 |
De
Onnoembaren gepresenteerd door Wouter Adriaensen |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1980 • Laatste verschijning: 1982 Tekenaars: Didier Conrad, Yann Scenarist: Yann |
 |
 |
 |
| Het begon
nochtans zo goed. De twee jonge snaken hadden al een paar verhalen
gemaakt en stelden nu voor om de redactie uit de nood te helpen. Met
het overlijden van Victor Hubinon was immers piloot
Buck Danny uit het blad verdwenen. Maar kijk, die twee Franse lefgozers
hadden al een alternatief. Chuck Willys, kapitein bij de US Army,
genoemd naar en met het uiterlijk van een tank. En een cover, met
de held hangend aan een parachute in een boom, een inlandse schone
aan de ene arm, een blokkerende mitrailleur in de andere hand en een
vervaarlijk uitziende krokodil die snel nadert. Dus krijgen Didier Conrad en Yann de kans om een nieuwe strip te beginnen in Robbedoes. Maar de twee rebellen kunnen het niet laten. In het tweede plaatje wordt Willys platgereden door een jeep. Zijn rol wordt overgenomen door drie antihelden, die in niets laten blijken dat ze hun legerdienst aan het vervullen zijn: de naïeve dwerg Tim, de cynische homoseksueel Tony en de vulgaire dikzak Mac. Onnoembare personages, volgens de oude garde van het weekblad. Van de kolder in het eerste verhaal gaat het via de Japanse spooksoldaten in Shukumeï naar steeds duisterdere en cynischere strips. Ondertussen maken Yann en Conrad ook hun beruchte Les Hauts de Page. Bovenaan de pagina's van Spirou (niet in Robbedoes) ridiculiseren ze hun collega's, en met name dinosaurussen zoals Roger Leloup, Lucien Degieter en Mittéï. Gelukkig worden ze voorlopig beschermd door uitgever Charles Dupuis, hoofdredacteur Alain De Kuyssche en André Franquin zelve. Het bekendste verhaal van De Onnoembaren is ongetwijfeld Gele Geschiedenis, waarin we kennismaken met Macs grote liefde Alix. Opnieuw gaan Yann en Conrad braaf van start en opnieuw ontaardt het al snel in een mengelmoes van seks, geweld en cynisme. Na 46 pagina's worden de auteurs en de hoofdredacteur de laan uit gestuurd. Het verhaal eindigt abrupt met een gekunstelde tekst bij het laatste plaatje. Gele Geschiedenis verwerft de daarop volgende jaren een cultstatus doordat het zo vaak in zoveel verschillende vormen wordt uitgegeven, met telkens andere inkleuringen, lengtes en zelfs scènes. Twaalf jaar na het einde van Gele Geschiedenis krijgen Yann en Conrad van uitgeverij Dargaud de kans hun geliefde reeks opnieuw op te pikken. Met vier nieuwe verhalen vervolledigen ze de Hong Kong-cyclus waarvan Gele Geschiedenis (in opnieuw een aangepaste versie) het begin vormde. Daarna volgen nog twee driedelige cyclussen, een in Korea en een in Amerika, en Witte Tijgerin, een spin-off over de voorgeschiedenis van Alix. |
 |
 |