Stripspeciaalzaak.be > 70 jaar Kuifje Weekblad

Dankzij onder meer Bernard Prince, Jugurtha en Dylan Stark was Hermann een gevestigde waarde bij Kuifje wanneer in december 1969 het eerste kortverhaal van Comanche verscheen. Greg, met wie hij al samenwerkte aan Bernard Prince, overtuigde hem om een western te tekenen.
Hoofdpersonage van de reeks is gek genoeg niet Comanche, de eigenares van de Triple Six ranch in Wyoming (ver genoeg van de Amerikaans-Mexicaanse grens waar Jerry Spring en Blueberry al rondzwierven). Die eer gaat naar cowboy Red Dust, die samen met de ouwe Ten Gallons, groentjes Toby en Clem en de indiaan Maanvlek het werk op de ranch in goede banen probeert te leiden.
Na verschillende kortverhalen schoten Greg en Hermann in de roos met hun eerste vervolgavonturen, het tweeluik De Wolven van Wyoming en De Hemel Is Rood boven Laramie. In dat laatste album knalt Red Dust in een verlaten steegje de ongewapende schurk Russ Dobbs neer. Gedaan met de listige trucjes van Jerry Spring of de jolige lassokunsten van Lucky Luke. De Europese westernstrip was volwassen geworden. Na een gevangenisstraf wordt Red Dust gepromoveerd tot hulpsheriff. In de volgende verhalen bereikt de beschaving steeds sneller het Wilde Westen, een feit waaraan Red Dust zo lang mogelijk probeert te ontsnappen.
Eind jaren 1970 begon Hermann met het schrijven en tekenen van zijn eerste eigen reeks, het post-apocalyptische Jeremiah. Comanche begon hem steeds meer tegen te steken, in die mate zelfs dat hij in Het Lijk van Algernon Brown opzettelijk anachronismes tekent, waaronder stopcontacten, een verkeersbord richting Toyota en zelfs een Japanse toerist inclusief fototoestel. Greg kon de grapjes maar weinig smaken. Het tiende verhaal van Comanche betekende het einde van hun samenwerking.
Bijna tien jaar later nam Greg Michel Rouge, een voormalige medewerker van Jean Giraud, onder de arm om een vervolg te breien aan Comanche. Hun vier albums en het afsluitende Red Dust Express, waarvoor Rodolphe het scenario afwerkte na de dood van Greg, worden door stripfans echter zelden meegeteld wanneer gesproken wordt over Comanche. Zij kijken ondertussen likkenbaardend uit naar de integrales waarmee Sherpa de eerste tien delen opnieuw op een voetstuk plaatst.