|
|
Lady
S.
gepresenteerd door Diederik Van de Velde |
|
|
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU
Eerste
verschijning: 2004 • Laatste verschijning:
heden
Tekenaar: Philippe Aymond
Scenarist: Jean Van Hamme / Philippe Aymond |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Steve Rowland,
Jason Fly, Jason Mac Lane, Kelly Brian, of Jason Mullway (XIII),
Rani of toch Jolanne (Rani), Suzan Fitzroy of Shanja Rivkas
(Lady S.)? Zeggen dat scenarist Jean Van Hamme
graag een zoektocht naar identiteit in zijn strips integreert, is
een deur intrappen die al geruime tijd volledig openstaat. Wanneer
hij, in 2004, deze laatste zoektocht creëert, heeft de tot succesauteur
getransformeerde bedrijfsleider onder meer al Thorgal, Largo
Winch en XIII op zijn actief. Albums over de haute finance
(Largo Winch) of spionagethrillers (XIII, Wayne
Shelton) zijn hem niet vreemd, maar met Lady S. betreedt
Van Hamme de wereld van de diplomatie. De Lady S. die uit zijn pen
stroomt, is een gewiekste diplomatendochter — preciezer: adoptiedochter
— met een verleden dat haar dreigt in te halen.
Jean Van Hamme kiest ervoor zijn nieuwe personage onder te brengen
bij uitgeverij Dupuis, de uitgeverij waar hij een
tijd CEO was en waar ook Largo Winch deel uitmaakt van de
catalogus. De uitgeverij gaat op zoek naar een geschikte tekenaar
om Lady S. vorm te geven. De reeks wordt voorgesteld aan
Philippe Aymond die hierover niet lang hoeft na te
denken. De in 1968 geboren tekenaar, begonnen als inkter van Ravian-tekenaar
Jean-Claude Mézières, heeft op dat
moment (het niet volledig vertaalde) ApocalypseMania lopen
als bekendste reeks. Aymond denk een tijd lang na over het uiterlijk
van zijn eerste vrouwelijke hoofdpersonage. Zijn oorspronkelijke idee
om Lady S. te modelleren naar actrice Julia Roberts
laat hij al gauw varen. Lady S. wordt uiteindelijk een blondine met
een opvallende moedervlek op de wang. Die moedervlek is geen toevallige
keuze, maar een visueel herkenningspunt tijdens (de aanvankelijk vaak
gebruikte) flashbacks.
De keuze voor Dupuis heeft als logisch gevolg dat Lady S.
al van bij aanvang van de reeks in Spirou / Robbedoes
terechtkomt. De voorpublicatie van het eerste album siert meteen de
cover van het magazine op 7 juli 2004. Nog zeven volgende keren haalt
Lady S. de cover van Spirou, een (voorlopig?) laatste verschijning
in 2016. Lady S. en Spirou is dus een geslaagd huwelijk.
Desalniettemin is er in 2012 een geval van censuur. Een badkamerscène
uit Staatsraison (deel 8) haalt wel het album, maar niet
de voorpublicatie in het familieblad.
Naarmate de reeks vordert, verandert het beroep van Lady S. meermaals,
maar de reeks blijft, trouw aan haar DNA: de nadruk leggen op actie
en de link met de diplomatie.
Als voorbereiding op zijn (strip)pensioen geeft scenarist Jean Van
Hamme steeds meer van zijn reeksen uit handen. Voor het
Leven van een Vrouw (deel 9) is Van Hammes laatste Lady S.-verhaal.
Philippe Aymond heeft dan al geproefd van het scenarioschrijven —
Highlands, in het Nederlands uitgegeven in 2014 en 2015 —
en is sindsdien solo verantwoordelijk voor Lady S. |
|
|
|
|
|
|
|