|
|
Samenvatting
Robert en Bertrand redden Carol Bellomy uit een kelder in de riolen van Antwerpen. Haar vader, de Britse archeoloog professor Bellomy, heeft op het Colombiaanse eiland Isla del Canas diverse vondsten gedaan, geraamten van Spanjaarden, helmen, kurassen, beeldjes, potten, een stenen tablet, een versierde waterkan (die lijkt op Sumerische vondsten) en als klapstuk een half metalen doodshoofd, verpakt in lood. De jacht op de ontvoerders leidt hen en Nummer 17 naar de mysterieuze misdadiger Sluikhaar. Carol wordt wederom ontvoerd, maar ditmaal bij de geldoverdracht bevrijd. Sluikhaar weet te ontkomen. Na het overlijden van professor Bellomy — veroorzaakt door de schedel — besluit Carol een expeditie uit te rusten om het geheim van het doodshoofd met de metalen schedel in Colombia te gaan achterhalen. Dan duikt de mysterieuze figuur Hernan op, die door Carol als stuurman wordt aangenomen. Hernan blijkt Sluikhaar te zijn...
Thema
Jacht op archeologische vondsten. Ontvoeringen. |
Locatie
Antwerpen. Kalmthoutse Heide. Colombia.
|
Rozemarijn gaat genieten van een warm bad, waarbij het warme water uit de kraan komt, via een geiser aan de muur (pagina 14, prent 5). |
Periode
Sowieso ruim na 1884. Toen werd de NMVB opgericht, de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen, het Belgische nationale streekvervoerbedrijf dat tot 1991 bestond.(1)
In huize Bellomy zien we een ligbad met een geiser, die als normaal wordt beschouwd. De eerste geiser werd in 1868 ontworpen door Benjamin Waddy Maughan, een Britse huisschilder. De geiser in het album oogt veel moderner en zou van de Duitse ketel- en pompenmaker Johann Vaillant (1851-1920) kunnen zijn, baanbrekend vernieuwer van verwarmingstechnologieën. Hij ontwierp in 1905 de eerste geiser voor aan de muur. De ketel in het album is echter nog moderner.(2) Dat suggereert vele jaren ná 1905. Zie ook de besprekingen van de delen 42 en 58.
Vermomming
Hernan/Sluikhaar als schaapherder en als gemaskerde man. Bertrand als spook.
Redding
Op pagina 2 redt het tweetal Carol Bellomy, de ontvoerde dochter van een archeoloog.
Bijzonderheden
- Nummer 17 maakt niet eens meer aanstalten de vagebonden te arresteren.
- De buurtspoorweg (pagina 8) is het voormalig nationaal streekvervoerbedrijf van België. De taak bestond uit het aanleggen van tramwegen in gebieden die niet per trein zouden worden ontsloten.(3)
- De Arawak-indianen bestaan echt. Ze wonen in het Caraïbisch gebied en in delen van Zuid-Amerika.
- Professor Bellomy heeft kunstvoorwerpen meegenomen van Isla del Canas (pagina 4, 6). Dat zou anno 2021 niet meer kunnen. Op pagina 6 komen al verwijzingen voor naar de paleocontacthypothese: het veelbesproken doodshoofd, de stenen tablet en de versierde waterkan.
- De half-metalen schedel is ontleend aan de kristallen schedels die in de tweede helft van de negentiende eeuw opdoken. Vele daarvan bleken vervalsingen.(4)
|
Boven: Professor Bellomy nam kunstvoorwerpen mee uit Isla del Canas (pagina 4, prent 10, en pagina 6, prent 10). Linksonder: Kristallen schedel in het British Museum, aanwinst uit 1898 (foto: Vassil).(5) Rechtsonder: Het deels metalen doodshoofd (pagina 6, prent 5). |
NOTEN
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationale_Maatschappij_van_Buurtspoorwegen
- https://biographical_history.enacademic.com/856/Maughan%2C_Benjamin_Waddy
https://nl.wikipedia.org/wiki/Johann_Vaillant
https://www.vaillant.nl/over-vaillant/wie-zijn-we/geschiedenis/history-199507.html
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationale_Maatschappij_van_Buurtspoorwegen
- Jane Walsh, Legend of the Crystal Skulls, https://archive.archaeology.org/0805/etc/indy.html en Jane Walsh, The Skull of Doom, https://archive.archaeology.org/online/features/mitchell_hedges/
- https://commons.wikimedia.org/wiki/File:British_Museum_Crystal_Skull_26072013_02.jpg
|
|