Stripspeciaalzaak.be > 70 jaar Kuifje Weekblad

In het begin van 1975 zat de toen nog piepjonge Serge Ernst op Sint-Lucas. Schoolmoe trok hij op een dag naar Brussel en klopte met zijn tekeningen aan bij verschillende redacties: Robbedoes, (het Brusselse kantoor van) Pilote, Kuifje. Bij Robbedoes stond hij naar eigen zeggen op 3 minuten en 25 seconden buiten met afgekeurde tekeningen wegens "te commercieel". Bij Pilote twijfelden ze. Maar bij Kuifje hapten ze meteen toe. Ernst trapte het af op school en zag enkele maanden later zijn eerste werk, een gag in een enkele tekening, in Kuifje staan. Het zou, samen met het Vrijheidsbeeld, onbewoonde eilanden en Tarzan die zeer vaak als dankbaar onderwerp terugkeerden, zijn handelsmerk worden: een illustratie opgebouwd rond een krachtig en grappig idee, een absurdistisch 'knipoogje' naar de realiteit.
Geen echte strip en dus ook geen tot de verbeelding sprekende held waarmee lezers zich konden vereenzelvigen (en waardoor zijn knipoogjes zich minder vanzelfsprekend in het collectieve geheugen griften). Maar de echte helden van zijn reeks waren de humor en de lach en dat maakte van de minzame Ernst een ontzettend populaire steunpaal van het weekblad, zowel bij de lezers als bij de collega's. "Iedereen mag hem", schreef hoofdredacteur Jean-Luc Vernal in 1986 naar aanleiding van tien jaar Knipoogje en dat lag ongetwijfeld aan zijn gevoel voor humor. Hoewel zijn grappen vaak ontstonden vanuit zaken die hem tegen de borst stootten of stoorden, werden ze nooit boosaardig, maar eerder poëtisch tot zelfs een tikkeltje teder. Niet toevallig keek hij zelf enorm op naar René Goscinny en André Franquin die hun ambacht op dezelfde manier beoefenden.
De bewondering van anderen voor zijn eigen werk bleek ook duidelijk in de voorwoorden die sommigen voor zijn stripalbums schreven: Turk en Bob De Groot, René Hausman, Grzegorz Rosinski. Anderen leverden met plezier ideeën aan voor gags: Didier Comès, Jean-Luc Vernal, Francis Carin, François Walthéry, maar vooral zijn beste vriend Didgé die een vijftigtal Knipoogjes zou bedenken en met wie hij ook de stripreeks rond William Hazehart zou maken. Ook zijn echtgenote (Marie-Paule) en andere familieleden reikten af en toe een insteek aan voor de meer dan vijfhonderd gags die Ernst voor Kuifje tekende tot hij in het begin van de jaren 1990 naar Robbedoes trok en daar startte met De Zappers. Sinds 2011 tekent hij op scenario van Zidrou Kale Kop (vertaald door Strip2000), over een aan leukemie lijdend meisje op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Ernst kreeg er al heel wat lof voor uit de strip- en medische wereld. In 2012 stichtte hij 2000 BD, een vereniging om gratis strips te kunnen schenken aan kinderen die kanker of leukemie hebben en met tekenaars naar ziekenhuizen te trekken. Het goede doel is actief in België, Frankrijk, Zwitserland, Spanje, Luxemburg, de Verenigde Staten, Honduras en Peru. Iedereen mag hem, inderdaad.