Suske en Wiske in polluitslagen
hoger scoorde dan zijn eigen Kuifje en er waren
meningsverschillen met Edgar-Pierre Jacobs. Hij kon Vandersteen
niet uitstaan en nam het hem kwalijk dat hij de plot van
Het Raadsel van Atlantis zou hebben gestolen
voor het thematisch verwante De Gezanten van Mars.
Jacobs veranderde daarop zijn eigen verhaal. Door twisten
over het copryight tussen Standaard Uitgeverij en Le Lombard
verscheen het album nooit in de blauwe reeks. Het duurde
tot 1969 tot het verhaal in verkorte vorm als nummer 100
een plaatsje vond in de reguliere, rode reeks. |
|
 |
"Niet
'poteren' tijdens een optreden! Afwerken!"
Pepita dwingt danspartner
Lambik tot een grote spreidstand. En dat doet
pijn aan de onderrug. |
|
 |
|
