Stripspeciaalzaak.be > Robert en Bertrand

Samenvatting
Na een audiëntie met onderdanen spelen Joeki, Robert en Bertrand met tinnen soldaatjes. Joeki zou willen dat ze leefden. De oude dienstmeid Miranda waarschuwt en vertelt het verhaal van tovenaar Anapest, die in de ban raakte van zwarte magie. Hij werd in een grot opgesloten en Robert en Bertrand gaan die zoeken. Ze openen een onbeveiligde kluisdeur en laten per ongeluk Anapest vrij. Miranda verandert plotseling in een mooie blondine en dringt in de grot door. Ze schakelt Anapest wederom uit (zoals ze vroeger al eens had gedaan) en de tovenaar wordt in een kist opgesloten. Miranda blijkt eeuwenoud te zijn. Ze is uitgeput, nadat ze een ring heeft gegeven die hen zou kunnen redden. Nu ontsnapt Anapest als geest. Hij valt het kasteel aan. Daar tovert hij demonen en beesten tevoorschijn uit een schilderij met als doel om Miranda aan te vallen. Hij weet haar uit het kasteel te ontvoeren. Robert en Evelyne dringen de grot binnen. Miranda wil niet aan Anapest toegeven, hoewel hij haar in ruil jeugdige schoonheid aanbiedt. Evelyne wordt door een stommiteit van Robert gevangen genomen. Met behulp van de magische ring wekt Robert de tinnen soldaatjes tot leven om geen mensen te hoeven opofferen om Anapest en zijn monsters en demonen te verslaan. De soldaatjes beginnen elkaar te bevechten, maar Bertrand grijpt in. Joeki neemt ze mee in een grote doos en ze worden de grot ingelaten, waarna de monsters op de vlucht slaan. Dankzij de liefde voor Evelyne weet Robert Anapest te verslaan, maar nu neemt de ring bezit van hem. Bertrand zet Robert weer met beide benen op de grond. Anapest richt zich op, maar Miranda weet hem met behulp van liefde te overmeesteren. De tinnen soldaatjes en de ring worden omgesmolten. Er komt een grote tinnen soldaat met een hart uit de ketel tevoorschijn.

Thema
Fantasy. Het bij elkaar geraapte verhaal over een eeuwenlang gevangen zittende tovenaar die ontsnapt en allerlei slechte dingen wil uithalen, is veel meer geschikt voor de reeks Suske en Wiske.

Locatie
Moldavië, Narkov en omstreken.

Periode
Niet nader gespecificeerd. Eind negentiende eeuw, rond de eeuwwisseling.

Vermomming
Miranda als vrouw met kapmantel.

Redding
Geen.

Bijzonderheden

Tinnen soldaatjes, miniatuurfiguren, zijn populaire verzamelobjecten. Ondanks de naam bestaan ze meestal uit een legering van lood en tin. Ze worden in een malletje gegoten en na stolling eventueel beschilderd. De Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen (1805-1875) schreef in 1838 De Standvastige Tinnen Soldaat, “een sprookje over een speelgoedsoldaatje met één been dat verliefd wordt op een papieren ballerina.”(1)
Joeki is hier helemaal ’t Prinske, de hoofdpersoon uit de gelijknamige gagserie van Willy Vandersteen over een jonge prins en zijn butler, die in de periode december 1953 tot november 1959 verscheen in het weekblad Kuifje. Later verschenen er zes albums van.
Bij zijn audiëntie speelt Joeki een wijze rol in navolging van de oudtestamentische koning Salomo(n), die van 972 tot 932 vóór Christus koning van Israël was.

Joeke met een uniform dat op dat van 't Prinske gelijkt terwijl hij een salomonsoordeel moet vellen.

Een vorst die met speelgoedsoldaatjes speelt, is niet uniek. Joeki is nog een puber, maar ook de Russische tsaar Peter III (1728-1762, tsaar van 5 januari tot 9 juli 1762) had een gelijksoortige hobby. Peter hield zich zeker als kroonprins meer bezig met deze soldaatjes en met minnaressen dan met zijn vrouw, die er overigens ook diverse minnaars op nahield. Zij zette hem in een staatsgreep af, waarna hij acht dagen later werd vermoord. Deze Sophie Augusta Frederika von Anhalt-Zerbst (1729-1796), met wie hij in 1745 in het huwelijk was getreden, volgde hem op en zou bekend worden als Catharina II de Grote, tsarina van 1762 tot haar dood in 1796.(2)
Geen Nummer 17, geen slak.
De vaste leus wordt ditmaal op pagina 14, prenten 1 en 2, geuit en op pagina 24, prent 10.
Een anapest is een versvoet van twee lettergrepen zonder klemtonen, gevolgd door één lettergreep met een klemtoon.(3)
Een woordgrapje op pagina 12, prent 10: de ene wachter heet Snoth Nös (snotneus), de andere Droll Ehwiet (drollewiet). Op de volgende twee prenten loopt Anapest net als Jezus Christus over water.

Miranda heeft geen last van een eventueel kwade invloed van de ring (pagina 7, prenten 7 en 8).
Er gaat iets essentieels mis in het scenario. Op pagina 27, prent 10, is Miranda opeens terug in het kasteel van Narkov. Op pagina 17, prent 7, is ze echter door Anapest naar de grot ontvoerd. Op pagina 25, prent 6, ligt ze daar nog op bed. Dat is het bed uit de grot en niet dat waar ze in het kasteel te Narkov in lag. Zie voor haar bed in het kasteel pagina 12 (prent 7), pagina 14 (prent 10), pagina 15 (prent 1), pagina 16 (prent 2) en pagina 17 (prent 4).
De demonen en monsters zouden geïnspireerd kunnen zijn door schilderijen van de Bossche kunstschilder Jheronimus (Jeroen) Bosch (1450-1516) en/of door het doek De Val der Opstandige Engelen (1562) van de in Breda of Breugel geboren Pieter Bruegel de Oude (1525/1530-1569).

Schilderij boven: De Val der Opstandige Engelen (Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel).

Een spreekwoord op pagina 29, prent 5: “Dood en verderf zaaien”.
In dit album blijkt Bertrand tot tweemaal toe slimmer dan Robert, op pagina 5, strook 2, en op pagina 29, prenten 2, 3 en 4.

NOTEN