Geert van Istendael
(auteur van De iguanodons van Bernissart, Arm Brussel, Vlaamse sprookjes, Altrapsodie, Taalmachine, Alfabet van de globalisering, Gesprekken met mijn dode god, Sociale zekerheid en andere gedichten, Tot het Nederlandse volk,...)

 
  LAATST VERSCHENEN BOEK:
Het Belgisch labyrint (geheel herziene editie), uitgeverij Atlas
 


Hebt u ooit strips gelezen?

"Ja, heel veel. Suske & Wiske, Nero, Kuifje, Guust Flater, Fritz the Cat, om er maar enkele te noemen. Recenter, onder invloed van mijn dochter, Le Chat du Rabbin en die reeks over een dorpje in de provincie Québec. Liefst grappig. Ha ja, en natuurlijk alles van Heer Bommel. Dat laatste is een geval van verslaving."

Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Heer Bommel, wegens taalgebruik en combinatie heldendom-onhandigheid."

Wat is de laatste strip die u hebt gelezen?
"Het Zingende Nijlpaard, omdat mijn kleinkinderen dat ding aan het lezen waren. Nostalgie natuurlijk."

Hebben strips ooit uw werk beïnvloed?
"Jazeker. Ze hebben me een verhaal leren vertellen. Taalgebruik vooral beïnvloed door Marten Toonder, alweer Bommel dus. En dan hebben ze me geleerd het leven op te vatten aan de luchtige kant, zeker als het over ernstige zaken gaat."

Zijn strips literatuur of entertainment?
"Wat is het verschil? Ik geloof niet in hoge of lage cultuur. De dingen moeten goed gemaakt zijn, punt. En dat geldt zowel voor Kafka als voor De Smurfen. Voor smartlap en Bach. Enzovoort. Wist u trouwens dat Kafka de gewoonte had zijn verhalen voor te lezen aan zijn vrienden? Hij bracht ze zo verdomd geestig dat ze op de grond lagen van het lachen."