 |
De
Beverpatroelje gepresenteerd door Peter D'Herdt |
|
 |
||
WEEKBLADGESCHIEDENIS
ROBBEDOES / SPIROU Eerste verschijning: 1954• Laatste verschijning: 1993 Tekenaar: MiTacq Scenaristen: Jean-Michel Charlier, MiTacq, Marc Wasterlain, Jacques Stoquart |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
| Michel
Tacq is geboren op 10 juni 1927. Op het einde van de oorlog,
op amper zeventienjarige leeftijd, zet hij zijn eerste pasjes in de
stripwereld met de publicatie van zijn eerste strip in 1944. In de
jaren nadien richt hij zich vooral op illustratiewerk voor het tijdschrift
van de scouts, maar ook voor stripbladen zoals Bravo, Kuifje
en Robbedoes. Ook voor de reeks L'Hebdomadaire des Grands
Récits, een reeks van honderdvijf geïllustreerde
romans waaraan ook onder andere Eddy Paape, Maurice
Tillieux, René Follet en Sirius
(met een voorganger van De Timoers) meewerken, verzorgt hij
illustraties. In zijn illustratiewerk staan vaak scouts en/of de natuur
centraal. Niet verwonderlijk, Tacq is zelf een geëngageerde scout
geweest. Totemnaam: Onbaatzuchtige Toekan. Heel passend, want zijn
generositeit en idealisme worden later steevast geprezen door zijn
collega's bij Robbedoes. Het staat dan ook in de sterren
geschreven dat ook in zijn echte stripwerk scoutisme centraal zou
staan. In 1951 vervoegt hij de ploeg van World's Press, onder leiding van Georges Troisfontaines. Die leveren onder andere kortverhalen aan voor het weekblad Robbedoes en in Robbedoes nummer 606 maakt de lezer (met Attila Valt Aan, een Oom Wim-verhaal op scenario van Octave Joly) voor het eerst kennis met de striptekenaar MiTacq. Niet veel later stelt een oude vriend, Jean-Jacques Schellens, hem een scenario voor rond een scoutsgroep. Toen hij de synopsis voorlegt aan Troisfontaines, wil die het risico niet nemen om twee onbekende stripmakers aan elkaar te koppelen. Hij stelt MiTacq voor samen te werken met de bekendere Jean-Michel Charlier. Die laatste werkt een aantal personages uit die de vaste protagonisten van de reeks zouden worden en blijven, elk met een vrij klassiek karakter zoals je ze toen in haast elke film, tv- of stripreeks aantrof: een leider (Veulen), een intellectueel (Valk), een benjamin (Vlieg), een stoutmoedige durfal (Kat) en een grootbakkes die voor de komische noot zorgt (Tapir). Eind 1954 staat De Beverpatroelje voor het eerst in het weekblad. MiTacq onderscheidt zich al snel met zijn stijl die wat tussen realisme en karikatuur ligt en die de vlotte avonturenverhalen die uit de pen van Charlier vloeien, versterkt. De Bevers worden een pijler van het weekblad en zijn de komende veertig jaar en dertig albums lang een relatieve werkzekerheid voor hun tekenaar. Relatief, want de drukbezette Charlier, wiens getreuzel met het aanleveren van scenario's legendarisch wordt, zorgt ervoor dat er soms gaten vallen. De hardwerkende MiTacq permitteert zich dan ook wat zijsprongetjes, met korte en meestal komische verhalen of illustraties. Voor Robbedoes parodieert hij — naar een idee van Yvan Delporte — zijn patroelje meerdere keren met De Zom's, een familie van échte bevers die komische avonturen beleven. In 1974 gaat hij met De Totems nog een stap verder en stuurt hij zijn scouts eenmalig op pad als dieren, in overeenstemming met hun totemnaam. In 1967 creëert hij Stany Derval, een avontuurlijke televisiereporter en wereldverbeteraar. Voor die reeks laat hij zich bijstaan door goede vrienden, zoals André Beckers, Jacques Stoquart, Maurice Tillieux, André-Paul Duchâteau en René Follet. Na zijn carrière in Robbedoes (van 1967 tot 1979) maakt Stany nog twee keer een kort optreden in De Beverpatroelje (in Souvenirs uit El Casino en in Blokkade). In 1980 beseft ook Charlier dat hij zijn verschillende activiteiten in de strip- en televisiewereld niet meer kan combineren en hij beslist na het verhaal Op Zee Gevangen met de reeks te stoppen. MiTacq zet in eerste instantie (vijf albums, waarvan een met kortverhalen) alleen door en met Charlier van boord maken de spanning en het grote avontuur al gauw plaats voor meer karakterontwikkeling en geloofwaardigheid. Voor de laatste drie albums vindt MiTacq hulp bij Stoquart en Marc Wasterlain. De eerste samenwerking met Wasterlain, Het Galgeveld, is het enige avontuur van De Beverpatroelje dat niet wordt voorgepubliceerd in Robbedoes. Elf pagina's ver in Les Naufragés de la Marie-Jolie, het eenendertigste avontuur van zijn scoutsroedel, wordt hij, veel te jong, op 22 mei 1994 geveld door de verschrikkelijke ziekte met de letter K. |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |