 |
Agent
212 gepresenteerd door Diederik Van de Velde |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1975 • Laatste verschijning: heden Tekenaar: Daniel Kox met assitentie van Thierry Capezzone, Laurent Carpentier Scenaristen: Raoul Cauvin, Daniel Kox |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
| Zelfs wie
corpulent is, begint mager aan het leven. Neem dat maar voor waar
aan. Als het zelfs geldt voor Agent 212 dan is het meer dan een evident
promopraatje van een diëtist(e). De eerste schetsen tonen een
mager(der) figuurtje, een agent die langzaam naar zijn gekende proporties
is gegroeid. De dan nog magere Agent 212 ontstaat in 1975 omdat tekenaar Daniel Kox aan het wachten was. De in Ottignies geboren Brusselaar legt reeds vroeg de fundamenten voor zijn tekenaarscarrière. Het is in Samedi-Jeunesse, het in 1957 gestichte maandelijkse stripblad, dat de jonge Kox zijn eerste creatie mag publiceren:Vladimir et Firmin, een gagstrip over een stroper en een boswachter. Een volgende grote stap maakt Kox wanneer hij aan de slag mag bij Dino Attanasio als decortekenaar en inkleurder voor Spaghetti. De overstap naar uitgeverij Dupuis en zijn magazine Robbedoes/Spirou luidt een volgende fase in voor Kox. Er in 1974 binnengeloodst door Peyo werkt hij onder meer mee aan Bram Jager en zijn Buur, door Francis en Maurice Tillieux. Eigenlijk wil hij met de Smurfen-tekenaar zelf aan de slag, maar die is te drukbezet. Wat Kox aanvankelijk als een wachttijd beschouwt, brengt een onverwacht gevolg met zich mee. Na wat aandringen legt Raoul Cauvin een personage voor: een niet al te snuggere agent. Spirou-hoofdredacteur Thierry Martens is aanvankelijk sceptisch, maar de verkoopcijfers geven hem later ongelijk. Op 12 juni 1975 verschijnt de eerste Agent 212-gag in Robbedoes. Wat oorspronkelijk bedoeld is als een tijdelijk project zou een carrièrevullende reeks worden voor Daniel Kox. Een eerste albumuitgave, in zowel het Frans als het Nederlands volgt in 1981. De humor in Agent 212 is kolderiek, passend voor een gagstrip. Agent 212 is dronken bij een ademtest, loopt zonnebrand op in een nudistenkamp, helpt ongewild bij een hold-up, enzovoort. Tegelijk bevat de reeks ook een zekere graad van herkenbaarheid. Agent 212, Arthur voor de vrienden, heeft ook wel eens gewoon een slechte dag en doet dan niks liever dan sakkeren op zijn baas. Zijn er bepaalde karaktertrekken die deze dikbuikige diender mist, dan zijn er nog altijd zijn collega's, zijn vrouw of de commissaris om de humor in balans te houden. Agent 212 blijkt ook een dankbaar figuur voor merchandising, zo verschijnt hij op allerhande producten. Hij krijgt bovendien twee standbeelden in Middelkerke. De reeks verschijnt nog steeds, zij het met mondjesmaat in Spirou. Het grote aantal titelverwijzingen naar kippen, eieren of kuikens is trouwens een overblijfsel uit het Frans. Poulet geldt als bargoense benaming voor politieagent, die in het Nederlands gewoon werd overgenomen. In het Nederlands komt de titel van album 14, Nondejuut, het dichtst in de buurt van iets soortgelijks. |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |