 |
Cara
en Calebas De Musketiers gepresenteerd door Seppe Cools |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1969 • Laatste verschijning: 1992 Tekenaar: Mazel Scenaristen: Raoul Cauvin, Mazel |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
| Net nadat
de eerste voorpublicaties achter de rug zijn voor De Blauwbloezen,
zit Raoul Cauvin niet stil en werkt hij mee aan een
nieuwe reeks, Cara en Calebas, ook De Musketiers
genoemd. Samen met de in Herentals geboren Luc Maezelle
alias Mazel baseert hij zich op Alexandre
Dumas' personages uit de roman De Drie Musketiers.
Het enige verschil is dat het auteursduo niet de namen gebruikt van
de personages uit het boek. Calebas is de hoofdrolspeler, samen met
zijn volslanke paard Cara. Men zegt weleens dat dieren kunnen verstaan wat mensen zeggen en bij Cara is dat zeker niet anders. Calebas waarschuwt vriend en vijand dat zijn trouwe metgezel nogal 'vatbaar' is, vooral wanneer ze een opmerking krijgt over haar gewicht. Dan belandt ze in een ware razernij en gooit ze haar gewicht in de strijd om te laten zien dat ze iedereen de baas kan. De setting van de verhalen speelt zich af in het Frankrijk van de zeventiende eeuw, met knappe gebouwen en mooie decors. Qua thematiek kunnen we Cara en Calebas makkelijk vergelijken met Slemper en Slof van Jacques Sandron en Raoul Cauvin. Zo bestaan beide duo's uit een baasje en een paard en moeten ze opdrachten uitvoeren voor de keizer, zoals iemand escorteren. Alleen spelen de verhalen van Slemper en Slof zich af in het Napoleontische tijdperk. In 1969 start de eerste publicatie van de gags en kortverhalen en in albumvorm verschijnt het eerste album van de Musketiers in 1972 in de Okay-collectie met goedkoper uitgevoerde albums waarin de eerste verhalen van jonge stripreeksen een kans krijgen. Vanaf 1974 verandert de naam van Cara en Calebas naar De Musketiers. Twee jaar later laat het duo De Musketiers even los voor de reeks Ramtamtam en Kierikieli en daarna creëert Mazel met Gérald Frydman twee westernverhalen van Jessie Jane. Vanaf 1990 legt Mazel zich alleen toe op De Musketiers die voortaan een realistischer koers vaart. Drie jaar later komt er opnieuw een samenwerking met Cauvin, nu voor de gagreeks De Paparazzi. De Musketiers is dan al afgevoerd. In albumvorm zijn de verhalen van De Musketiers moeilijker te vinden, tenzij je in tweedehandsbakken zoekt. Buiten het Okay-album bestaat er bij Dupuis nog een album in de collectie Jeugdzonden en daarnaast zijn enkel de vier lange verhalen van Mazel uitgegeven. In het Frans is de hele reeks in drie prachtige integrales gebundeld, voorafgegaan door telkens een uitgebreid achtergronddossier met onuitgegeven tekeningen en schetswerk. In die verzamelalbums kan je zestien lange verhalen lezen, bovenop een twintigtal gags en ongeveer vijfentwintig kortverhalen. Bij Arcadia vzw zijn inmiddels verschillende albums verschenen met het oudere werk in de collectie Arcadia Archief. |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |