Robbedoes Guus Slim
gepresenteerd door Martin Schrijvershof

 
WEEKBLADGESCHIEDENIS ROBBEDOES / SPIROU
Eerste verschijning: 1956 • Laatste verschijning: 1979
Tekenaars: Maurice Tillieux, Gos
Scenarist: Maurice Tillieux
 

  Robbedoes
Robbedoes
Robbedoes
 
  Robbedoes
Robbedoes
Robbedoes
 

  In september 1956 lanceert Robbedoes een nieuwe strip die al snel een enorm succes kent. Maurice Tillieux heeft al jarenlang ervaring met zijn strip Félix in het tijdschrift Héroic-Albums. Als dat blad ophoudt te bestaan, is de overstap naar Robbedoes een uitkomst voor de jonge tekenaar die een gezin te onderhouden heeft.

De beroepsinbreker Vlinder ontsnapt uit de gevangenis met behulp van detective-in-spe Guus Slim, vergeefs achtervolgd door politie-inspecteur Spek. Deze drie tegenpolen worden gaandeweg de gangmakers — of zo men wil de helden — in spannende plots, komische verwikkelingen en verrassende wendingen. Guus Slim is de rustige en doordachte held, Spek is de brokkenmaker, eeuwig ruziënd met Vlinder die voortdurend flauwe grappen maakt waarom alleen hijzelf kan lachen. Vanaf het tweede verhaal duikt Kersesteeltje op die aanvankelijk zowaar de hoofdrol speelt. Al gauw krijgt zij de taak van secretaresse van Guus Slim. Later verdwijnt ze meer en meer naar de achtergrond.

De eerste twee verhalen, Vlinder Neemt de Vlucht en Popaïne en Oude Kunst, vormen een tweeluik, waarvoor Tillieux gelijk twee keer vijfenveertig pagina's nodig heeft, meer dan de in die tijd gebruikelijke vierenveertig pagina's per album. Zijn derde verhaal, De Verdronken Wagen, dat vanaf september 1958 in Robbedoes verschijnt, is intussen een klassieker geworden. Op zoek naar de motieven van een moordenaar strandt het drietal op een verbindingsweg tussen de vaste wal en een eiland voor de Bretoense kust. Hoewel de verdrinkingsdood dreigt door de snel opkomende vloed, zijn de dialogen tussen Spek en Vlinder ware humoristische kunststukjes. Dat is ook het handelsmerk van Tillieux: spanning en doldwaze humor tegelijk.

Een ander handelsmerk van Tillieux is de hoeveelheid tekstballonnen die vaak nodig zijn om de ontknoping van de plot aan het eind van een verhaal duidelijk te maken. Vrachtboten in de Avond uit 1959 is een zeer spannende strip. Guus Slim verbrandt bijna, verdrinkt bijna en bevriest bijna. Tenslotte velt hij de grootste boef in een moddergevecht, gevolgd door twee platen met een biecht van vijftien tekstballonnen lang waarin heel precies wordt uitgelegd wie welke misdaad pleegde, hoe dat gebeurde en waarom. Datzelfde euvel doet zich voor aan het eind van De Drie Vlekken uit 1963.

Na het twaalfde album, De Springbeesten, geeft de als scenarist druk bevraagde Tillieux de tekenpen door aan Gos. Hij blijft wel de scenario's schrijven. Gos' tekenstijl in 18-Karaatswerk uit 1970 blijft trouw aan die van zijn voorganger. Er volgen nog drie albums, dan valt het doek. Na de dood van Tillieux in februari 1978 probeert Gos het scenario van Tussen Wal en Schip af te ronden, zonder dat hij wist welk slot Tillieux voor ogen heeft. Het lukt hem niet er vierenveertig pagina's van te maken, hij blijft steken op achtentwintig. Het laatste album wordt aangevuld met enkele korte verhalen die al eerder in Robbedoes waren gepubliceerd.
 

  Robbedoes
Robbedoes
Robbedoes
 
  Robbedoes
Robbedoes
Robbedoes