Stripspeciaalzaak.be > 70 jaar Kuifje Weekblad

Toen Greg halfweg de jaren 1970 op ontdekkingstocht naar Amerika trok en kampte met een stilaan dalende productiviteit droogde de aanvoer van verse scenario's voor de spionagereeks Bruno Brazil op. Tekenaar William Vance broedde op zijn eigen ei dat kuikentjes bevatte van die oude reeks die hij vele jaren eerder samen met Yves Duval had gemaakt voor Kuifje: Howard Flynn. Een reis naar Spanje in 1975, vele mijmeringen langs de kust incluis, en de maatschappelijke evolutie die ervoor zorgde dat de censuur wat meer oogluikend naar stripverhalen keek, deden de schaal barsten. De tijd was rijp om het zeemansleven te tonen zoals het echt was en Bruce J. Hawker werd dan ook een rauwere, meer gewelddadige en vooral realistischere verwant van de geromantiseerde en veel te brave luitenant Flynn. Het thema bleef wel identiek, de scheepvaart in de negentiende eeuw, een onderwerp waarop de toen nog jonge Vance in 1963 verliefd was geworden bij een bezoek aan Portsmouth en de H.M.S. Victory (het legendarische vlaggenschip van Lord Horatio Nelson tijdens de zeeslag bij Trafalgar). Titelheld Hawker begon als officier op een Engels schip maar zou na een beschuldiging van verraad en bijgestaan door zijn vriend Lund van het ene spannende avontuur naar het andere varen.
Eerst nog gepubliceerd in Het Rijk der Vrouw vanaf eind 1976, werd het eerste verhaal in 1979 aangeboden aan het weekblad Kuifje. Gedreven door zijn legendarische drang naar perfectie, bewerkte William Vance de platen van dat eerste avontuur. Het herschikken, schrappen en toevoegen herschiep het tot de proloog van een reeks met een nieuwe en populaire Kuifje-held. Delen 2 en 3 werden exclusief in Kuifje gepubliceerd en vormden samen met het eerste een cyclus. Een beetje op de sukkel door tijdsgebrek (XIII verscheen sinds 1984 in Robbedoes) werd Vance voor de découpage en de dialogen van het derde album bijgestaan door zijn vriend en collega André-Paul Duchâteau. Een bescheiden vriendendienst, zo noemde de gentleman Duchâteau zijn (toen voor de lezers anonieme) bijdrage, maar ze zou zich wel doorzetten tot een samenwerking voor wat volgde. Met XIII en Ramiro had Vance immers al veel te veel werk op de plank. Hij zou nog steeds de synopsis schrijven, maar het was Duchâteau die vanaf deel 4 (en niet langer anoniem) het scenario verder uitschreef. De avonturen werden onder invloed van de papa van Rik Ringers misschien ietwat detectiveachtiger, maar de held bleef dezelfde en werd de absolute chouchou van Vance zelf. Het commerciële succes van XIII zorgde er echter voor dat die lieveling nogal stiefmoederlijk werd behandeld waardoor er uiteindelijk en soms met lange tussenpauzes, slechts zeven albums (na de eerste cyclus nog twee tweeluiken) zouden verschijnen. Het laatste deel werd rechtstreeks als album uitgebracht in 1996 en bevatte naast de afwikkeling van het lopende verhaal een paar kortverhalen die eerder in Kuifje en Super Kuifje hadden gestaan.
Alle avonturen van Bruce J. Hawker werden samen met rijkelijk geïllustreerde achtergronddossiers in 2016 gebundeld in twee integrales bij Saga Uitgaven.