|
|
Hebt u ooit strips gelezen?
"Zeker. Ik denk dat ik een klassieke, Belgische vooropleiding heb gehad. Toen ik nog in een buggy zat en dus nog geen letter kon lezen, kochten mijn ouders op vakantie goedkope Franse, Duitse en Spaanse strippockets die ik alleen al om de plaatjes fascinerend vond. Later begon ik aan de collectie van mijn pa die hij in die tijd uitbreidde door de canon te kopen in mooi uitgegeven banden. Het begon met Jommeke maar die was me toch al snel te braaf. Asterix, Suske en Wiske, Lucky Luke, Nero, Guust, Robbedoes en Kwabbernoot en De Rode Ridder legden een goede basis. Later kwamen daar Kuifje, Kiekeboe, Biebel, Sam, Blake en Mortimer, Urbanus, Durango en Corto Maltese bij. Studieontwijkend gedrag in de eerste jaren aan de universiteit zorgden voor een heropleving. Ik las hele collecties Storm, Thorgal, begon met Largo Winch en kocht af en toe een prikkelend deeltje van de Sombrero-reeks."
Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Ik denk dat Het Gele Teken van de Blake en Mortimer-reeks wel als een hoogtepunt in mijn stripleeservaring mag gelden. Strak gecomponeerd, minutieus verzorgde tekeningen en alls very, very, British indeed. Veel uit het stiff upperlip-repertoire kan me nog steeds bekoren. Tegelijk is het een enorm escapistisch boek. Politieke problemen, gedoe met de vrouwen, zelftwijfel, het is de helden volledig vreemd. Verder is Nero het meest interessante strippersonage uit Vlaanderen. Een vreemd soort eigenheimer met absurdistische trekken, volstrekt authentiek, eigenzinnig en zeer genietbaar. En Sam vond ik mooi."