|
|
Hebt u ooit strips gelezen?
"JA!"
Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Ik kies eigenlijk niet zo graag. Hou erg van mangastrips, maar ook van historische stripverhalen. Vroeger las ik Suske en Wiske, een vriendin had er stapels van. Heerlijk, even de werkelijkheid vergeten. Nu is Tante Patent en de grote Sof van Annie M.G. Schmidt, illustraties door Fiep Westendorp favoriet. Die las ik met mijn kinderen. Ik vond het ook als volwassene een feest om te lezen. Het is namelijk geen kinderboek. Omdat het een boek is voor kinderen vanaf tien jaar, en veel, veel ouder. Schmidt nam kinderen serieus, en dat deed ze niet door op een Kabouter Plop-manier kinderen toe te spreken, maar als zelfstandige wezens. De opstandige en niet-correcte mening van Annie mis ik nog dagelijks. Ze was kritisch, maar dan wel met humor.'"Schoppen als er iets te schoppen valt en slaan als er iets te slaan valt', welk kind (en volwassene die nog weet hoe het was om te ontdekken dat volwassenen ook liegen) leest zo'n zin nou niet met een grote grijns op het gezicht?"
Wat is de laatste strip die u hebt gelezen?
"Donald Duck (wekelijks)."
Hebben strips ooit uw werk beïnvloed?
"Ja, omdat strips kinderen wel serieus nemen. De link met mijn werk als auteur van rouwboeken: er wordt veel te veel over kinderen en jongeren gepraat, en nauwelijks met kinderen en jongeren. Strips worden gemaakt door creatieve beelddenkers. Volwassenen die niet vergeten zijn hoe het was om kind te zijn. Gelukkig verschijnen er ook steeds meer strips over rouw en verlies. Je kunt je verhaal soms veel beter kwijt in een strip, dan alleen in woorden."
Zijn strips literatuur of entertainment?
"Strips zijn als boeken: sommigen zijn literair, anderen zijn kunstzinnig, derden zijn ordinair en plat. Als het leven zelf eigenlijk."