![]() BIBLIOGRAFISCH Titel: De Avonturen van Nero en Co 142: De Terugkeer van Geeraard de Duivel Voorpublicatie: De Standaard (06/12/1983 – 10/02/1984) Eerste albumuitgave: juni 1984 HET VERHAAL Geeraard de Duivel, waarmee Nero het aan de stok had in De Hoed van Geeraard de Duivel, is terug. Sjeraar, zoals Nero hem steeds tot diens afgrijzen noemt, komt zijn hoed halen die Nero op 1 april 1950 van hem gestolen heeft. Maar Nero is absoluut niet van plan hem de hoed terug te geven. Hij besluit de hoge hoed die hij op zolder terugvindt opnieuw te dragen, trekt zijn pittaleerke aan en gaat de grote toer op zoals in d'oude dagen. Eenmaal buiten neemt een windvlaag de hoed mee tot in een keldergat. Nero duikt erachter, maar wordt door de schietgrage bewoner als een inbreker aanzien en onder vuur genomen. De hoed is doorzeefd en geeft de geest: "Amen". Geeraard wordt als handlanger van Nero aanzien en door de politie opgepakt en ook Nero die per ongeluk zelf een schot lost met het wapen, wordt door de politie achternagezeten. In een doodlopend steegje neemt Geeraard hem mee naar zijn optrekje, het Geeraard-de-Duivelsteen. De toverhoed vol gaten blijkt waardeloos en Geraard probeert dan maar Nero's ziel los te krijgen. Wanneer deze weigert wordt hij opgesloten zonder eten en drinken. Tot zijn grote frustratie leest Geeraard in De Nerobloemen dat Nero onsterfelijk is. Ook vrouwelijk schoon en geld kunnen de uitgeputte Nero niet overhalen. De duivel neemt hem dan maar mee naar de hel — er is een lift naar de hel vanuit het Gentse Duivelsteen — waar hij in de kokende olie wordt geworpen. Het bezoek aan de hel blijkt zich enkel te hebben afgespeeld in de verbeelding van een door hallucinaties en waanvoorstellingen geplaagde Nero.
SITUERING Sinds de overstap van Sleen van Het Volk naar De Standaard, een kleine twee decennia geleden, is Nero de enige reeks die Sleen nog tekent. Vanaf het tiende verhaal, Arthur de Vetvogel, verschijnen de albums uitgegeven door Standaard Uitgeverij in kleur. Typisch en heel herkenbaar is de rode band met de witte letters en het ingekaderde kopje van Nero op de cover. De verhalen zelf zijn heel wat dunner geworden dan vroeger. Zo omvat De Terugkeer van Geeraard De Duivel slechts dertig platen (118 stroken). Met De Terugkeer van Geeraard de Duivel is Nero toe aan zijn 142ste avontuur of het 88ste bij Standaard Uitgeverij. De Nero-strips die door Het Volk niet werden uitgegeven, hebben ondertussen een publicatie in album gevonden door Ciso / Brabantia Nostra (De Man met het Gouden Hoofd in 1971 en herdrukt in 1979) en De Dageraad / Magnum (Het Zeespook in 1983), uitgeverijen die eveneens stripmagazines uitgeven waarin Marc Sleen uitgebreid aandacht krijgt. In 1985 zal een lijvige bio- en bibliografie verschijnen van de hand van Jan Smet en Fernand Auwera. Bij uitgeverij Het Volk worden eind jaren zeventig, begin jaren tachtig de 'oude' Nero's heruitgegeven met een door Sleen hertekende kaft. POLITIEKE EN MAATSCHAPPELIJKE DUIDING De Terugkeer van Geeraard de Duivel is een feest voor de lezer tuk op cameo's van politici. Al in de aankondigingsstrook zien we naast Geeraard, een directeur van de hel, een legertje met drietanden gewapende duivels en een topless dame die champagne opdient, drie nationale politici in de hel sudderen in de kokende olie: Karel Van Miert (partijvoorzitter SP), Charles-Ferdinand Nothomb (ere-voorzitter van de PSC, vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken) en Guy Verhofstadt (voorzitter van de PVV). Net zoals 33 jaar eerder in De Hoed van Geeraard de Duivel gaat het om de diabolisering van socialisten en liberalen. ![]() IN DE MARGE • Sleen kondigde de terugkeer van Geeraard de Duivel al een paar keer aan in eerdere Nero-verhalen. In De Sprekende Draak komt Geeraard zijn hoed opeisen, maar Dracula slingert de duivel de boom in. Geeraard bezweert Nero dat het hem zal berouwen, een dreigement dat Nero lachend wegwuift: "Ja, kom maar eens terug in een van mijn volgende verhalen, dan zullen we eens "klappen". In De Bom van Boema, een verhaal dat zich in Gent afspeelt, duikt Geeraard weer op. Ook in dit verhaal brengt hij het er maar bekaaid van af, wat hem des te kwader maakt. We zien hem als slachtoffer van een bomexplosie in café De Hel en van het Duivelsteen maakt hij noodgedwongen een duik in de gracht. • Nero vraagt zich af waarom hij Geeraard de hoed zou geven die de hoofdrol speelt in De Hoed van Geeraard de Duivel, een album dat in de stripcatalogus gequoteerd staat voor 300 gulden of bijna vijfduizend frank. Een cameo van Hans Matla vinden we twee verhalen eerder terug in De Ring van Balderic. • Wanneer Nero gevangen genomen wordt door Geeraard, zegt Nero: "Je wil me toch niet gijzelen zeker. Ik ben geen bankdirecteur of bierbaron. Voor mij krijg je geen 250 miljoen, hoor!" (strook 42). Hiermee verwijst Sleen naar de ontvoering van Alfred Heineken en zijn chauffeur op 9 november 1983 voor wie een losgeld van 35 miljoen gulden werd geëist. Beiden werden bevrijd op 30 november 1983. De ontvoerdersbende kon worden gevat en het grootste deel van het losgeld gerecupereerd. • Pastoor Neels is een van de drie overleden broers van Marc Sleen die op het einde van zijn loopbaan pastoor was in Munte. ![]()
|