 |
Bollie
en Billie gepresenteerd door Seppe Cools |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1959 • Laatste verschijning: heden Tekenaars: Jean Roba, Laurent Verron, Jean Bastide Scenaristen: Maurice Rosy, Jean Roba, Yvan Delporte, diverse scenaristen |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
| In 1957 tekent
de toen zevenentwintigjarige Jean Roba al illustraties
in educatieve albums en tijdschriften van Dupuis,
zo illustreert hij onder andere twee verhalen van Oom Wim.
Even later tekent hij decors voor Robbedoes en Kwabbernoot
in Tembo Taboe, Robbedoes en de Bobbelmannen en
Robbedoes en de Miniatuurtjes. Twee jaar later begint voor
hem het echte werk. Boule contre les Mini-requins is het
resultaat, in samenwerking met Maurice Rosy en Vicq.
Het is een kortverhaal in de microverhalenreeks van Spirou
waarin Bollie een avontuur beleeft in het park. In 1985 wordt het
verhaal ook vertaald naar het Nederlands met als titel Bollie
tegen de Mini-haaien. Het verschijnt als eerste en enige albumpje
in de collectie Pareltjes uit de Micro-verhalen bij Dupuis. Bollie en Billie is een gagreeks over een zevenjarig kind met zijn hond, schildpad en gezin. Roba baseert het personage van Bollie op zijn eigen zoon en dat van Billie op zijn eigen cocker. Bollies moeder is een pracht van een mens, zijn vader eerder een kluns. Globetrotters is het enige vervolgverhaal van Bollie en Billie. Daarin gaat het gezin op wereldreis nadat ze een wedstrijd wonnen. De thema's in de gags zijn vaak niet al te ver gezocht en zelfs wat gewoontjes. Bovendien komen ze vaak terug in een andere variatie op de grap. Zo wil Billie nooit in bad, begraaft hij zijn botten op elk plaatsje waar je maar kan bedenken en heeft hij met Carolientje de schildpad een niet zo geheime aanbidster. En wanneer de cocker een lekker stukje vlees ziet, wordt hij helemaal gek. Ook probeert hij steeds het plekje van Bollies vader in te pikken om te dutten. De serie vertegenwoordigt grotendeels het geluk en de kleine frustraties van een knus, samenhangend gezinnetje. Roba heeft oog voor subtiliteit en geeft hier en daar een spreekwoordelijke knipoog. Zo zien we bijvoorbeeld de vogeltjes op het schilderij altijd iets anders doen op de achtergrond of verwijzen de merknamen op reclameaffiches of vrachtwagens naar een ander bekend merk of naar een bekend persoon. Na vierentwintig albums uit te brengen voor uitgeverij Dupuis, maakt Jean Roba in 1987 de overstap naar Dargaud. In 2003 schuift hij zijn reeks door naar zijn assistent Laurent Verron en ondertussen staan Jean Bastide en Christophe Cazenove aan het roer. In juni 2006 sterft Roba op vijfenzeventigjarige leeftijd, maar zijn geesteskinderen blijven bestaan. 2018, bijna zestig jaar later dus, zijn Bollie en Billie nog steeds erg geliefd, vooral in de Franstalige stripwereld. Twee animatiereeksen, twee langspeelfilms, leesboekjes, een postzegel, een stripmuur, heel wat merchandising volgen elkaar op. Het vrolijke baasje en zijn cocker leven anno 2018 stilaan mee met de tijd. Bollie heeft al langer zijn deftige schoenen ingeruild voor sneakers en de moderne technologie steekt steeds meer de kop op. Maar toch blijven de personages zichzelf en verandert het principe van de gags amper. Bollie, zijn ouders, Billie en Carolientje zullen nog lang en vooral gelukkig leven. |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |