F. Starik
(auteur van Nepvuur, Maximaal, Mijn Leven Als Museum, Nieuwe Vleugel, Simpele Ziel, Rode Vlam, De verdwijnkunstenaar, Songloed, De gastspeler, Victoria, Een laatste kontje naar God,...)

 
  LAATST VERSCHENEN BOEK:
Een steek diep, schetsen van verloren levens, uitgeverij Nieuw Amsterdam

WEBSITE:
www.starik.nl
 

Hebt u ooit strips gelezen?

"Hoogst zelden. Mijn lief heeft de Donald Duck, daar lach ik wel eens mee. Met het feit dat zij de Donald Duck leest. Verder zie ik wel cartoons in kranten."

Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Geen idee dus. Ik herinner me een plaatje van een kleuter die een pistool tegen zijn hoofd zet. Het onderschrift luidt: 'Wat nu kleine man?' Dat zeg ik nog altijd graag. Wat nu, kleine man? En dan zie ik die kleuter daarbij."

Wat is de laatste strip die u hebt gelezen?
"Geen. Ik heb er simpelweg een blinde vlek voor, zoals er mensen te vinden zullen zijn die nooit naar popmuziek luisteren, of nooit een dansvoorstelling bezoeken."

Hebben strips ooit uw werk beïnvloed?
"Neen."

Zijn strips literatuur of entertainment?
"Niet alle tekst wordt tot de literatuur gerekend. Dus dat hoeven wij ook niet te doen met alles wat getekend wordt. Maar iemand als Gummbah mogen wij zeker tot het domein der hogere kunsten rekenen. Dit zal met oneindig veel meer strips het geval wezen. En wat is het onderscheid? Wat wij literatuur noemen is ook entertainment, hooguit een superieure vorm van entertainment. Achterham is ook maar ham."