Samenvatting Robert en Bertrand arriveren in Frovania om Nina, de achttien jaar geleden ontvoerde dochter van mevrouw Velrinck op te sporen. Commandant Ferno van het garnizoen grenswachters belooft hulp. Bij de Bjordars redden ze Marsha, haar moeder Romis en hun schapen van een sekte. Ze kunnen daar logeren. Marsha’s vriend Lonard blijkt op de vlucht, omdat hij verdacht wordt van moord op de archeoloog professor Sandrel. De sekte onder leiding van Tzana terroriseert de streek en de Bjordars. Lonard komt achter hun plannen, licht de soldaten in en wordt gevangen genomen. Mevrouw Elna Ferno laat hem echter vrij. Marsha en Romis worden overvallen en Marsha ontvoerd. Achter sekteleidster Tzana blijkt Elna verscholen te gaan. De sekte was een dekmantel om de Bjordars te verdrijven en hun verdwenen schat te zoeken. Deze schat hadden ze in de middeleeuwen, toen ze nog een nomadenvolk waren onder leiding van de tovenaar Zabor, bij elkaar geplunderd. Uiteindelijk weten Robert en Bertrand dit alles te verhinderen, nadat de boeven de schat hebben gevonden. Marsha blijkt verder de ontvoerde Nina te zijn en zij en Lonard vertrekken met Robert en Bertrand naar België.   Thema Zoektocht naar lang geleden ontvoerd meisje. Whodunnit. Sekte als dekmantel voor boevenbende op schattenjacht. Vervolg op deel 49.

Locatie
Frovania (fictief), België.

Periode
Eind negentiende eeuw.

Vermomming
Elna Ferno als Tzana.

Redding
De eerste redding vindt pas plaats op pagina’s 5 en 6: Marsha, Romis en hun schapen van een boevenbende. Hierdoor kunnen Robert en Bertrand een intrek nemen bij de twee dames.

Bijzonderheden

• De herbergier en de taxichauffeur hebben een identiek gilet aan en dragen ook een zelfde fez.

Links: De herbergier draagt een opvallend gilet plus een fez (pagina 1, prent 9). Rechts: De taxichauffeur is precies hetzelfde gekleed (pagina 2, prent 3).

• Het gesprek onder vier ogen op pagina 14 (laatste twee prenten) tussen commandant Ferno en zijn vrouw Elna kan niet kloppen. Dit zijn namelijk de twee bendeleiders. In het onderlinge gesprek lijken ze eerlijke mensen. De besproken aanval was juist bedoeld te mislukken. Verder heeft Elna Lonard doelbewust uit de gevangenis laten ontsnappen met medeweten van haar man (pagina 21, prent 7).

Boven: Er is niemand bij, waarom dan een gesprek dat tussen eerlijke mensen lijkt te gaan. Elna zelf liet Lonard vrij, met medeweten van haar echtgenoot (pagina 14, prenten 11 en 12). Linksonder (eerste twee prenten): Hiermee wordt Elna's uitspraak op pagina 14 totaal ongeloofwaardig (pagina 20, prenten 5 en 6). Rechtsonder (laatste prent): Ook deze bekentenis doet totaal afbreuk aan de  twee prenten van pagina 14 (pagina 21, prent 7).

• De Frovaniaanse naam Tzana betekent in het Vlaams (“jouw taal”) Nina, aldus Lonard (pagina 8, prent 11, en pagina 21, prent 2). Daarom verdenken Robert en Bertrand de vroeger ontvoerde Nina ervan nu de leidster van de sekte/boevenbende te zijn (pagina 9, prent 4, en pagina 15,  prent 3).
• De combinatie Tzana en Nina is bijna een anagram van de republiek Tanzania, wellicht daaraan ontleend.
• Van de grote nomadenstam die de Bjordars in de middeleeuwen waren, is nu maar een relatief klein deel over dat leeft als schapenfokkers. De Bjordars blijken echter nog maar vrij kort gedomesticeerd, aangezien ze enkele tientallen jaren geleden nog “een rauwe bende” waren, aldus Romis. Nog korter, want Nina werd achttien jaar geleden door de Bjordars ontvoerd.
• De Wraak van Zabor is eigenlijk een misleidende titel. Het is een dekmantel die de sekte/boevenbende onder leiding van Tzana (Elna Ferno) gebruikt om de Bjordars te terroriseren, omdat zij Zabors wetten zouden hebben verloochend (pagina 6, prent 11). In werkelijkheid willen ze de Bjordars verdrijven om zo de middeleeuwse schat, de vrucht van de toenmalige strooptochten, op te kunnen sporen.
• De schat is overigens maar schamel: één enkele kist, die ook nog door drie man vrij gemakkelijk te tillen lijkt (pagina 23, prent 7). Zo zwaar kan de kist dus niet zijn. Als dat het resultaat is van vele jaren lang plunderen, dan is de buit zeer mager te noemen.

Een niet zo indrukwekkende schat.

• Eigenlijk is het verhaal een western die speelt in Oost-Europa. De voorheen vijandige Bjordars — vergelijk met een indianenstam — leven in een reservaat. De grenswachten zijn de cavalerie, met als uitvalsbasis een fort. Een schattenjacht komt ook in diverse westerns voor, de bekendste zijn The Treasure of the Sierra Madre (1948), Der Schatz im Silbersee (1962), The Good, the Bad and  the Ugly (1966) en MacKenna’s Gold (1969).
• Geen slak om commentaar te leveren.