Uit:
Op het Eiland Amoras (1945) Een bijna-verdrinking en een
omver gelopen palmboom door Wiskes toedoen. Aangename kennismaking!
Het vinnige baasje Suske houdt er wel een vriendschap voor het
leven aan over met Wiske. De rollen zijn meteen uitgezet: Wiske
draagt de broek, ze is manipulatief en weet hoe ze Suske moet
bespelen. En Suske luistert. In de loop van de verhalen verliest
de voor vrijheid vechtende jongen
op het eiland Amoras steeds meer bravoure. En zeggen dat hij
in dit verhaal nog met Wiske in de koffer dook!... Heus waar,
de twee raken door Jef Blaaskop opgesloten in een houten kist.
Op het einde kust Suske zijn nieuwe maatje vol op de mond nadat
hij dagenlang op een verlaten eilandje verbleef. Pure vriendschap,
of toch een beetje meer?