 |
Natasja gepresenteerd door Johan Decloedt |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1970 • Laatste verschijning: heden Tekenaar: François Walthéry met assistentie van Jidéhem, Pierre Seron, Will, Laudec, Georges van Linthout, Mittéï, Bruno Di Sano Scenaristen: Gos, Étienne Borgers, J. Baert, Marc Wasterlain, Maurice Tillieux, Mittéï, François Walthéry, Raoul Cauvin, Mythic, Peyo, Michel Dusart, Guy d'Artet de Neufmoustier, Thierry Martens, Sirius |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
| Decennia voor
de #metoo-tijden waren de jonge striptijdschriftlezers in de ban van
de vrouwelijke Robbedoes-archetypes als Yoko Tsuno en Natasja.
De ene was de natte droom van de nerds (en geloof ons, die waren talrijk
in de jaren 1970), de andere van iedereen. Velen zijn de trotse bezitters
van iedere eerste druk van Natasja (het album Natasja,
Luchtstewardess kostte 55 frank) omdat we — zeker bij de
Dupuis-albums — telkens getrakteerd werden
op een wonderlijk samengaan van bittere ernst (schietgrage gangsters,
vliegtuigkaping, moordaanslagen, wrede dictators,...) met hoogstaande
humor, hét handelsmerk van de Robbedoes-school. François Walthéry wordt na zijn opleiding in onder meer het Saint-Luc Institute in Luik ontdekt door zijn dorpsgenoot in Cheratte, Mittéï. Begin jaren 1960 zullen andere grootheden als Yvan Delporte en Peyo van zijn diensten gebruik maken (onder meer voor De Smurfen en Steven Sterk). Hij ontwikkelt zijn eigen stijl (zie ook de reeks Jakke en Silvester) om in 1967, op vraag van uitgever Dupuis die nood had aan een vrouwelijke heldin in Spirou, Natasja te scheppen. Et Walthéry créa Natasja. Dupuis wordt op zijn wenken bediend. Iets té zelfs, want de weelderige vormen van Natasja staan nogal haaks op de toenmalige tijdsgeest, met als gevolg dat het nog drie jaar duurtvooraleer ze haar optreden maakte in Robbedoes nummer 1663 van 26 februari 1970. Zonder afbreuk te doen aan schepper Walthéry bekruipt ons het gevoel dat Natasja en Walter een beetje de onechte kinderen zijn van alle leden van de Robbedoes-stal. Grootmeesters en vrienden als Gos, Maurice Tilleux, Mittéï, Étienne Borgers, Marc Wasterlain, Raoul Cauvin en Peyo bedenken de verhalen. In de decors (en de wagens) herkennen we het meesterschap van Laudec, Jidéhem, Will, Pierre Seron, Mittéï en anderen. Getuige hiervan ook de tientallen cameo's van de Robbedoes-garde met als hoogtepunt ongetwijfeld Maurice Tilleux in Het Metalen Geheugen en in Natasa en de Striptekenaars de ontvoering van de ganse Dupuis-ploeg naar het 'Gekkeneiland' om de verwende dochters van een rijke Griekse reder een eigen stripalbum te geven. In dit verhaal wordt ook subtiel verwezen naar de legendarische traagheid van Walthéry om zijn platen in te leveren, dikwijls tot wanhoop van de redacteuren. Zonder afbreuk te doen aan Natasja, een in alle opzichten voorbeeldige heldin, is Walter — geen sidekick zoals pakweg Kobus bij Jan kordaat — die als dé tegenpool van Natasja de reeks naar een hoger niveau tilt. Dikwijls is hij goed voor gegarandeerde, gierende spanning, maar steeds is hij de aanleiding of het gevolg van schitterende, vanzelfsprekende gags om alles verteerbaar te maken. Er zijn tientallen voorbeelden met Walter meestal als lijdend voorwerp. Als topkok, hondenwandelaar, tegenstander van een koppensneller in een gevecht op leven en dood, restaurateur van de Mona Lisa, Robot-Rambo,... telkens opnieuw staat hij klaar om Natasja te helpen en de lezers te plezieren. Walthéry maakt ook de goede keuze door Natasja de job van stewardess te geven. In de jaren 1970 en 1980 is dat beslist niet de huidige routinejob, maar de verpersoonlijking van verre bestemmingen, onverwachte avonturen, het onbekende. Sinds 1971 zijn er tweeëntwintig albums verschenen. De eerste dertien komen uit bij uitgeverij Dupuis, daarna brengt Walthéry de reeks onder bij Marsu Productions tot die uitgeverij uit Monaco wordt overgekocht door Dupuis waardoor Natasja vanaf deel 22 opnieuw bij Dupuis verschijnt. Wat ons betreft heeft ze haar bronzen beeld in Middelkerke verdiend. |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |