Els Beerten
(auteur van Scenes, Twee kastelen, Een buik om in te kruipen, Mijn hoofd zit te vol, Mijn tweede solo, Wat een stomme meester!, Simon, Grote kleine broer, Voorbij de blauwe lucht, In het donkeruis het veilig, Lopen voor je leven,...)

 
  LAATST VERSCHENEN BOEK:
Allemaal willen we de hemel, uitgeverij Querido

WEBSITE:
www.elsbeerten.com
 
Hebt u ooit strips gelezen?
"Massa's en massa's."

Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Vanaf mijn acht jaar mocht ik maandelijks een stripalbum kopen. Die keuze was nooit moeilijk. Ik was een grote fan van Jommeke. We hadden thuis Het Volk, en elke dag las ik een deel van de strip in de krant, ik verslond ook elke woensdag de Kapoentjeskrant. Het is ook in die krant dat mijn allereerste verhaaltje ooit verscheen, net als een cartoon die ik ooit maakte en daarvoor 100 fr ontving, een geweldig cadeau voor een kind van die tijd.
Elke maand kocht ik dus een album van Jommeke.Op Heksenjacht was de absolute topper omwille van zijn hoog thrillergehalte. Jommeke was een gigantisch cadeau voor een kind van mijn tijd. Jef Nys slaagde erin ons een wereld aan te bieden waarin alles mogelijk was. Het gaf ons als kind het gevoel van onbegrensdheid, het bleek een onschatbare voedingsbodem om gretig en gulzig zelf de wereld in te trekken.
Die papieren held werd bovendien mijn eerste lief. Ik was amper acht, wist niks van de liefde, maar Jommeke kon me een heel warm gevoel in mijn buik geven. Ik herinner me levendig de passage dat hij aan de pijp van zijn vader trok en flauwviel. Annemieke en Rozemieke namen hem in hun armen (jaloers dat ik was) en legden hem — nog steeds buiten bewustzijn — voorzichtig op het tapijt neer. Aah, die totale overgave!!
Een jaar of zo later schreef ik een brief naar Jef Nys en vroeg om een foto van Jommeke. Hij stuurde mij er meteen een terug, een echte foto was het, hij zit aan tafel, met Jommeke en Filiberke naast zich. Ik heb de foto meteen achter glas gestoken (klik op nevenstaande foto voor een groter versie). Ze staat nog altijd op de vensterbank in mijn werkkamer, tussen de foto's van al mijn dierbaren.
LEES VERDER >