 |
Roze
Bottel de romanticus gepresenteerd door Koen Driessens |
|
 |
||
 |
Dankzij
zijn grote hoeveelheden vitamine C wordt de rozenbottel, de vrucht
van rozenstruiken als de hondsroos, in de vorm van thee of jam,
een probaat middel genoemd tegen artrose en vermoeidheid. Ook de
reeks Roze Bottel van Dany (Daniel
Henrotin) en Greg (Michel Regnier)
bestreed vanaf het begin elke vorm van stijfheid en saaiheid in
de stripliteratuur. Niet toevallig debuteerde Roze Bottel
in Kuifje in 1968, toen hippies aller landen zich verenigden
in dromen en liefde. De charmante Roze Bottel (Olivier Rameau in het Frans) belandt samen met notarisklerk Meneer Folio (Maître Pertinent) eerder toevallig met de tram vanuit onze wereld-waarin-mensen-zich-vervelen in Droomland, waar hij quasi onmiddellijk het meisje van zijn dromen leert kennen, de onnavolgbaar blonde maar hondsroostrouwe Duifje Vleugelslag (Colombe Tiredaile, de oorspronkelijke Franstalige namen van het trio klinken nog zoveel dromeriger!). Roze Bottel laat zich gedurende een tiental grote en enkele kleinere avonturen — verschenen in twaalf albums, waarvan enkel het laatste (uit 2006) niet voorgepubliceerd werd in Kuifje — leiden door twee motieven: zijn liefde voor Duifje en zijn zin voor verantwoordelijkheid als held. Al durft hij wel eens in meta-literaire bedenkingen zijn lot als held te beklagen: "Dat rent en vliegt maar Jan en alleman te hulp", zucht hij in De Trompet van de Stilte, weer eens op weg als eeuwige verdediger van recht en orde, en daardoor "door iedereen verdacht van hoogst twijfelachtige politieke overtuigingen". Duifje laat zich nimmer afschepen door haar bezorgde held die haar de gevaren van het heldendom wil besparen. Zij staat haar man telkens weer bij en staat daarbij ook haar mannetje. Duifje wordt gaandeweg almaar sexyer. Op een panelgesprek naar aanleiding van zeventig jaar Kuifje op het recentste Brusselse Stripfeest, waarop Dany, Derib en Christian Denayer goede herinneringen ophaalden aan Greg als hoofdredacteur van het blad, vertelde Dany hoe hij na publicatie van de openingsscène in De Trompet van de Stilte (met daarin een enkel met drie bloemetjes bedekte, badende Duifje) twee zéér uiteenlopende brieven van vaders kreeg: "De ene noemde het schandalig dat 'zelfs Roze Bottel gevallen was voor vuiligheid' en de andere bedankte me dat ik een begin had gemaakt met de seksuele opvoeding van zijn kinderen." Zo zie je maar hoe mensen verschillen in dit Ongerijmde. |